Pytanie
Czym jest duchowy przełom?
Odpowiedź
Pojęcie "duchowego przełomu" jest subiektywne, a sam termin nie występuje w Biblii. Ogólnie rzecz biorąc, duchowy przełom to doświadczenie osiągnięcia nowego poziomu duchowości, cokolwiek to oznacza dla osoby, która tego doświadcza. Doświadczenie to będzie różne w zależności od danej osoby (i religii).
W kręgach chrześcijańskich duchowy przełom można zdefiniować jako czas, w którym dana osoba zostaje zbawiona, zyskuje głębsze zrozumienie biblijnej prawdy, otrzymuje odpowiedź na modlitwę lub odnosi zwycięstwo nad nękającym ją grzechem. Doświadczenie Pawła na Drodze do Damaszku można uznać za duchowy przełom, gdy po raz pierwszy zobaczył, kim naprawdę jest Jezus (Dz 9). Doświadczenie Piotra na dachu w Joppie można uznać za duchowy przełom, ponieważ dowiedział się, że ewangelia jest dla wszystkich ludzi, w tym pogan (Dz 10). Nawrócenie Lidii na obrzeżach Filippi może być postrzegane jako duchowy przełom, ponieważ była ona pierwszą osobą zbawioną na ziemi europejskiej (Dz 16). Idea "przełomu" sugeruje poprzedzającą walkę, która w końcu osiąga szczyt i znajduje rozwiązanie.
Wierzący mogą szukać duchowego przełomu, gdy czują się daleko od Boga. Wielu wierzących uważa, że potrzebują regularnego emocjonalnego doświadczenia podczas uwielbienia lub modlitwy, a jeśli nie odczuwają tych emocji, to coś jest z nimi nie tak lub Bóg z jakiegoś powodu odszedł. Jest to jednak błędne myślenie. Biblia mówi, że Bóg jest zawsze z tymi, którzy Mu ufają, prowadząc ich (Przysłów 3:5-6), że nigdy nie jesteśmy oddzieleni od Jego miłości (Rzymian 8:37-39) i że możemy spokojnie odpoczywać w Jego obietnicy: "Nigdy cię nie opuszczę, nigdy cię nie porzucę" (Hebrajczyków 13:5).
Czy powinniśmy szukać duchowego przełomu? Możemy i powinniśmy modlić się o mądrość (List Jakuba 1:5), zwycięstwo nad grzechem (List do Efezjan 6:18) i napełnienie Duchem (List do Efezjan 5:18). Ale zażyłość z Bogiem nie wymaga serii "duchowych przełomów". Wychodząc z założenia, że więź z Bogiem już istnieje (tzn. dana osoba ma wiarę w Jezusa Chrystusa w celu zbawienia), duchowy wzrost następuje w tej osobie tak naturalnie, jak drzewo rosnące w glebie i słońcu. Drzewo rośnie ze względu na swoje położenie - bliskość Boga (Psalm 1). Jak osiągamy bliskość Boga? Dzieje się to dokładnie tak, jak w relacjach międzyludzkich: wspólne spędzanie czasu, poznawanie myśli drugiej osoby, dokonywanie wyborów, które sprawiają jej przyjemność. Czytamy Biblię (która jest sumą Jego myśli objawionych człowiekowi); modlimy się do Niego, ufając, że jest wierny w czynieniu tego, co obiecuje (2 Koryntian 1:19-20; Powtórzonego Prawa 7:9; Hebrajczyków 11:6); i wybieramy myślenie i działanie zgodnie z tym, co dobre (Filipian 4:8; Galacjan 5:16-24).
Najzdrowsze relacje międzyludzkie nie opierają się na przełomach czy emocjonalnych wzlotach, ale na stałym, cierpliwym wzroście poprzez wierność i miłość. Nie inaczej jest w naszej relacji z Bogiem. Zdarzają się emocjonalne i duchowe wzloty - czasami otrzymujemy zdumiewające odpowiedzi na modlitwę lub okresy niezwykłego wglądu czy intensywnej radości. Są one jednak smaczną polewą, ale nie powinny stanowić istoty naszej relacji. Jeśli skupimy się tylko na wzlotach, możemy przegapić piękne, ciche chwile w dolinie, kiedy Bóg działa niewidocznie, a my nie doświadczamy ekscytującego objawienia. Zamiast skupiać się na własnym doświadczeniu, powinniśmy modlić się w cierpliwości i wytrwałości, aby Bóg dokończył dobrego dzieła, które w nas rozpoczął, w taki sposób, jaki uzna za stosowny (Filipian 1:6).
English
Czym jest duchowy przełom?
