Pytanie
Co mówi Biblia na temat dobra i zła?
Odpowiedź
Pośród najbardziej uniwersalnych przekonań ludzkości jest koncepcja "dobra i zła." Każda kultura w każdej epoce trzymała się jakiejś wersji tej walki. Definicje pojęć dobra i zła mocno się różniły, podobnie jak i opinie odnośnie tego jak ze sobą współdziałają. Nadal, przekonania w niektórych różnicach pomiędzy tym co jest "dobrem", a tym co jest "złem" przenika całą ludzkość. Gdy wszystkie opcje i koncepcje porównamy, jedynie Biblia zapewnia perspektywę na właściwe postrzeganie dobra i zła, która jest w pełni spójna i znośna (Psalm 25.6-15).
Zgodnie z Biblią "dobro i zło" nie są kwestią opinii. Nie jest to nawet wyrównana walka między dwiema istotami lub siłami. Pismo Święte nie wskazuje, że zmieniają się granice dobra i zła. Ani też nie twierdzi, że konflikt pomiędzy nimi będzie trwał na wieki. Szczególnie ważne jest to, że Biblia nie sugeruje, że niektórzy ludzie są dobrzy, podczas gdy inni są źli.
Raczej, Biblia naucza, że dobro i zło są zdefiniowane w odniesieniu do doskonałego i niezmiennego Boga. Każda osoba musi indywidualnie zmagać się z obecnością i pokusami zła. Pismo Święte wskazuje, że wszelkie zło, bez wyjątku, ostatecznie zostanie ukarane i pokonane. I mówi nam, że istnieje ostateczny standard dobroci do którego powinniśmy aspirować- standard ugruntowany raczej w człowieku niż w teorii.
Dobro i zło są obiektywnie różne
Zgodnie z Biblią istnieje realna różnica pomiędzy dobrem i złem. Niektóre światopoglądy twierdzą, że wszystkie moralne rozróżnienia oparte są jedynie na preferencjach. Ateizm na przykład nie dopuszcza obiektywnych podstaw dla definiowania czegokolwiek jako "dobro" czy "zło." W bezbożnym świecie, są tylko rzeczy, które dana osoba preferuje i rzeczy, których ta osoba nie preferuje. To jest kluczowy powód dla którego filozofie przyjmujące ateizm mają zawsze tendencję do przemocy i tyranii: nie ma sensu istnienia wyższego autorytetu i nie ma powodu, aby łagodzić kaprysy rządzących.
Idea, że definiowanie dobra i zła zależy od preferencji czy sytuacji jest powszechnie nazwana moralnym relatywizmem. Pismo Święte odrzuca tą koncepcję jako fałszywą. Biblia definiuje niektóre rzeczy jako "dobre", a inne jako "złe" (Ks. Izajasza 5.20; Rzymian 12.9). Ta dychotomia odzwierciedla się w ciągłym użyciu tematów takich jak światło kontra ciemność (Ks. Izajasza 9.2; Ew. Mateusza 4.16; Ew. Jana 1.5; Efezjan 5.8). Ostateczne przeznaczenie wszystkich ludzi zależy od tego czy jesteśmy zjednoczeni z dobrym Bogiem czy jesteśmy Jemu przeciwni (1 Koryntian 6.9-11; Ks. Objawienia 21.8).
Rozróżnianie pomiędzy dobrem a złem jest możliwe jedynie w odniesieniu do pojedynczego, niezmiennego standardu: doskonałej natury Bożej. Bóg nie podlega standardom moralności, skoro jest źródłem i punktem odniesienia dla moralności. Ani też moralność nie podlega zmianie, skoro doskonała natura Boga jest wieczna i niezmienna. Podejście, takie jak dylemat Eutyfrona, zawodzą, ponieważ nie rozróżniają między wiecznym, niezmiennym Bogiem a kapryśnymi bóstwami starożytnej religii greckiej.
Dobro i zło nie są zrównoważone
Częstym składnikiem fikcji i fantazji jest koncepcja, że dobro i zło są równo wyważone, nawet te siły pasują do siebie. Zgodnie z tym poglądem, żadna z nich nie jest ostatecznie pod kontrolą. To jest koncepcja dualizmu, który sugeruje stałą równowagę pomiędzy siłami dobra i zła. W niektórych przypadkach, dualizm wskazuje, że przeciwstawne istoty, takie jak Bóg i szatan, są w impasie w walce o kontrolę i władzę.
