Pytanie
Dlaczego powinnam przebaczać?
Odpowiedź
Przebaczenie jest ważnym tematem w Biblii. W rzeczywistości, Boży plan aby przebaczyć ludzkości jej grzechy jest głównym tematem w Biblii (1 Piotra 1.20; Ew. Jana 17.24). Zatem, gdy zastanawiasz się dlaczego powinniśmy przebaczać tym, którzy zgrzeszyli wobec nas, nie musimy daleko patrzeć, niż na przykład jaki dał nam Bóg. Chrześcijanie muszą przebaczać innym, ponieważ Bóg nam przebaczył (Efezjan 4.32).
Jezus opowiedział przypowieść w Ew. Mateusza 18.21-35 na temat tego dlaczego powinniśmy przebaczać. Opowiada historię z perspektywy króla, który przebaczył słudze olbrzymi dług. Ale gdy ten sługa spotyka innego sługę, który jest mu dłużny kilka monet, sługa któremu przebaczono zachowuje się ostro wobec swojego współsługi i żąda natychmiastowej spłaty długu. Gdy król dowiaduje się co się stało, jest wściekły i nakazuje aby ten, któremu przebaczył, został ukarany aż do czasu gdy wielki dług nie zostanie w pełni spłacony. Jezus kończy tą przypowieść tymi chłodnymi słowami: "Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeśli każdy nie odpuści z serca swego bratu swemu" (werset 35).
Przebaczenie jest obowiązkowe dla wszystkich, którzy doświadczyli przebaczenia Bożego (Efezjan 4.32). Jezus nauczył nas modlić się, "i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom" (Ew. Mateusza 6.12), przypominając nam, że Bóg czyni nas odpowiedzialnymi za dalsze przekazywanie tego, co dla nas uczynił. Odmawianie przebaczenia tym, którzy nas zranili jest naruszeniem wobec Pana, który przebaczył nam znacznie więcej. Przebaczamy w akcie wdzięczności za wszystko co zostało nam przebaczone.
Ci, którzy otrzymali przebaczenie od Boga są przemienieni na przebaczających ludzi. Przychodzenie do Pana i proszenie o Jego przebaczenie, podczas gdy w tym samym czasie odmawiamy przebaczenia naszym braciom i siostrom jest szczytem hipokryzji. Jeśli osoba, która twierdzi, że jest chrześcijaninem odmawia okazania przebaczenia innym, to osoba ta daje świadectwo tego, że on czy ona nie narodzili się prawdziwie na nowo. Przebaczamy innym, ponieważ to jest w naszej (nowej) naturze by przebaczać (zobacz 1 Jana 3.9).
Przebaczenie to gotowość okazania łaski tym, którzy źle postąpili wobec nas. Gdy przebaczamy, uwalniamy siebie od więzów czyjegoś złego postępowania wobec nas. Nie jest możliwe życie w całkowitym posłuszeństwie Bogu, gdy ktoś kontroluje nasze emocje. Naśladowcy Jezusa nie mają być kontrolowani nikim innym jak Duchem Świętym (Efezjan 5.18). Aby wzrastać duchowo i żyć w uległości wobec Słowa Bożego, musimy być posłuszni nawet trudnym nakazom dotyczącym przebaczenia (Ew. Łukasza 6.46).
Przebaczenie jest często oknem przez które świat podgląda miłosierdzie Boże. Gdy przebaczamy, dajemy przykład Bożego nauczania o uprzejmości, miłosierdziu, miłości i pokorze. Ludzie nie mogą zobaczyć Jezusa w nas, gdy chodzimy zgorzkniali i źli. Jeśli wszystko to o czym potrafimy rozmawiać jest tym, jak zostaliśmy skrzywdzeni, jak ktoś nas zdradził lub o ranach jakie nosimy, tracimy wgląd w naszą podstawową misję, która dotyczy czynienia uczniami (Ew. Mateusza 28.19). Brak przebaczenia sprawia, że jesteśmy skupieni na sobie zamiast na Bogu, a to okrada naszą miłość, pokój i radość (zobacz Galacjan 5.22).
Przebaczenie przychodzi niektórym łatwiej niż innym, ale wszyscy jesteśmy zobowiązani do przebaczania jeśli chcemy chodzić w relacji z Bogiem. Niektórym trudno jest przebaczyć, ponieważ mają błędne zrozumienie tego co to znaczy przebaczać. Przebaczenie nie jest tym samym co pojednanie. Możemy przebaczyć w sercu, trzymając zdrajców na dystans. Przebaczenie nie umożliwia niepokutującym winowajcom powrócić do naszego życia, ale pozwala przywrócić pokój Boży w naszym życiu.
Na krzyżu Jezus modlił się o swoich oprawców: "Ojcze, przebacz im" (Ew. Łukasza 23.34). Odzwierciedlamy Jezusa, gdy przebaczamy tym, którzy nas skrzywdzili, a dla wierzących bycie jak Jezus jest ostatecznym celem (Rzymian 8.29).
English
Dlaczego powinnam przebaczać?
