Pytanie
Dlaczego powinienem ewangelizować?
Odpowiedź
Ewangelizować oznacza dzielić się ewangelią Jezusa Chrystusa z kimś innym. Osobista ewangelizacja powinna być stylem życia każdego prawdziwego chrześcijanina. Otrzymaliśmy wielki dar, a nasz Mistrz zostawił nam jasne instrukcje: "Idźcie na cały świat i czyńcie uczniami wszystkie narody" (Mt 28:19). Zanim będziemy mogli "czynić uczniów", musimy ewangelizować. Poza poleceniem Jezusa istnieją inne powody, które powinny motywować nas do dzielenia się najwspanialszą nowiną na świecie z ludźmi, którzy jej nie słyszeli:
1. Ewangelizacja jest aktem miłości. Miłość musi być cechą charakterystyczną każdego naśladowcy Jezusa Chrystusa (Jana 13:35; 1 Koryntian 13:1-7). Jest ona owocem Ducha Świętego, więc każdy, kto chodzi w Duchu, będzie okazywał miłość w kontaktach z ludźmi (Galacjan 5:16, 22-23). Posiadamy najlepszą nowinę na świecie, a miłość popycha nas do dzielenia się nią z tymi, którzy jej nie słyszeli. Miłość chce, by każdy miał szansę odpowiedzieć na Bożą ofertę zbawienia. Zatajanie wiadomości, które mogą uratować czyjeś życie, jest najwyższym okrucieństwem; dlatego ci, którzy naprawdę kochają Boga, będą kochać ludzi, których Jezus przyszedł zbawić (J 3:16-18; 1 J 4:20).
2. Ewangelizacja buduje naszą własną wiarę. Nic tak nie pomaga nam nauczyć się czegoś, jak nauczanie tego kogoś innego. Kiedy praktykujemy dzielenie się naszą wiarą z tymi, którzy są w naszym życiu, wzmacniamy nasze własne przekonania. Regularna ewangelizacja zmusza nas do zmagania się z trudnymi pytaniami, znajdowania odpowiedzi dla siebie i przygotowywania się do odpowiadania na pytania innych. Powinniśmy "być zawsze gotowi odpowiedzieć każdemu, kto was zapyta o przyczynę nadziei, jaką macie. Czyńcie to jednak z łagodnością i szacunkiem" (1 Piotra 3:15). Przygotowujemy się, studiując Słowo Boże, słuchając solidnych nauczycieli biblijnych i pozostając w bliskiej społeczności z Jezusem. Te praktyki utrzymują nasze życie w czystości, abyśmy nie byli hipokrytami, którzy głoszą jedno, a czynią co innego (List do Galacjan 6:1).
3. Ewangelizacja przynosi wieczne korzyści. Jezus zachęcał swoich naśladowców do "gromadzenia skarbów w niebie" (Mt 6:19). Skarb ten składa się z nagród za to, co uczyniliśmy na ziemi w Jego imieniu i dla Jego chwały. Dokonywanie wyborów, które zapewnią nam wieczny skarb, nie jest egocentryzmem. Jezus nam to powiedział! Nasza służba dla Niego może być tak prosta, jak ofiarowanie kubka zimnej wody jednemu z Jego współbraci (Mt 10:42). Przypowieść o niesprawiedliwym zarządcy podkreśla znaczenie robienia wszystkiego, co w naszej mocy, by doprowadzić ludzi do wiary w Chrystusa (Łk 16:1-13).
4. Ewangelizowanie jest przelewem "nadziei, która jest w nas" (List do Hebrajczyków 6:19; 1 List Piotra 3:15). Kiedy dwoje ludzi zakochuje się w sobie, nie mogą się powstrzymać, by nie dać tego po sobie poznać wszystkim wokół. Na ich twarzach pojawia się radość, a w ich oczach błyszczą gwiazdy. Chętnie opowiadają każdemu, kto ich wysłucha, o wspaniałej osobie, którą kochają. Podobnie jest, gdy zakochujemy się w Jezusie. Nie możemy powstrzymać się od opowiadania o Nim ludziom przy każdej nadarzającej się okazji. Myślimy o Nim przez cały czas. Przyciąga nas Jego Słowo, nabożeństwa i inni, którzy Go kochają. Szukamy okazji, by dzielić się Jego prawdą z kimś, kto jest daleko od Niego. Jeśli Jezus nie jest na pierwszym miejscu w naszych myślach, mamy duchowy problem i musimy się nim najpierw zająć, zanim będziemy mogli dzielić się "nadzieją, która jest w nas".
5. Ewangelizacja podoba się Panu. Życie chrześcijańskie nigdy nie może być prowadzone według zasady "powinienem". A jednak często słyszymy to słowo w odniesieniu do czytania Biblii, modlitwy, uczęszczania do kościoła i innych chrześcijańskich praktyk. "Powinienem to robić, ale...". To "ale" jest większym problemem niż chcemy przyznać. Dzieci Boże w naturalny sposób pragną podobać się Ojcu Niebieskiemu; jest to ich największą radością. Tak więc nasz kompas jest ustawiony z Bogiem na prawdziwej północy. We wszystkim, co robimy, czujemy magnetyczne przyciąganie w kierunku podobania się Bogu. Nawet przyziemne zadania mogą być wykonywane z radością, ponieważ robimy to, co Bóg dał nam do zrobienia (1 Koryntian 10:31; 2 Koryntian 5:9). Nauczanie innych ludzi, jak nawiązać relację z Jezusem, jest jednym ze sposobów, by Mu się podobać. A w podobaniu się Jemu jesteśmy najbardziej spełnieni (List do Galacjan 2:20).
English
Dlaczego powinienem ewangelizować?