Niektóre światopoglądy nauczają, że wszelkie dobro i zło ostatecznie będą zrównoważone. To jest związane z koncepcjami wschodnimi takimi jak karma, które wskazują, że dobro i zło są z natury niezrównoważone, ale pewnego dnia zostaną wyrównane.
Pismo Święte odrzuca dualizm jako fałszywą koncepcję. Biblia wskazuje, że Bóg jest całkowicie nadrzędny i w żadnym wypadku nie zagrożony tym, że zostanie pokonany (Ks. Joba 42.2; Psalm 89.8; Galacjan 6.7). To, co robi szatan jest jemu "dozwolone", nie może pokonać Boga (Ks. Joba 1.12; Ks. Objawienia 9.1; 20.7). W sensie biblijnym, zło jest przeznaczone tylko na klęskę i zniszczenie. Żaden, nawet pojedynczy zły czyn nie uniknie osądzenia; każdy grzech zostanie albo spłacony przez Chrystusa na krzyżu (2 Koryntian 5.21) albo przez tych, którzy odrzucą Chrystusa (Ew. Jana 3.36), gdy doświadczą wieczności w piekle (Ks. Objawienia 20.11-15).
Dobro i zło nie są zewnętrzne
Dowód, że ludzkość trzyma się podstawowych koncepcji dobra i zła jest oczywiste (Rzymian 1.18-20). To wyjaśnia dlaczego moralne rozumowanie- oddzielania "tego co jest" od "tego co powinno być"- jest uniwersalnym aspektem człowieczeństwa. Oczywiście, nie oznacza to, że wszyscy ludzie trzymają się takich samych poglądów na temat dobra i zła. Nie badamy moralności z zewnątrz, jako neutralni obserwatorzy; wszystkie dyskusje dotyczące kwestii moralnych z definicji obejmują również osoby, które je omawiają.
Wyjątkowy aspekt nauczania biblijnego na temat dobra i zła jest taki, że wszyscy ludzie, bez wyjątku, podlegają grzechowi i złu (Ks. Objawienia 3.10; 3.23). Biblijna koncepcja grzechu oznacza, że linia pomiędzy dobrem i złem nie może być narysowana między ludźmi. Raczej jest nakreślona w każdej osobie. Zrozumienie tego faktu dotyczącego natury ludzkiej jest kluczowe (Ew. Mateusza 15.19-20). Jak sławny Aleksander Sołżenicyn powiedział, "Gdyby to wszystko było takie proste! Gdyby tylko byli gdzieś źli ludzie podstępnie popełniający złe uczynki, a trzeba było tylko oddzielić ich od reszty z nas i zniszczyć. Ale linia dzieląca dobro i zło przecina serce każdego człowieka. A kto jest gotów zniszczyć kawałek własnego serca?”
Mówiąc prościej, C.S. Lewis zauważył, "Być chrześcijaninem oznacza przebaczyć niewybaczalne, ponieważ Bóg przebaczył w tobie niewybaczalne” (zobacz Ew. Mateusza 6.14-15).
Jedną z prawd Ewangelii jest to, że wszyscy ludzie, bez wyjątku, są grzesznikami potrzebującymi Zbawiciela. Biblijne chrześcijaństwo nie widzi dobra i zła jako walki do stoczenia na ziemi (Ew. Jana 18.36), kwestii do rozwiązania przez zemstę czy odpłatę (Rzymian 12.20-21) lub stanowisko filozoficzne do rozważenia. Biblia mówi, że każdy człowiek jest stworzony do dobrego celu (1 Ks. Mojżeszowa 1.27; Galacjan 3.28), ale cierpi z powodu złego serca (Rzymian 7.15-25), które jedynie może być uleczone z wiary w Jezusa Chrystusa (Ew. Jana 14.6). Odkupienie jest dostępne dla każdego (Ew. Mateusza 7.7-8; Ks. Objawienia 22.15), bez względu na jego przeszłość czy powagę jego grzechu (1 Koryntian 6.9-11).
Dobro i zło wymaga "właściwego osądu"
Innym kluczowym aspektem nauczania biblijnego na temat "dobra i zła" jest to, że żadna osoba nie jest nieomylna, nawet w kwestiach duchowych. Jednak ci, którzy są prowadzeni Duchem Świętym są lepiej wyposażeni do osądzania kwestii duchowych (1 Koryntian 2.14) i powinni to czynić. Pismo Święte wyraźnie mówi, że wszyscy ludzie podlegają grzechowi i jest to wyraźnie powiedziane, że wszyscy ludzie podlegają poprawie (Hebrajczyków 12.5-11), uczeniu się (2 Tymoteusza 2.15) i ograniczeniom (1 Ks. Samuela 16.7).
