Pytanie
Dlaczego życie jest takie trudne?
Odpowiedź
Życie jest trudne. Dla niektórych jest trudniejsze niż dla innych, ale wszyscy musimy radzić sobie z niedoskonałymi ludźmi w niedoskonałym świecie. Wypadki, katastrofy, choroby, zawały serca, straty- powody, przez które ludzkie serce może cierpieć, są niezliczone. Nawet Jezus zgodził się, że życie jest ciężkie, ale nie zatrzymał się na tym. Powiedział, "To powiedziałem wam, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie, ale ufajcie, Ja zwyciężyłem świat" (Ew. Jana 16.33).
Życie nigdy nie miało być ciężkie. Gdy Bóg stworzył świat i umieścił w nim mężczyznę i kobietę, życie było doskonałe (1 Ks. Mojżeszowa 1-2). Ciała były doskonałe. Temperatura była doskonała. Relacja pierwszej pary była doskonała, i mieli wszystko czego potrzebowali czy chcieli. Nawet mieli doskonałą Bożą obecność ze sobą. Żyli w raju.
Wkracza grzech (1 Ks. Mojżeszowa rozdział 3). Gdy Adam i Ewa wybrali swoją drogę ponad Bożą, wszystko się zmieniło. Doskonałość została zniszczona, a życie stało się trudne. W wyniku nieposłuszeństwa ludzkości Bóg przeklął doskonały świat jaki uczynił, tak że zwrócił się przeciwko mężczyźnie i kobiecie. W miejscach, gdzie były klomby, wyrosły osty. Jedzenie nie było dostępne wszędzie, gdzie spojrzeli. Teraz muszą szukać pożywienia, sadzić, walczyć i zbierać plony, aby przetrwać. Grzech zrujnował wszystko. Teraz „całe stworzenie wzdycha” (Rzymian 8.22), a my razem z nim wzdychamy.
Grzech nadal wpływa na nasz świat, a życie nadal jest ciężkie. Grzech ma rozlewający się efekt, który przenosi jego zniszczenie na innych. Zastanówmy się nad tym przykładem: mężczyzna się upija. To jest jeden grzech (Ks. Przyp. Salomona 20.1). Wraca do domu i bije żonę i dzieci: kolejny grzech. Jego żona ma złamany nos, który będzie sprawiał jej kłopoty do końca jej życia. Dzieci są tak przerażone, że uciekają, ostatecznie wpadając w narkotyki i prostytucję. Więcej grzechu. Jeden syn wsiada do samochodu i pod wpływem narkotyków ignoruje znak stopu i uderza w autobus, zabijając sześć osób. Ich rodziny będą teraz opłakiwać swoją stratę do końca życia, a inni będą odczuwać ból na różne sposoby. Konsekwencje jednego grzechu nadal się rozprzestrzeniają, wpływając na niezliczoną liczbę innych ludzi, którzy następnie wpływają na innych ludzi, a dziedzictwo trwa. To tylko jeden grzech. Pomnóż to przez dziesiątki milionów, a zaczniemy rozumieć, dlaczego świat jest taki pogmatwany, a życie takie trudne.
Innym powodem dla którego życie jest takie trudne jest to, że nie jest to nasz ostateczny dom. Ci, którzy należą do Jezusa są tutaj na przepustce dla gości. Stajemy się mieszkańcami innego królestwa z chwilą, gdy Bóg przyjmuje nas do swojej rodziny (Ew. Jana 1.12). Jesteśmy ambasadorami tutaj na zlecenie naszego Ojca, Króla królów (2 Koryntian 5.20). Nie powinniśmy czuć się jak w domu na tym świecie. Nie przynależymy do tego miejsca, więc to naturalne, że często czujemy się jak obcy i przechodnie (Hebrajczyków 11.13). Wiele razy życie jest trudne, ponieważ ci, którzy zostali odkupieni i przemienieni przez Jezusa Chrystusa, żyją z głębokim pragnieniem powrotu do domu (2 Koryntian 5.17). Ale jako posłuszne dzieci pozostajemy wierni naszym zadaniom, dopóki nasz Ojciec nas nie wezwie.
Gdy życie jest ciężkie, jest to przypomnienie, że ten świat nie jest naszym ostatecznym przeznaczeniem. Na tyle na ile trudne mogą być okoliczności, Paweł nazywa je "chwilowym uciskiem" (2 Koryntian 4.17). Paweł i wielu chrześcijan z pierwszego wieku wiedziało, jak trudne było życie w sposób jakiego większość z nas nigdy nie doświadczy (2 Koryntian 11.23-29). Niektóre z tych zmagań są przedstawione w 11 rozdziale Hebrajczyków, rozdziale który przypomina nam, że chociaż nasze życia są ciężkie, wielu ma gorzej.
Gdy wzrastamy poprzez problemy, rozwijamy charakter Chrystusa- który także wiele walczył podczas swojego życia na ziemi (Ks. Izajasza 53.3). Jego przykład bezinteresowności, wytrwałości i zaufania Bogu jest przykładem dla nas: "Przeto pomyślcie o tym, który od grzeszników zniósł tak wielkie sprzeciwy wobec siebie, abyście nie upadli na duchu, utrudzeni" (Hebrajczyków 12.3; tłum. Biblia Warszawska).
Życie jest ciężkie, ale Chrystus jest naszym orędownikiem (1 Jana 2.1), naszym pośrednikiem, który wstawia się w naszych sprawach przed Bogiem Ojcem. On wie co to znaczy zmagać się z trudnościami, depresją, bólem serca oraz mnóstwem ludzkich sytuacji, które tak bardzo utrudniają życie (Hebrajczyków 4.15). Życie jest trudne, ale Duch Święty jest naszym pocieszycielem, który pomaga nam i zostanie z nami na wieki (Ew. Jana 14.16).
Życie jest ciężkie, ale krótkie. W porównaniu do wieczności, nasze ziemskie życia są jak mgiełka, która znika wraz z porannym słońcem (Jakuba 4.14). To co robimy podczas tego czasu na ziemi wpływa na resztę wieczności. Możemy stawać się zgorzkniali, zatwardziali i tracić nasze zmagania. Lub możemy wytrzymać (Jakuba 1.2-4), wzrastać, uczyć się wiary, rozwijać współczucie dla innych, którzy się zmagają i czekać na ostateczną nagrodę. W tym czasie, będziemy słyszeli naszego Zbawiciela mówiącego, "Dobrze, sługo dobry i wierny! Nad tym, co małe, byłeś wierny, wiele ci powierzę; wejdź do radości pana swego" (Ew. Mateusza 25.21; tłum. Biblia Warszawska).
English
Dlaczego życie jest takie trudne?
