Pytanie
Czy Biblia naucza etyki sytuacyjnej?
Odpowiedź
Etyka sytuacyjna jest pewnym poglądem etyki moralnej, która utrzymuje, że moralność postępowania określona jest kontekstem w jakim zachodzi. Etyka sytuacyjna stwierdza, że jeśli istnieje dobro i zło, to są one zależne od upragnionych korzyści wynikających z tej sytuacji. Etyka sytuacyjna różni się od moralnego relatywizmu tym, że stwierdza, iż nie istnieje dobro i zło. Etyka sytuacyjna przyjmuje kod etyczny, który zdefiniowany jest kontekstem określonej sytuacji, do tego by przyjąć co jest dobre a co złe.
Biblia od początku do końca jest prawdziwa, spójna i praktyczna. Czy Biblia naucza, zezwala, albo chociaż skłania się w stronę etyki sytuacyjnej? Krótka odpowiedź brzmi ‘nie.’ Rozważmy trzy podstawowe zasady: 1) Bóg jest stworzycielem i tym, który podtrzymuje istnienie. 2) Całe Słowo Boże jest prawdziwe. Nawet te fragmenty, których nie lubimy czy nie rozumiemy. 3) Dobro i zło są określone i zdefiniowane przez to kim jest Bóg.
1. Bóg jest stworzycielem. Etyka sytuacyjna stwierdza, że moralność określona jest okolicznościami. Boże Słowo mówi, że moralność jest określona przez Bożą suwerenność, jako że jest stwórcą. Nie jest to kwestia semantyki (znaczenia), ale faktu. Co jest dobre a co złe jest zdefiniowane przez naturę Stwórcy, który jest wierny. Rzymian 3.4 mówi, „Wszak Bóg jest wierny, a każdy człowiek jest kłamcą.”
2. Słowo Boże jest w całości prawdziwe. Sugerowanie jakoby Biblia popierała etykę sytuacyjną byłoby wskazywaniem, że zawiera w sobie błędy. Nie jest to możliwe ze względu na punkt 1, mówiący o tym, że Bóg jest stworzycielem.
3. Dobro i zło definiuje się w oparciu o to kim jest Bóg. Bóg jest miłością. On określa czym jest miłość nie przez to co robi, ale przez to kim jest. Biblia mówi, „Bóg jest miłością” (1 Jana 4.16). Miłość nie jest egocentryczna lecz troszczy się o innych, nie szuka własnych korzyści (1 Koryntian 13). Zatem, ze względu na to kim jest Bóg, Biblia będąc Słowem od Boga i prawdą, nie może popierać systemu etycznego, który zaprzeczałby naturze samego Boga. Etyka sytuacyjna określa to co dobre lub złe, by zadowolić większość ludzi lub poszczególne osoby zgodnie z ich własnymi interesami. W miłości jest przeciwnie. Miłość dąży do zachęcenia i budowania innych.
Dwa podstawowe problemy związane z etyką sytuacyjną dotyczą rzeczywistości prawdy absolutnej oraz koncepcji prawdziwej miłości. Biblia naucza o absolutnej prawdzie, definiując dobro i zło jako wartości z góry określone przez Świętego Boga. A miłość- Boża definicja prawdy, uczciwości, prawdziwej miłości- nie daje przystępu dla samolubnej i nieczystej motywacji. Nawet jeśli ktoś powiedziałby, że sytuacja nie daje żadnych korzyści, to i tak wynika to z ludzkiej determinacji, a nie Bożej. Ludzki system rozumowania w określaniu tego co najlepsze, a pozbawione prawdziwej miłości, jest po prostu samolubny.
Zatem co dzieje się, gdy pewne sprawy wydają się dobre/ właściwe, a Bóg mówi że są złe? Powinniśmy ufać Bożej suwerenności i uwierzyć, że „Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują, to jest z tymi, którzy według postanowienia jego są powołani” (Rzymian 8.28). Jeśli należymy do Chrystusa, Bóg obdarzył nas swoim Duchem Świętym (Ew. Jana 16), i przez niego mamy zrozumienie tego co jest dobre/ właściwe a co złe. Prze niego jesteśmy przekonywani, zachęcani i prowadzeni w procesie uświęcenia. Gorące pragnienie poznawania prawdy w różnych sprawach, połączone z poszukiwaniem woli Bożej, zostanie nagrodzone Bożą odpowiedzią. „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni” (Ew. Mateusza 5.6). English
Czy Biblia naucza etyki sytuacyjnej?
