settings icon
share icon
Pytanie

Czym jest ewangelia Pawła?

Odpowiedź


Poza naszym Panem Jezusem, Paweł jest prawdopodobnie najbardziej znaczącą postacią w Nowym Testamencie. Urodzony w Tarsie wkrótce po narodzinach Jezusa, Paweł, znany wówczas jako Saul, był Benjamitą wychowanym w surowym stylu faryzeuszy. We wczesnym okresie życia wykazał się bystrym intelektem i gorliwością dla tradycji judaizmu. Choć posiadał prawa obywatela rzymskiego, Paweł był zagorzałym żydowskim nacjonalistą, który gardził pogańskimi zwyczajami. Przed dramatycznym nawróceniem podczas podróży do Damaszku, Saul był żarliwym prześladowcą kościoła. Po nawróceniu stał się najbardziej płodnym pisarzem Nowego Testamentu i najbardziej niestrudzonym misjonarzem chrześcijaństwa.

Paweł mówi o przesłaniu, które głosił jako o "mojej ewangelii" w Liście do Rzymian 2:16 i 16:25. Czym zatem jest "ewangelia Pawła"? Czy różni się ona od prawdziwej ewangelii, którą głosili inni apostołowie? A może nazywa ją "moją ewangelią" z innego powodu?

Podczas jego długiej posługi apostolski autorytet Pawła był wielokrotnie kwestionowany (1 Koryntian 9:2; 2 Koryntian 11), pomimo jego akceptacji przez kościół (Dzieje Apostolskie 9:19-25; Galacjan 1:18-20). Nawet dzisiaj istnieją grupy kultowe, które zaprzeczają legalności posługi Pawła. Ci, którzy kwestionują apostolski autorytet Pawła, ignorują świadectwo Piotra, Jakuba i Jana, uznanych apostołów Chrystusa i filarów wczesnego kościoła, którzy wyciągnęli "prawą rękę wspólnoty" do Pawła i jego towarzysza Barnaby (Galacjan 2:9). Odłóżmy na bok wszelkie głupie przekonania, że Paweł był fałszywym apostołem, który głosił fałszywe przesłanie, ponieważ jasne nauki Pisma Świętego dowodzą czegoś innego.

Ewangelia Pawła nie była inną ani fałszywą ewangelią; "dobra nowina" lub "dobre zwiastowanie", które głosił, było pod każdym względem zgodne z naukami pisarzy Starego Testamentu, innych apostołów wiary i, co najważniejsze, z przesłaniem ewangelii według Jezusa Chrystusa. Jeśli istnieje różnica w traktowaniu ewangelii przez apostoła Pawła, to nie dotyczy ona istoty przesłania, ale drobiazgowych szczegółów ewangelii. Rzeczywiście, zwłaszcza w Liście do Rzymian i Liście do Galatów, apostoł Paweł, prowadzony przez Ducha Świętego, zagłębia się we wzniosłe wyżyny i niezgłębione głębie ewangelii w przeciwieństwie do jakiegokolwiek innego pisarza Nowego Testamentu. Nawet Piotr, apostoł Żydów, był poruszony "ciężkością" pism Pawła (2 Piotra 3:15-18).

Powiedziawszy to, zastanówmy się nad pytaniem "Czym jest ewangelia Pawła?".

Czyja to ewangelia?

"Paweł, sługa Chrystusa Jezusa, powołany jako apostoł, przydzielony do głoszenia Bożej dobrej nowiny. (2) Bóg obiecał jej nadejście już wcześniej, za pośrednictwem swoich proroków, w Pismach Świętych. (3) Dotyczy ona Jego Syna, który według ciała jest potomkiem Dawida, (4) lecz według Ducha uświęcenia, z racji zmartwychwstania, okazał się Synem Boga potężnym w swojej mocy. To Jezus Chrystus, nasz Pan. (5) Dzięki Niemu otrzymaliśmy łaskę apostolstwa, aby wezwać do posłuszeństwa wiary ludzi ze wszystkich narodów — ze względu na Jego imię. (6) Wśród nich jesteście i wy, powołani, aby należeć do Jezusa Chrystusa". (Rz 1:1-6)

