Pytanie
Czym jest regeneracja decyzyjna / teologia decyzji?
Odpowiedź
Odrodzenie decyzyjne, czasami określane jako teologia decyzji, jest przekonaniem, że osoba musi podjąć decyzję pójścia za Chrystusem, świadomie przyjmując Go jako Zbawiciela, aby zostać zbawionym. Zgodnie z teologią decyzji, nowe narodzenie ma miejsce, gdy ktoś 1) słyszy ewangelię, 2) jest przekonany o prawdzie ewangelii, 3) rozumie potrzebę zbawienia i 4) decyduje się przyjąć Chrystusa zamiast Go odrzucać. Często decyzja o przyjęciu Chrystusa jest naznaczona działaniem, takim jak przejście do nawy głównej, modlitwa "modlitwą grzesznika", podpisanie karty decyzji lub podobna czynność.
Krytycy teologii decyzji uważają ją za mylącą i niebezpieczną naukę, ponieważ nadaje ona człowiekowi zbyt dużą kontrolę nad jego zbawieniem. Niektórzy postrzegają odrodzenie decyzyjne (zbawienie zależy od podjęcia decyzji) jako podobne do odrodzenia chrzcielnego (zbawienie zależy od przyjęcia chrztu) i innych systemów opartych na uczynkach. Jeśli zbawienie jest z łaski, to jest ono wewnętrznym dziełem Ducha Świętego, dokonującym się w wybranym przez Niego czasie. Z drugiej strony, odrodzenie decyzyjne zakłada, że moment zbawienia następuje, gdy ktoś dokonuje wyboru "przyjęcia Chrystusa". Według przeciwników jest to równoznaczne ze zbawieniem przez uczynki, ponieważ wykonywanie woli jest dziełem ludzkim i dlatego nie może być częścią zbawienia.
Niektórzy sprzeciwiają się teologii decyzji, ponieważ grozi ona powiązaniem duchowego wydarzenia z fizycznym działaniem. Mówienie komuś, by "podjął decyzję dla Chrystusa" i "wyraził" tę decyzję na zewnątrz, sprzyja przekonaniu, że zbawienie jest równoznaczne z przejściem korytarzem lub odmówieniem modlitwy, a nie jest dziełem Ducha Świętego (J 3:8). To fałszywe skojarzenie może z kolei prowadzić do fałszywych nawróceń, ponieważ ktoś, kto idzie do przodu po kazaniu, może myśleć, że jest zbawiony (na podstawie emocjonalnego doświadczenia), podczas gdy w jego sercu nie działał Bóg. Ponadto przeciwnicy teologii decyzji szybko zauważają, że nigdzie w Biblii nie wspomina się o "decyzjach dla Chrystusa", ani nikomu nie nakazuje się "przyjmować Chrystusa" lub "prosić Go do swojego serca".
Co więcej, Pismo Święte mówi, że człowiek w swoim naturalnym stanie nie jest w stanie wybrać Chrystusa. Jest "umarły" w grzechu (Efezjan 2:1), nie może podobać się Bogu (Rzymian 8:8) i jest całkowicie bezradny, by samemu przyjść do Boga (Jana 6:44-45). Nie ma "nikogo, kto szukałby Boga" (Rz 3:11); niezbawiona osoba nie jest w stanie "przyjąć tego, co pochodzi od Ducha Bożego" (1 Kor 2:14). W związku z tym proszenie niechrześcijanina o podjęcie decyzji pójścia za Chrystusem jest jak proszenie trupa o taniec. Konieczna jest Boża interwencja.
Centralnym punktem debaty nad teologią decyzji jest debata nad monergizmem a synergizmem. Czy zbawienie jest dziełem Boga czy człowieka - a może obu? Monergizm, ściśle powiązany z kalwinizmem i jego zasadą nieodpartej łaski, naucza, że Bóg jest wyłącznie odpowiedzialny za wszystkie aspekty naszego zbawienia. Bóg suwerennie zbawia bez jakiejkolwiek współpracy z naszej strony, nawet dając nam wiarę, byśmy uwierzyli (Efezjan 2:8-9). Synergizm naucza, że do pewnego stopnia współpracujemy w naszym zbawieniu. Decyzyjne odrodzenie może być postrzegane jako synergiczne, ponieważ musimy zdecydować się na przyjęcie Chrystusa - bardzo ograniczona współpraca, ale jednak współpraca.
Biblia wyraźnie mówi, że zbawienie jest całkowicie dziełem Boga. Nie możemy zrobić nic, aby zapewnić sobie zbawienie (Rzymian 3:20). Pan wybiera nas (J 15:16), przyciąga do siebie (J 6:44), daje nam życie (J 14:6) i zachowuje nas (J 10:28). Nowe narodziny nie są wynikiem "ludzkiej decyzji" (J 1:13). Tak jak Pan ożywił dolinę suchych kości (Ezechiela 37), tak Jezus "daje życie, komu chce" (Jana 5:21). Jednocześnie Biblia nakazuje wszystkim aby się upamiętali (Dzieje Apostolskie 3:19, 17:30) i wierzyli w Chrystusa (Dzieje Apostolskie 16:31). Chociaż słowa "podjąć decyzję za Chrystusem" nie są używane w Piśmie Świętym, fakt, że nakazano nam upamiętanie, wydaje się sugerować ćwiczenie woli.
Jak człowiek jest zbawiony? Z łaski przez wiarę - a nawet wiara jest darem stworzonym przez słuchanie Słowa Bożego (Rz 10:17). Zbawienie nie przychodzi przez przejście korytarzem lub podniesienie ręki. Odmówienie modlitwy nikogo nie zbawia. Czytanie i zgadzanie się ze stronami dotyczącymi zbawienia na GotQuestions.org nie może zbawić. Zbawienie jest nowym duchowym stworzeniem, czego może dokonać tylko Duch Święty.
Czy to oznacza, że ewangelista nie powinien prowadzić rozmowy po swoim przesłaniu? Wcale nie. Musimy jednak uważać, by nigdy nie przypisywać naszego duchowego pokoju z Bogiem naszym własnym fizycznym działaniom. Przyjście przed kościół to nie to samo, co przyjście do Chrystusa. Powinniśmy również pamiętać, że samo "podjęcie jakiejś decyzji" nie jest tym, co nas zbawia; zbawia nas wszechmocne, suwerenne dzieło Boga w Chrystusie. Zamiast wzywać ludzi do "zaproszenia Jezusa, aby wszedł do serca", być może lepiej byłoby zachęcić ich do odwrócenia się od grzechów i zdać się na miłosierdzie Boga w Chrystusie.
English
Czym jest regeneracja decyzyjna / teologia decyzji?
