Pytanie
Skąd mam wiedzieć, czy jestem chrześcijaninem?
Odpowiedź
Jezus nauczał, że stan serca danej osoby przejawia się w jej zachowaniu: "Żadne dobre drzewo nie wydaje złych owoców ani złe drzewo nie wydaje dobrych owoców. Każde drzewo poznaje się po jego owocach. Ludzie nie zbierają fig z cierni ani winogron z jagód. Dobry człowiek przynosi dobre rzeczy z dobra przechowywanego w swoim sercu, a zły człowiek przynosi złe rzeczy ze zła przechowywanego w swoim sercu" (Łukasza 6:43-45; por. Mateusza 7:16). Zastanawiając się nad tym, czy jesteś chrześcijaninem, czy też nie, możesz wziąć pod uwagę rodzaj owocu, który jest wydawany w życiu chrześcijanina:
1. Całkowite zaufanie w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa jako wystarczającą zapłatę za dług, jaki jesteśmy winni Bogu. Chrześcijanin to ktoś, kto ufa wyłącznie Chrystusowi. Wątpliwości pojawiają się, gdy obawiamy się, że musimy dodać coś do dzieła Chrystusa, aby zapewnić sobie zbawienie. List do Efezjan 2:8-9 wyjaśnia, że nie jesteśmy zbawieni przez nasze uczynki, ale wyłącznie przez Bożą łaskę. Bez względu na to, jak sprawiedliwi możemy się wydawać, nikt z nas nie jest w stanie zasłużyć na zbawienie (Rz 3:23; 5:12; 6:23). Nie możemy nic dodać ani nic ująć z ofiary Zbawiciela. Kiedy Jezus zawołał: "Wykonało się!". miał na myśli, że w pełni spłacił dług za grzech wszystkich, którzy Mu ufają (J 19:30). Chrześcijanin spoczywa w łaskawych obietnicach Boga w Chrystusie.
2. Posłuszeństwo. Chrześcijanin to ten, który jest posłuszny Panu. W naszym pędzie do powiększania wspaniałej łaski Bożej, często traktujemy posłuszeństwo Bogu jako opcjonalne. Ale 1 List Jana 3:6-9 mówi, że postawa danej osoby wobec grzechu jest sposobem, w jaki rozpoznajemy, kto należy do Boga, a kto do diabła. Zbawienie przemienia nasze serca (Jakuba 1:22). List do Rzymian 6 zawiera dokładne wyjaśnienie, dlaczego odwracamy się od grzechu, gdy jesteśmy zbawieni: umarliśmy dla niego i żyjemy teraz w Chrystusie. Postawą prawdziwego naśladowcy Jezusa jest smutek z powodu grzechu. Księga Przysłów 8:13 mówi: "Bać się Pana to nienawidzić zła". Chrześcijanin nienawidzi własnego grzechu i ma silne pragnienie odwrócenia się od niego. Chrześcijanin kocha Pana i okazuje tę miłość poprzez posłuszeństwo (Jana 14:21).
3. Świadectwo Ducha Świętego. Chrześcijanin to ten, który jest prowadzony i zachęcany przez Ducha Świętego. List do Rzymian 8:16 mówi: "Sam Duch świadczy wespół z duchem naszym, że jesteśmy dziećmi Bożymi". Kiedy oddajemy nasze życie Jezusowi, Jego Duch Święty zamieszkuje w nas i zmienia nasz sposób postrzegania świata, nas samych i Boga. Przynosi zrozumienie duchowych prawd, których nigdy wcześniej nie mogliśmy pojąć (Jana 14:26). Pomaga nam komunikować się z Ojcem, gdy nie wiemy, jak się modlić (Rz 8:26). Pociesza nas, przypominając o Bożych obietnicach. Daje nam wiedzę, która uspokaja nasze serca, gdy pojawiają się wątpliwości. List do Rzymian 8:14 mówi, że "ci, których prowadzi Duch Boży, są dziećmi Bożymi". Chrześcijanin ma pewność, że został przyjęty do Bożej rodziny dzięki świadectwu Ducha Świętego (Rz 8:15).
4. Miłość do ludu Bożego. Chrześcijanin to ten, który okazuje szczerą miłość rodzinie Bożej. Pierwszy List Jana 3:14 mówi: "Wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, bo się wzajemnie miłujemy. Kto nie miłuje, trwa w śmierci". Chociaż powinniśmy kochać i przyjaźnić się ze wszystkimi, chrześcijanie naturalnie skłaniają się ku innym chrześcijanom. Drugi List do Koryntian 6:14-18 wyjaśnia dlaczego. Boże instrukcje nakazują nam wzrastać w miłości poprzez służenie naszym braciom i siostrom oraz pomaganie im w dźwiganiu ich ciężarów (Galacjan 5:13-14; Efezjan 5:21; 1 Piotra 1:22). Chrześcijanin jest znany ze swojej miłości do innych chrześcijan (Jana 13:35).
5. Stałe uczniostwo. Chrześcijanin to ten, który nieustannie "wzrasta w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa" (2 Piotra 3:18). Jezus nie wezwał nas do bycia fanami, ale naśladowcami. Wzywa nas, byśmy zaparli się samych siebie, wzięli swoje krzyże i naśladowali Go (Łk 9:23). Wszyscy chrześcijanie przechodzą przez okresy większego i mniejszego wzrostu, ale zawsze jest to ruch w górę w kierunku Boga. Czasami mogą to być dwa kroki do przodu i jeden do tyłu, ale będzie to postęp. Jeśli będziemy trwać w tym samym światowym sposobie myślenia, jaki mieliśmy przed nawróceniem, istnieje prawdopodobieństwo, że tak naprawdę nigdy się nie nawróciliśmy. Uczeń to ktoś, kto szuka instrukcji u Chrystusa. Uczeń pragnie być bardziej podobny do Jezusa i oczyszcza swoje życie z rozproszeń, pokus i przeszkód na drodze do tego celu. Kiedy Bóg adoptuje nas jako swoje dzieci, pragnie, abyśmy stali się podobni do rodziny (Rz 8:29). Chrześcijanin będzie coraz bardziej przypominał Zbawiciela.
Dobrze jest "badać samych siebie, czy jesteście w wierze; badajcie samych siebie" (2 Koryntian 13:5). Jeśli wątpisz w to, czy jesteś chrześcijaninem, czy też nie, to powinieneś poddać się samokontroli. Wątpliwości co do naszego zbawienia mogą być niepokojące, ale fałszywe zapewnienia są jeszcze gorsze. Na szczęście naszym przewodnikiem jest Pismo Święte. Istnieją konkretne rzeczy, których możemy szukać przy określaniu ważności naszego wyznania wiary: zaufanie do Chrystusa, posłuszeństwo Jego Słowu, obecność Ducha Świętego, miłość do ludu Bożego i ciągły wzrost duchowy. Nie musimy żyć w niepewności. Kiedy Jezus jest Panem naszego życia, a my żyjemy tak, by Mu się podobać i oddawać Mu cześć, możemy wiedzieć ponad wszelką wątpliwość, że jesteśmy chrześcijanami (Ew. Mateusza 6:33; Ew. Łukasza 6:46; Ew. Jana 14:15).
English
Skąd mam wiedzieć, czy jestem chrześcijaninem?