Czy to jest ewangelia Pawła? Według jego własnych słów,

- przesłanie, które głosił, to ewangelia Boża (werset 1)

- dobra nowina, którą głosił Paweł, ewangelia Boża, została przepowiedziana przez świętych proroków na długo przed urodzeniem Pawła (werset 2)

- przesłanie ewangelii koncentruje się na Chrystusie Jezusie, potomku króla Dawida według Pisma Świętego (werset 3)

- chociaż Jezus narodził się z kobiety, a zatem był w pełni człowiekiem, był także w pełni Bogiem, miał boską naturę; Jego Synostwo zostało bezsprzecznie ustanowione przez Ducha Świętego poprzez Jego cielesne zmartwychwstanie (werset 4)

- Autorytet Pawła jako apostoła, powołanego do głoszenia ewangelii Bożej, został mu udzielony przez nikogo innego jak Pana Jezusa Chrystusa (werset 5).

- powołani od Boga, usłyszawszy i uwierzywszy ewangelii Bożej, należą teraz do Pana Jezusa (werset 6)

Ewangelia koncentruje się na Panu Jezusie (Rzymian 1:9) i Jego ofiarnej śmierci, pogrzebie i zmartwychwstaniu (1 Koryntian 15:1-4). Paweł poświęcił się głoszeniu tego porywającego przesłania, ponieważ ewangelia objawia moc Boga - potężną siłę zdolną przemienić grzeszników w świętych (Rz 1:16). Wiedząc, że nie jesteśmy w stanie zbawić samych siebie, ufamy ewangelii, która objawia sprawiedliwość Boga, który zbawia wszystkich, którzy po prostu wierzą (Rz 1:17).

"(1) Chcę wam też, bracia, przypomnieć dobrą nowinę, którą wam głosiłem, którą przyjęliście, na gruncie której stoicie (2) i dzięki której dostępujecie zbawienia, o ile trzymacie się słów głoszonych wam przeze mnie — chyba że nadaremnie uwierzyliście. (3) Przekazałem wam bowiem przede wszystkim to, co sam przejąłem, że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism, (4) że został pogrzebany i że trzeciego dnia zmartwychwstał według Pism". (1 Koryntian 15:1-4)

Zgodnie z tym fragmentem,

- jest tylko jedna ewangelia: jest to ewangelia Boża, którą głosił Paweł i w której odkupieni zajęli swoje stanowisko (werset 1)

- jest to ewangelia, która zbawia, ewangelia, którą głosił Paweł, i ewangelia, której nigdy nie wolno zapomnieć ani odrzucić (werset 2)

- zgodnie z Pismem Świętym Pan Jezus umarł za nasze grzechy. Jego ofiara spłaciła nasz dług za grzechy (werset 3)

- po tym, jak Jego martwe ciało zostało zabrane z krzyża i złożone w pożyczonym grobie, Jezus w cudowny sposób odszedł z miejsca, w którym leżał, zgodnie z przepowiednią świętych proroków, udowadniając swoją absolutną władzę nad grzechem i śmiercią (werset 4).

Jak to możliwe? Umarli nie powstają z grobów. Drwiący tłum był świadkiem, jak zmasakrowane ciało naszego Pana wisiało bez życia na okrutnym rzymskim krzyżu. Aby przeciwstawić się tym, którzy twierdzą, że cielesne zmartwychwstanie Pana jest tylko fantazyjną opowieścią, ukazał się On swoim uczniom i grupie ponad pięciuset naocznych świadków. Zmartwychwstanie nie miało miejsca w ciemnym, ukrytym zakątku; dowody na cielesne zmartwychwstanie Jezusa są weryfikowalnym faktem bezdyskusyjnym (1 Koryntian 15: 5-8).

