Pytanie
Dlaczego "diabeł kazał mi to zrobić" nie jest dobrą wymówką?
Odpowiedź
Pierwszy przypadek "diabeł sprawił, że to zrobiłam" użyty jako wymówka miał miejsce w ogrodzie Eden. Ewa mówi: "Wąż mnie zwiódł i zjadłam" (Rdz 3:13). Jej usprawiedliwienie nie uwolniło jej od winy (werset 16) i nie pomoże również nam.
Tak, diabeł i jego demony kuszą nas do grzechu (Rdz 3; Łk 4; 1 P 5:8). Ale "diabeł mnie do tego zmusił" jest zbyt często używane do usprawiedliwiania naszych własnych złych wyborów. Z wyjątkiem przypadków opętania przez demona, diabeł nie może nas do niczego zmusić. Diabeł jest absolutnie godny obwiniania za wiele zła na świecie, ale używanie go jako kozła ofiarnego za nasze własne grzeszne wybory przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, jeśli chodzi o osiągnięcie zwycięstwa nad grzechem.
Opętanie przez demona to stan, w którym demon lub demony mają pełną kontrolę nad daną osobą. Opętanie demoniczne obejmuje demony faktycznie zamieszkujące daną osobę i kontrolujące jej działania (zob. Ew. Marka 9:22). Chrześcijanie nie mogą być opętani przez demony. Nie pozwala na to zamieszkujący w nich Duch Święty (Rz 8:9; Ef 5:18). Dlatego diabeł i jego demony nie mogą kontrolować wierzącego. Nie mogą zmusić nas do zrobienia czegokolwiek mimowolnie. Zamiast więc obwiniać diabła, musimy przyjrzeć się sobie.
List Jakuba 1:14 mówi: "Każdy człowiek doznaje pokusy, gdy jest wabiony i kuszony przez własne pożądanie". Dlaczego grzeszymy? Grzeszymy, ponieważ jesteśmy grzesznikami. Jesteśmy nękani i zarażeni grzechem (Rzymian 3:10-23). Podczas gdy demoniczna opresja i wpływy są realne, głównym problemem jest nasza grzeszna natura. "Teraz zaś jawne są uczynki ciała: niemoralność seksualna, nieczystość, zmysłowość, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spory, zazdrość, napady gniewu, rywalizacja, niezgoda, rozłamy, zawiść, pijaństwo, orgie i tym podobne rzeczy" (Galacjan 5:19-21). Zauważmy, że na tej liście znajdują się "uczynki ciała", a nie uczynki diabła.
Jako chrześcijanie mamy zamieszkującego nas Ducha Świętego, który pomaga nam przezwyciężyć grzech (1 Jana 4:4). Mamy wszystko, czego potrzebujemy do życia i pobożności (2 Piotra 1:3). Jeśli grzeszymy, nie mamy wymówki. Nie możemy obwiniać diabła. Nie możemy winić okoliczności. Możemy winić tylko samych siebie. Dopóki nie rozpoznamy, że problem tkwi w nas samych (Rz 7:20), nigdy nie znajdziemy rozwiązania.
Powiedzenie komuś, że problemem jest on sam i jego własne wybory, może brzmieć szorstko. Nie jest to jednak ostrzejsze niż powiedzenie pacjentowi przez lekarza, że powinien rzucić palenie i że to nie firma tytoniowa jest winna jego złemu stanowi zdrowia. Aby znaleźć lekarstwo, trzeba zacząć od właściwej diagnozy, a następnie przejść do właściwego leczenia. Prawidłową diagnozą jest grzech. Leczeniem jest poddanie się Bogu i posłuszeństwo Jego Słowu. Bóg może umożliwić nam osiągnięcie zwycięstwa nad grzechem (Rzymian 7:24-25; 1 Jana 5:3-5).
Jeśli jesteś chrześcijaninem i popełniasz grzech, diabeł nie zmusił cię do tego. Mógł cię do tego skusić. Mógł nawet wpłynąć na ciebie, byś to zrobił. Ale nie zmusił cię do tego. Wciąż miałeś wybór. Bóg nigdy nie pozwala, abyś był kuszony ponad to, co jesteś w stanie znieść i zawsze zapewnia ci drogę ucieczki (1 Koryntian 10:13). Chrześcijanin mówiący "diabeł mnie do tego zmusił" zaprzecza prawdzie zawartej w 1 Jana 4:4: "Wy, dzieci, pochodzicie od Boga i odnieśliście nad nimi zwycięstwo. Ten bowiem, który jest w was, jest potężniejszy niż ten, który jest na świecie".
Oto kilka artykułów, które mogą pomóc w duchowych bitwach, przed którymi wszyscy stoimy:
Jak mogę pokonać grzech w moim chrześcijańskim życiu?
Jaki jest klucz do zwycięstwa w walce z grzechem?
English
Dlaczego "diabeł kazał mi to zrobić" nie jest dobrą wymówką?