W Ew. Mateusza 7 Jezus podaje rozbudowane wyjaśnienie tego jak właściwie rozróżniać pomiędzy dobrem i złem: aby "osądzać" we właściwy sposób; to znaczy "sądzić sprawiedliwie" (Ew. Jana 7.24). Biblia pochwala badanie (Dz. Apostolskie 17.11), nakazuje poddawanie rzeczy próbie (1 Jana 4.1) i promuje odpowiedzialność (1 Piotra 3.15) i poświęcenie prawdzie (Galacjan 1.8-9).
Pismo Święte nie wskazuje, że "dobro i zło" jest uproszczoną, binarną koncepcją. Skoro tylko Bóg jest ostatecznie doskonały, Biblia dopuszcza spektrum "dobro versus lepsze." Bóg nazwał swoje początkowe stworzenie "dobrym" (1 Ks. Mojżeszowa 1.24), później po ukończeniu stworzenia nazwał je "bardzo dobrym" (1 Ks. Mojżeszowa 1.28). Niektóre z dobrych rzeczy, którymi Bóg nas obdarzył mają więcej niż jedno zastosowanie, a nie wszystkie użycia są automatycznie dobre czy złe (1 Tymoteusza 4.4). Biblijne zrozumienie dobra i zła nie wskazuje, że wszystkie rzeczy są tylko doskonale święte lub całkowicie diabelskie. Raczej istnieją aspekty dobre i złe w wielu rzeczach jakimi Bóg nas obdarzył (1 Koryntian 6.12). Podobnie, skoro każdy grzech prowadzi do oddzielenia od Boga, Pismo Święte mówi o niektórych grzechach jako bardziej ohydnych niż inne.
Biblia przyznaje, że nie w każdym momencie ludzkiego doświadczenia pojawi się jasna, czarno-biała odpowiedź moralna. Pismo Święte skupia się jedynie na najistotniejszych kwestiach jakie powinniśmy wiedzieć, a nie na każdym możliwym do wymyślenia scenariuszu (Ew. Jana 21.25). To oznacza, że nawet najszczersi, biblijnie wierzący, odrodzeni duchowo wierzący mogą nie zgadzać się w kwestii etycznej (1 Koryntian 10.23-33). Odpowiedź biblijna- kiedy sprawa nie jest otwarcie omówiona w Słowie Bożym (1 Koryntian 5.6)- wymaga tolerancji i cierpliwości (Tytusa 3.9). Otrzymaliśmy sumienie z określonego powodu (Rzymian 14.23).
Prawda jest obiektywna; dla każdej podanej opinii czy interpretacji, ktoś ma rację, a ktoś się myli. Ale ludziom brakuje moralnej doskonałości Boga; to odzwierciedla się w biblijnym nauczaniu odnośnie dobra i zła, i naszej roli w wykorzystaniu dobrego osądu.
Pismo Święte zachęca wierzących, aby nie stosowali pojęć takich jak dobro, zło, grzech itd. w odniesieniu do kwestii w których jest przestrzeń na wątpliwości (Rzymian 14.1-12). Wbrew temu, co niektórzy sądzą, Biblia przyznaje, że ludzie mogą nie zawsze mieć rację w naszych osądach moralnych. Nie mamy unikać wszelkiego osądzania (Ew. Jana 7.24), ale Biblia naucza, abyśmy ostrożnie rozważali kiedy i jak sądzimy (Efezjan 5.10).
Dobro i zło wymaga odpowiedzi
Nauczanie biblijne na temat dobra i zła prowadzi do trudnego wniosku: że każda osoba jest zobowiązana do dokonania fundamentalnego wyboru pomiędzy tymi dwoma kategoriami. Wybór ten jest całkowicie określony przez naszą odpowiedź Bogu, który jest zarówno definicją dobra jak i naszym Stworzycielem. Z każdą chwilą, oznacza to albo podążanie za Jego wolą albo buntowanie się i wybór grzechu (1 Koryntian 10.13). Na wieki oznacza to, że albo zdecydujemy się przyjąć Go i Jego zbawienie (Ew. Jana 3.16; 14.6), albo stanąć przeciwko Niemu (Ew. Jana 3.36).
English
Co mówi Biblia na temat dobra i zła?