Ewangelia starożytności

Ewangelia nie pochodzi od Pawła, ani też Paweł nie głosił nowego lub nowatorskiego przesłania, które było dotąd nieznane:

"Skoro nazywacie Go Ojcem, pielgrzymujcie przez życie jako ludzie świadomi odpowiedzialności wobec Niego. (18) Pamiętajcie, że nie rzeczami zniszczalnymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z waszego marnego postępowania, odziedziczonego po ojcach, (19) lecz drogą krwią Chrystusa, Baranka nieskazitelnego i nieskalanego. (20) Był On na to przeznaczony już przed stworzeniem świata, lecz został objawiony dopiero w ostatecznych czasach — ze względu na was". (1 Piotra 1:17-20)

W swojej doskonałej wiedzy Bóg wiedział, jeszcze zanim powołał ziemię do istnienia, że ludzkość będzie potrzebować odkupiciela. Słusznie mówi się, że Chrystus został zabity przed założeniem świata.

Pan Bóg rzekł do węża,

"Ponieważ to uczyniłeś, będziesz szczególnie przeklęty wśród bydła i dzikich zwierząt. Będziesz pełzał na brzuchu i karmił się prochem przez resztę dni swego życia! (15) Wzbudzę też nieprzyjaźń między tobą i między kobietą, między twoim potomstwem i między jej potomstwem — ono zrani ci głowę, a ty zranisz mu piętę". (Księga Rodzaju 3:14-15)

Ewangelia była po raz pierwszy głoszona przez Boga w ogrodzie Eden; przyszły Mesjasz, zwany "Nasieniem" niewiasty, miał doznać krzywdy z ręki Szatana, ale ostatecznie nasz zwycięski Zbawiciel miał zadać śmiertelny cios naszemu piekielnemu wrogowi. Gdy nasz Zbawiciel cierpiał na krzyżu, wydawało się, że zwycięstwo należy do szatana, ale było ono krótkotrwałe. Jezus pokonał śmierć i tym samym przygotował grunt pod ostateczną zagładę szatana (Objawienie 20:10).

"(48) Żydzi odpowiedzieli Mu: Czy nie mamy racji, że jesteś Samarytaninem i masz demona? (49) Jezus na to: Ja nie mam demona, ale czczę mego Ojca, a wy Mnie znieważacie. (50) Ja natomiast nie szukam własnej chwały. Jest Ten, który jej szuka — i sądzi. (51) Ręczę i zapewniam, jeśli ktoś zachowa moje Słowo, na wieki nie ujrzy śmierci. (52) Wówczas Żydzi powiedzieli: Teraz jesteśmy pewni, że masz demona. Umarł Abraham i prorocy, a Ty mówisz, że jeśli ktoś zachowa Twoje Słowo, nigdy nie umrze. (53) Może przewyższasz naszego ojca Abrahama, który umarł? Albo proroków, którzy również poumierali? Za kogo Ty się uważasz? (54) Jezus odpowiedział: Jeśli Ja sam siebie otaczam chwałą, moja chwała jest niczym. To mój Ojciec otacza Mnie chwałą, Ten, o którym mówicie, że jest waszym Bogiem. (55) Nie rozpoznaliście Go, ale Ja Go znam; a gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym takim samym kłamcą, jak wy. Ja jednak Go znam i zachowuję Jego Słowo. (56) Abraham, wasz ojciec, był bardzo szczęśliwy, że zobaczy mój dzień. Zobaczył go też — i ucieszył się". (Jana 8:48-56).

Wysoko na szczycie góry w krainie Moria, Abraham powiedział swojemu synowi Izaakowi, że Bóg dostarczy baranka ofiarnego (Rdz 22:8). Chociaż Abraham żył około dwa tysiąclecia przed narodzinami Pana Jezusa w Betlejem, patriarcha był dobrze zaznajomiony z przesłaniem ewangelii, a wypełniając proroczą wypowiedź Abrahama, Bóg rzeczywiście dostarczył doskonałego, nieskalanego baranka ofiarnego (Jana 1:29; 1 Piotra 1:17-20; Objawienie 5:8-10).

