Pytanie
Czym jest kierownictwo duchowe? Kim jest przewodnik duchowy?
Odpowiedź
We współczesnym społeczeństwie popularne stało się bycie "duchowym, ale nie religijnym". "Duchowy" zwykle oznacza, że dana osoba jest w kontakcie ze swoim własnym duchem, duchami innych i jakąś (osobistą lub bezosobową) Wyższą Siłą lub Duchem, który zamieszkuje (i być może wzmacnia) wszechświat. Aby to zrobić, nie trzeba być częścią zorganizowanej religii ani wierzyć w żadne konkretne doktryny dotyczące Boga, grzechu, zbawienia, nieba, piekła czy Jezusa. W rzeczywistości doktryna prawdopodobnie tylko ograniczy czyjąś duchowość, ponieważ Bóg (kimkolwiek On, Ona lub Ono jest) jest niewątpliwie większy niż kategorie religijne. Powszechnie uważa się, że religia nas dzieli; duchowość nas łączy.
Według Liz Budd Ellmann, byłej dyrektor wykonawczej Spiritual Directors International (cytowanej na stronie Spiritual Direction), "Kierownictwo duchowe bada głębszą relację z duchowym aspektem bycia człowiekiem. Mówiąc najprościej, kierownictwo duchowe pomaga ludziom codziennie opowiadać ich święte historie [sic].
"Kierownictwo duchowe pojawiło się w wielu kontekstach, używając języka specyficznego dla określonych tradycji kulturowych i duchowych. Opisanie kierownictwa duchowego wymaga umieszczenia słów w procesie wspierania transcendentnego doświadczenia, które leży poza wszelkimi nazwami, a jednak doświadczenie to pragnie być wyartykułowane i skonkretyzowane w codziennym życiu. Łatwiej jest opisać, co kierownictwo duchowe robi, niż czym jest. Naszą rolą nie jest definiowanie kierownictwa duchowego, ale opisanie tego doświadczenia.
"Kierownictwo duchowe pomaga nam nauczyć się żyć w pokoju, ze współczuciem, promując sprawiedliwość, jako pokorni słudzy tego, co leży poza wszelkimi nazwami".
Dla tych, którzy są przesiąknięci konkretną religią, istnieją przewodnicy duchowi, którzy są chrześcijanami, muzułmanami, buddystami, żydami itp. Ci przewodznicy duchowi będą działać w kontekście konkretnej religii, ale skupią się na bardziej mistycznych i osobistych interakcjach z Boskością. Kierownictwo duchowe w kontekście chrześcijańskim może być protestanckie lub katolickie i najprawdopodobniej skupi się na modlitwie, medytacji i bardziej mistycznych aspektach chrześcijaństwa.
Kierownictwo duchowe koncentruje się na ludziach przekazujących swoje duchowe doświadczenia innym ludziom w celu przebudzenia się do tajemnicy wewnątrz i cudowności poza nią. Kierownictwo duchowe oferowane przez przewodników duchowych może odbywać się co tydzień (indywidualnie lub w grupie) lub podczas rekolekcji.
Nie ma nic złego w koncepcji przewodnika duchowego jako takiego. Każdy z nas potrzebuje pomocy w rozwoju duchowym, a jeśli rozwijamy się we właściwym kierunku, w oparciu o Słowo Boże, to jest to dobra rzecz. Główny problem z kierownictwem duchowym jako "ruchem" polega na tym, że ostatecznym autorytetem jest osobiste doświadczenie jednostki, a nie Słowo Boże. Chociaż wszystko, co duchowe, może brzmieć lepiej niż obecne skupienie się na materializmie i konsumpcjonizmie w kulturze zachodniej, kierownictwo duchowe jest tak naprawdę tylko konsumpcjonizmem na poziomie duchowym. W kierownictwie duchowym, duchowy odkrywca po prostu wybiera doświadczenia i interpretacje doświadczeń, które uważa za najbardziej znaczące. Kierownictwo duchowe to tak naprawdę mistycyzm poszukujący duchowego doświadczenia bez doktrynalnej treści.
Biblia naucza, że naszą najbardziej podstawową potrzebą nie jest przede wszystkim kierownictwo duchowe lub nawiązanie kontaktu z naszym "duchowym ja", ale to, że jesteśmy duchowo martwi (Efezjan 2:1) i potrzebujemy duchowego życia, które może pochodzić tylko od Boga. Bóg, który daje życie duchowe, jest Bogiem, który stworzył świat i wszedł w ludzkość jako Jezus Chrystus. Życie duchowe jest dostępne tylko dla tych, którzy zostali wzbudzeni do nowego życia w Chrystusie przez wiarę w Niego (Efezjan 2:6-7). Ci, którzy zostali "wzbudzeni z Chrystusem", rodzą się na nowo do nowego życia duchowego i są zamieszkani przez Ducha Świętego. Duch Święty jest ostatecznym przewodnikiem duchowym (Rz 8:14). I zawsze będzie uwielbiał Jezusa (Jana 16:14) i kierował nami, abyśmy stawali się bardziej podobni do Chrystusa (Efezjan 4:15).
Biblia wzywa pewnego rodzaju "kierowników duchowych", którzy pomagają chrześcijanom znaleźć "duchowe kierownictwo". Niektórzy z tych "kierowników duchowych" nazywani są pastorami (pasterzami), starszymi lub nadzorcami, którzy muszą spełniać określone kwalifikacje (zob. 1 Piotra 5:2-4, Tytusa 1:5-9 i 1 Tymoteusza 3:1-7). Wszyscy wierzący mają pomagać sobie nawzajem w podążaniu we właściwym duchowym kierunku. "Zastanówmy się też, w jaki sposób możemy się wzajemnie pobudzać do miłości i dobrych uczynków, nie rezygnując ze wspólnych zebrań, jak to niektórzy mają w zwyczaju czynić, lecz zachęcając się wzajemnie - tym bardziej, że zbliża się Dzień Pański" (List do Hebrajczyków 10:24-25). "Niech słowo Chrystusowe mieszka w was obficie, nauczając i napominając jedni drugich we wszelkiej mądrości, śpiewając psalmy, hymny i pieśni duchowe, z dziękczynieniem w sercach waszych Bogu" (Kol 3:16). Społeczność lokalnego kościoła jest kontekstem dla duchowego kierownictwa i duchowego wzrostu.
Ci, którzy szukają kierownictwa duchowego, powinni zaangażować się w lokalnym kościele, w którym Biblia jest jasno nauczana i przestrzegana, a ludzie pomagają sobie nawzajem "wzrastać w łasce i poznaniu naszego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa" (2 Piotra 3:18). "Jego boska moc dała nam wszystko, czego potrzebujemy do pobożnego życia, przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i dobroć" (2 Piotra 1:3). Biblia wskazuje nam kierunek, w którym powinniśmy podążać duchowo (Psalm 119:105), a prawda zawarta w Biblii powinna mieć pierwszeństwo przed mistycznymi lub osobistymi doświadczeniami.
English
Czym jest kierownictwo duchowe? Kim jest przewodnik duchowy?
