Pytanie
Jakie jest nasze dziedzictwo w Chrystusie?
Odpowiedź
Biblia jest pełna odniesień do dziedzictwa, jakie wierzący mają w Chrystusie. List do Efezjan 1:11 mówi: "W Nim też otrzymaliśmy dziedzictwo, jako przeznaczeni do tego zgodnie z zamiarem Boga, który czyni wszystko według postanowienia swojej woli". Inne fragmenty, które wspominają o dziedzictwie wierzącego, obejmują List do Kolosan 3:24 i List do Hebrajczyków 9:15. Naszym dziedzictwem jest, jednym słowem, niebo. Jest to suma wszystkiego, co Bóg obiecał nam w zbawieniu. Słowa związane z dziedzictwem w Piśmie Świętym to część i dziedzictwo.
Pierwszy List Piotra 1:4 opisuje to dziedzictwo dalej, mówiąc, że narodziliśmy się na nowo "do dziedzictwa, które nigdy nie zginie, nie zniszczeje ani nie osłabnie. To dziedzictwo jest dla was zachowane w niebie". Według apostoła Piotra, nasze dziedzictwo wyróżnia się czterema ważnymi cechami:
Nasze dziedzictwo w Chrystusie jest niezniszczalne. To, co mamy w Chrystusie, nie podlega zepsuciu ani rozkładowi. W przeciwieństwie do tego, wszystko na ziemi ulega rozkładowi, rdzewieje lub rozpada się. Prawo entropii wpływa na nasze domy, samochody, a nawet nasze własne ciała. Nasz skarb w niebie jest jednak wolny od entropii (Mt 6:19-20). Ci, którzy narodzili się na nowo, narodzili się "nie z nietrwałego nasienia, ale z niezniszczalnego, przez żywe i trwałe słowo Boże" (1 Piotra 1:23).
Nasze dziedzictwo w Chrystusie jest nieskażone. To, co mamy w Chrystusie, jest wolne od czegokolwiek, co mogłoby nas zepsuć lub zdegradować. Nic na ziemi nie jest doskonałe. Nawet najpiękniejsze rzeczy tego świata są wadliwe; jeśli przyjrzymy się wystarczająco uważnie, zawsze znajdziemy jakąś niedoskonałość. Ale Chrystus jest naprawdę doskonały. On jest "święty, nieskalany, czysty, oddzielony od grzeszników, wywyższony ponad niebiosa" (List do Hebrajczyków 7:26), a nasze dziedzictwo w Nim jest również święte, nieskalane, wywyższone i czyste. Żadne ziemskie zepsucie czy słabość nie mogą dotknąć tego, czym obdarzył nas Bóg. Objawienie 21:27 mówi, że "nic nieczystego nie wejdzie do [Nowego Jeruzalem] ani nikt, kto czyni coś haniebnego lub podstępnego".
Nasze dziedzictwo w Chrystusie jest nieprzemijające. To, co mamy w Chrystusie, jest trwałą własnością. Jako stworzeniom tego świata, trudno jest nam wyobrazić sobie kolory, które nigdy nie blakną, podekscytowanie, które nigdy nie słabnie lub wartość, która nigdy nie traci na wartości; ale nasze dziedzictwo nie jest z tego świata. Jego chwalebna intensywność nigdy nie osłabnie. Bóg mówi: "Czynię wszystko nowe!" (Objawienie 21:5).
Nasze dziedzictwo w Chrystusie jest zarezerwowane. To, co mamy w Chrystusie, jest dla nas "przechowywane" w niebie. Twoja korona chwały ma na sobie twoje imię. Chociaż cieszymy się wieloma błogosławieństwami jako dzieci Boże tutaj na ziemi, nasze prawdziwe dziedzictwo - nasz prawdziwy dom - jest zarezerwowane dla nas w niebie. Podobnie jak Abraham, "oczekujemy miasta z fundamentami, którego architektem i budowniczym jest Bóg" (List do Hebrajczyków 11:10). Duch Święty gwarantuje, że otrzymamy życie wieczne w przyszłym świecie (2 Koryntian 1:22). W rzeczywistości, "gdy uwierzyliście, zostaliście naznaczeni pieczęcią obiecanego Ducha Świętego, który jest zadatkiem gwarantującym nasze dziedzictwo" (Efezjan 1:13-14).