"(4) Tymczasem On wziął na siebie nasze choroby, dźwigał nasze cierpienia. A my myśleliśmy, że [słusznie] jest zraniony, uderzony przez Boga i umęczony. (5) Lecz On został przebity za nasze przestępstwa, zgnieciony za nasze winy, spadła na Niego kara w imię naszego pokoju, a Jego ranami zostaliśmy uleczeni. (6) Wszyscy jak owce zbłądziliśmy; zboczyliśmy — każdy na własną drogę, a PAN Jego dotknął karą za winę nas wszystkich". (Izajasza 53:4-6)

Osiemset lat przed tym, jak rzymscy strażnicy przybili żelazne gwoździe do rąk i stóp naszego Pana Jezusa, Izajasz spojrzał w przyszłość i przepowiedział ofiarną śmierć Mesjasza, która jest podstawą ewangelii. Ewangelia według proroka Izajasza jest tą samą ewangelią, którą głosił apostoł Paweł, który napisał: "Ale niech mi nie będzie wolno chlubić się niczym innym, jak tylko krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa, dzięki któremu świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a ja dla świata" (List do Galacjan 6:14).

Ewangelia Nowego Testamentu

Odsuwając zasłonę czasu, Duch Święty pozwolił dawnym prorokom i patriarchom ujrzeć przyszłe przyjście Mesjasza; następnie, w pełni czasu, Syn Boży przyoblekł się w ludzkie ciało, aby wypełnić swoją rolę Odkupiciela (J 1:14; Łk 19:10).

"(29) Następnego dnia Jan zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który bierze na siebie grzech świata. (30) To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie ktoś, kto pojawił się przede mną, kto istniał wcześniej niż ja." (Jana 1:29-30)

Jan Chrzciciel zaświadczył, że Jezus był długo oczekiwanym Barankiem ofiarnym posłanym przez Boga zgodnie ze słowami świętych proroków. Aby wypełnić tę rolę, Jezus musiał być bezgrzeszny i gotowy umrzeć za grzech świata. Gdyby Jezus urodził się z grzeszną naturą, nie byłoby przesłania ewangelii.

"(16) Bóg bowiem tak bardzo ukochał świat, że dał swego Jedynego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. (17) Bóg nie posłał swego Syna na świat, aby wydał On na świat wyrok, lecz aby świat został przez Niego zbawiony. (18) Ten, kto wierzy w Niego, nie stanie przed sądem; lecz na tym, kto nie wierzy, już ciąży wyrok, ponieważ odmówił wiary w imię Jedynego Syna Bożego". (Jana 3:16-18)

Ten najbardziej znany fragment daje nam esencję ewangelii. Bóg posłał swojego Syna, Tego, który miał udział w Jego boskiej naturze, aby zbawić zagubiony świat. Ci, którzy przyjmują Go przez wiarę, otrzymują życie wieczne. I odwrotnie, ci, którzy Go odrzucają, są już potępieni. Później apostoł Paweł napisał: "Ale Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, z powodu wielkiej miłości, jaką nas umiłował, nawet gdy byliśmy umarli w naszych winach, ożywił nas razem z Chrystusem - łaską zostaliście zbawieni - i razem z Nim wzbudził nas i posadził w niebiańskich miejscach w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach mógł okazać niezmierzone bogactwo swojej łaski w dobroci wobec nas w Chrystusie Jezusie. Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę. A to nie jest wasza zasługa, lecz dar Boży, a nie wynik uczynków, aby się nikt nie chlubił" (Efezjan 2:4-9). To oczywiste, że przesłanie Pawła zgadza się z ewangelią według Jezusa.

