Pytanie
Co to znaczy dążyć do sprawiedliwości?
Odpowiedź
Ks. Przyp. Salomona 15.9 mówi, "Ohydą dla Pana jest droga bezbożnego, lecz naśladowcę sprawiedliwości On miłuje." Jeśli Bóg chce, abyśmy dążyli do sprawiedliwości, to co z wersetach takimi jak Rzymian 3.10, które mówią: "Nie ma ani jednego sprawiedliwego" Skoro nikt nie jest sprawiedliwy, to kto tak naprawdę może dążyć do sprawiedliwości? Czy te wersety są ze sobą sprzeczne?
Zanim będziemy mogli dążyć do sprawiedliwości, musimy ją zdefiniować. Słowo najczęściej tłumaczone jako "sprawiedliwość" może także oznaczać "prawość, sprawiedliwość czy boską świętość." W najszerszym znaczeniu, sprawiedliwość może być zdefiniowana jako "stan, w którym jesteśmy zaakceptowani przez Boga, tak jak to jest możliwe dzięki Bogu.” Boży standard jest tym, co definiuje prawdziwą sprawiedliwość; Jego moc jest tym co uzdalnia do tego. Dopóki Bóg nie jest jej autorem, nigdy nie posiądziemy sprawiedliwości. Żadna ilość ludzkich starań nie przyniesie efektu sprawiedliwości. Bycie sprawiedliwym oznacza bycie we właściwej relacji z Bogiem. Serce, które jest prawe przed Bogiem skutkuje życiem, które przynosi "owoc" (Ew. Jana 15.1-2; Ew. Marka 4.20). Galacjan 5.22-23 podaje listę niektórych elementów tego owocu.
Powszechnym substytutem prawdziwej sprawiedliwości jest samo usprawiedliwianie się. Własna sprawiedliwość jest przeciwieństwem tego, co Bóg pragnie. Własna sprawiedliwość tworzy listę zasad i odhacza je, gratulując sobie samej tego jak jest dobra w porównaniu z innymi. Faryzeusze za czasów Jezusa byli mistrzami samo usprawiedliwiania, ale Jezus skierował ostre słowa do nich: "Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że podobni jesteście do grobów pobielanych, które na zewnątrz wyglądają pięknie, ale wewnątrz są pełne trupich kości i wszelakiej nieczystości. Tak i wy na zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, wewnątrz zaś jesteście pełni obłudy i bezprawia" (Ew. Mateusza 23.27-28).
Dążenie do sprawiedliwości oznacza, że musimy rozpoznać to, że nie możemy zadowolić Boga w naszym grzesznym stanie (Rzymian 8.8). Odwracamy się od próbowania usprawiedliwienia się dobrymi uczynkami i zamiast tego szukamy miłosierdzia Bożego. Pragniemy, aby przemieniał nasze myśli (Rzymian 12.2) i upodabniał nas "do obrazu Syna jego" (Rzymian 8.29). W Starym Testamencie, ludzie byli uznawani za sprawiedliwych gdy wierzyli Bogu i postępowali według tej wiary (1 Ks. Mojżeszowa 15.6; Galacjan 3.6; Jakuba 2.23). Przed Pięćdziesiątnicą (Dz. Apostolskie 2.1-4), ludzie dążyli do sprawiedliwości poprzez przestrzeganie Bożego Prawa, szukając świętości i "obcowali w pokorze przed Bogiem" (Ks. Micheasza 6.8). Nikt nie był usprawiedliwiony dzięki przestrzeganiu zasad, ale przez wiarę, która uzdalniała ich do posłuszeństwa Bogu (Rzymian 3.20; Galacjan 2.16).
Podobnie dzisiaj jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę, która prowadzi nas do Jezusa (Rzymian 3.28; 5.1; 10.10). Ci którzy są w Chrystusie trwają w poszukiwaniu Boga, aby go zadowolić (Kolosan 3.1). Gdy przychodzimy w wierze do Chrystusa, On daje nam swojego Ducha Świętego, który uzdalnia nas, abyśmy dążyli do sprawiedliwości dla niej samej (Dz. Apostolskie 2.38). On nakazuje nam, abyśmy "chodzili w Duchu" (Galacjan 5.16, 25). Chodzenie w Duchu oznacza życie stylem, który jest całkowitym poddaniem się panowaniu Jezusa Chrystusa. Pielęgnujemy tą zdolność, aby słyszeć Boga i być posłusznymi Jego głosowi we wszystkim.
Dążymy do sprawiedliwości gdy dążymy do charakteru Chrystusa i pragniemy świętości bardziej niż cielesnego pobłażania. Unikamy pokusy samo usprawiedliwienia, gdy rozumiemy, że prawdziwa sprawiedliwość zaczyna się z bogobojnym uniżeniem (Psalm 25.90). Pamiętamy, że Jezus powiedział, "bo beze mnie nic uczynić nie możecie" (Ew. Jana 15.5). Gdy spędzamy czas w obecności Bożej, stajemy się bardziej świadomi naszego własnego grzechu i niedociągnięć. Szara koszula wygląda na białą na tle czarnej ściany. Lecz gdy przyrównana ze śniegiem, ta sama koszula wygląda na brudną. Duma i samo usprawiedliwianie się nie może pozostać w obecności świętego Boga. Dążenie do sprawiedliwości zaczyna się, gdy pokorne serce szuka stale obecności Boga (Jakuba 4.10; 1 Piotra 5.6). Pokorne, wierzące serce prowadzi do życia pełnego sprawiedliwych czynów miłych Bogu (Psalm 51.10).
English
Co to znaczy dążyć do sprawiedliwości?