Jezus modlił się za swoich naśladowców: "Ojcze Święty, chroń ich mocą swego imienia" (J 17:11). Jesteśmy bezpieczni, strzeżeni przez samego Wszechmogącego i z pewnością nasze dziedzictwo jest równie bezpieczne. Nikt nie może nam go ukraść. Jana 10:28-29: "Daję im życie wieczne i nigdy nie zginą; nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który mi je dał, jest większy od wszystkich; nikt nie może wyrwać ich z ręki Ojca mego". Zobacz także Mateusza 6:20.
Jako dzieci Boże, "adoptowane" do Jego rodziny, mamy zapewnione dziedzictwo od naszego Ojca Niebieskiego. "Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami - dziedzicami Boga, współdziedzicami Chrystusa, jeżeli uczestniczymy w Jego cierpieniach, abyśmy też mogli uczestniczyć w Jego chwale" (Rz 8:17). To niebiańskie dziedzictwo jest Bożym celem i wolą dla nas (Efezjan 1:11). Obietnicę dziedzictwa otrzymujemy przez słuchanie słowa prawdy i wiarę w Chrystusa (Efezjan 1:13).
Pewnego dnia weźmiemy w posiadanie naszą część, nasze dziedzictwo, nasze pełne dziedzictwo. Jan Kalwin pisze o naszym dziedzictwie: "Obecnie nie cieszymy się nim w pełni. . . . Chodzimy ... w nadziei i nie widzimy rzeczy tak, jakby było obecne, ale widzimy je przez wiarę. . . . Chociaż więc świat daje sobie swobodę deptania nas pod stopami, jak mówią; chociaż nasz Pan wystawia nas na wiele pokus; chociaż upokarza nas w taki sposób, że może się wydawać, że jesteśmy jak owce przeznaczone na rzeź, tak że nieustannie stoimy u progu śmierci, to jednak nie jesteśmy pozbawieni dobrego lekarstwa. I dlatego widząc, że Duch Święty króluje w naszych sercach, mamy coś, za co możemy chwalić nawet pośród wszystkich naszych pokus. . . . [Dlatego] powinniśmy się radować, smucić, smucić, dziękować, być zadowolonymi, czekać" (z kazań efeskich Kalwina, wygłoszonych w Genewie w latach 1558-59).
Kiedy rozumiemy i doceniamy chwałę, która nas czeka, jesteśmy w stanie lepiej znosić wszystko, co spotyka nas w tym życiu. Możemy chwalić Boga nawet podczas prób, ponieważ mamy Jego gwarancję, że otrzymamy wszystko, co obiecał: "Albowiem nasze lekkie i chwilowe utrapienia osiągają dla nas wieczną chwałę, która przewyższa je wszystkie" (2 Koryntian 4:17).
Objawienie 21:4 daje nam krótki, ale piękny opis naszego dziedzictwa: "'Otrze z ich oczu wszelką łzę. Nie będzie już śmierci ani żałoby, ani krzyku, ani bólu, bo stary porządek rzeczy przeminął". Bóg i człowiek będą mieszkać razem. Wszystko stanie się nowe. Ozdobione klejnotami miasto, Nowe Jeruzalem, będzie naszym miejscem zamieszkania. Rzeka życia wypłynie z tronu Boga. Tam też będzie rosło uzdrawiające drzewo życia z dwunastoma rodzajami owoców. Nie będzie tam nocy, ponieważ wieczne światło Baranka wypełni nowe niebo i nową ziemię i oświeci wszystkich dziedziców Boga.
Dawid pisze: "PAN — oto mój dział i kielich pomyślności! Ty trzymasz w dłoni mój los. (6) Wytyczono mi miejsca urocze, Tak! Przypadło mi przepiękne dziedzictwo." (Psalm 16:5-6). I właśnie dlatego "kierujemy nasze oczy nie na to, co widzialne, lecz na to, co niewidzialne, bo to, co widzialne, jest tymczasowe, a to, co niewidzialne, jest wieczne" (2 Koryntian 4:18).
English
Jakie jest nasze dziedzictwo w Chrystusie?