Piotr głosił w Dniu Pięćdziesiątnicy,

"(29) Drodzy bracia, mogę śmiało powiedzieć, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany, a jego grób jest wśród nas do dzisiejszego dnia. (30) Był on jednak prorokiem. Jako taki wiedział o tym, że jeden z jego potomków zasiądzie na jego tronie. Bóg mu to potwierdził przysięgą. (31) Dlatego w swoich słowach odniósł się do zmartwychwstania Chrystusa, które uprzednio zobaczył. Powiedział, że Chrystus nie pozostanie w świecie zmarłych ani Jego ciało nie dozna rozkładu. (32) I to właśnie Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami. (33) Został On następnie wyniesiony do nieba. Tam zajął miejsce po prawej stronie Boga. Otrzymał od Ojca obietnicę — Ducha Świętego. I tego Ducha wylał na nas, co sami widzicie i słyszycie. (34) Bo to nie Dawid wstąpił do nieba, a jednak sam mówi: Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, (35) Aż położę Twoich wrogów jako podnóżek dla Twoich stóp. (36) A zatem niech wie to na pewno cały dom Izraela, że Bóg ustanowił Panem i Chrystusem tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście. (37) Słowa te przeszyły ich do głębi serca. Przerażeni zwrócili się do Piotra i pozostałych apostołów: Drodzy bracia, co mamy teraz robić? (38) Opamiętajcie się — odpowiedział Piotr — i niech każdy z was da się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa dla odpuszczenia waszych grzechów, a otrzymacie dar — Ducha Świętego". (Dzieje Apostolskie 2:29-38)

Z potężnego kazania Piotra dowiadujemy się, że

- Chrystus Jezus był potomkiem króla Dawida (werset 30)

- Chrystus Jezus został wzbudzony z martwych (werset 31)

- Piotr i wielu innych byli naocznymi świadkami cielesnego zmartwychwstania naszego Pana (werset 32)

- Teraz, gdy Jezus siedzi po prawicy Ojca, Duch Święty Boga rozpoczyna swoją posługę (werset 33).

- Bóg Ojciec obiecuje Bogu Synowi, że Jego wrogowie zostaną pokonani (wersety 34-35)

- Ukrzyżowany jest zarówno Panem, jak i Chrystusem (werset 36)

Przekonani przez Ducha Świętego słuchacze Piotra pytali, co mają robić. Przez wiarę uwierzyli w przesłanie ewangelii Piotra, więc co dalej? Piotr poinstruował swoich słuchaczy, aby się nawrócili, to znaczy wyrzekli się rytuałów i obrzędów zwykłej religii, zwracając się do żywego Zbawiciela. Nawrócenie wiąże się ze zmianą serca i zmianą kierunku. Piotr poinstruował również nowych wierzących, aby publicznie potwierdzili swoją nowo odkrytą wiarę poprzez chrzest wodny. Wierzący nie są zbawieni przez obrzęd chrztu, ale dobrowolnie decydują się na chrzest, ponieważ zostali zbawieni.

Ewangelia ponownie koncentruje się na osobie Jezusa oraz Jego śmierci, pogrzebie i zmartwychwstaniu. Jezus jest wyjątkowym, nieskalanym i bezkompromisowym Pomazańcem, w pełni Bogiem i w pełni człowiekiem, który pokonał śmierć i grób, aby wszyscy, którzy w Niego wierzą, otrzymali dar życia wiecznego. Jest to zgodne z natchnionymi naukami pisarzy Starego i Nowego Testamentu.

Ostrzeżenie przed fałszywymi przesłaniami ewangelii

Tak jak nasz Pan Jezus ostrzegał przed fałszywymi Chrystusami (Mt 24:23-24), tak apostoł Paweł ostrzegał przed wypaczeniami ewangelii. Szatan rozumie, że fałszywi chrystusowie i fałszywe przesłania ewangelii nie są w stanie zbawić zgubionych grzeszników, więc przez dwa tysiące lat nasz wróg podrabiał fałszywych mesjaszy i głosił fałszywe przesłania ewangelii.

"(6) Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa, do innej dobrej nowiny. (7) Jednak innej nie ma. Są tylko jacyś ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić to, co przekazał nam Chrystus. (8) Ale choćby nawet ktoś z nas albo sam anioł z nieba głosił wam dobrą nowinę różną od tej, którą wam przekazaliśmy, niech będzie przeklęty! (9) Jak powiedzieliśmy przedtem, tak teraz powtarzam: Jeśli ktoś wam głosi dobrą nowinę różną od tej, którą już przyjęliście, niech będzie przeklęty!". (Galacjan 1:6-9)

Ostrzeżenie Pawła dla kościoła w Galacji mówi

- ci, którzy podążają za inną ewangelią, w rzeczywistości opuścili naszego Pana Jezusa i odwrócili się od Jego miłującej łaski (werset 6)

- istnieje tylko jedna ewangelia, a wszystkie inne są bezwartościowymi wypaczeniami prawdy (werset 7)

- ci, którzy głoszą fałszywą ewangelię, są heretykami godnymi potępienia (wersety 8-9)

Oczywiście ci, którzy głoszą, że istnieje wiele dróg do Boga, są fałszywymi nauczycielami, przed którymi ostrzegał Paweł.

Wnioski

Pomimo fałszywych zarzutów wysuwanych przeciwko Pawłowi, jego nauki ewangeliczne są w harmonii z patriarchami i prorokami Starego Testamentu, jego współczesnymi z Nowego Testamentu, a co najważniejsze, z naukami Jezusa. Ci, którzy oskarżają Pawła o odejście od ewangelii, stoją na chwiejnym gruncie; Pismo Święte dowodzi, że zamiast nauczać "innej ewangelii", dał kościołowi lepszy wgląd w jedyną prawdziwą ewangelię, ewangelię Boga (Rzymian 1: 1). Poniższy fragment dostarcza wystarczających dowodów na to, że głównym motywem Pawła nie było zdobycie sławy, ale wspieranie sprawy Chrystusa:

"10) A teraz wzywam was, bracia, przez wzgląd na imię naszego Pana, Jezusa Chrystusa: Bądźcie jednomyślni! Nie dopuszczajcie między sobą do rozłamów. Niech was łączy jedna myśl i jedno zdanie. (11) Domownicy Chloe donieśli mi bowiem, moi bracia, że dochodzi między wami do kłótni. (12) Jedni z was mówią: Ja należę do Pawła. Drudzy: Ja do Apollosa. Inni: Ja do Kefasa. A jeszcze inni: Ja do Chrystusa! (13) Czy Chrystus jest dla każdego inny? Czy Paweł został za was ukrzyżowany? Albo czy w imię Pawła zostaliście ochrzczeni? (14) Dzięki Bogu, że nikogo z was nie ochrzciłem — poza Kryspusem i Gajuszem — (15) bo jeszcze by ktoś powiedział, że został ochrzczony w moje imię. (16) Prawda, ochrzciłem też dom Stefanasa. Poza tym nie pamiętam, abym kogoś jeszcze chrzcił. (17) Chrystus bowiem nie posłał mnie, żebym chrzcił, lecz głosił dobrą nowinę, i to nie w mądrości słowa, aby krzyż Chrystusa nie utracił mocy". (1 Koryntian 1:10-17)

Czym jest ewangelia Pawła? Ewangelia głoszona przez Pawła jest po prostu tą samą ewangelią, którą głosili patriarchowie, prorocy, apostołowie i Pan Jezus. Ewangelia Pawła jest ewangelią Boga. Paweł nazywa ją "moją ewangelią", ponieważ było to przesłanie, którego głoszeniu poświęcił swoje życie.

English



Powrót na polską stronę główną

Czym jest ewangelia Pawła?
Podziel się tą stroną: Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon
© Copyright Got Questions Ministries