Pytanie
Czym są filakterie?
Odpowiedź
Filakterie, czasami nazywane tefilin, to małe, kwadratowe skórzane pudełka zawierające fragmenty Pisma Świętego, noszone przez konserwatywnych i ortodoksyjnych Żydów podczas nabożeństw modlitewnych. Filakterie są noszone w parach - jedna filakteria jest przypinana do lewego ramienia, a druga do czoła żydowskich mężczyzn podczas porannych modlitw w dni powszednie. Słowo filakteria pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "zabezpieczenie, ochronę lub amulet".
Filakteria przypięta do ramienia nazywana jest szel yad i ma tylko jedną komorę; ta na czole, zawierająca cztery komory, nazywana jest szel rosh. Litera shin (ש) jest wydrukowana po obu stronach filakterii na głowie. Różne zasady regulują długość i szerokość pasków łączących, wiązanie węzłów w celu zabezpieczenia filakterii oraz kolor pudełek (czarny). Wewnątrz każdej filakterii znajdują się cztery fragmenty Starego Testamentu: Wyjścia 13:1-10, 11-16; Powtórzonego Prawa 6:4-9; 11:13-21. Wersety muszą być napisane czarnym atramentem na specjalnie przygotowanym do tego celu pergaminie, przy użyciu skóry czystego zwierzęcia. Inne zasady określają rodzaj używanego narzędzia do pisania, liczbę wierszy poświęconych każdemu wersetowi, rozmieszczenie kawałków pergaminu w każdej przegródce itp.
Noszenie filakterii opiera się na pewnych nakazach zawartych w Księdze Powtórzonego Prawa. Izrael miał kochać Boga i przestrzegać Jego przykazań. W rzeczywistości mieli oni "zawiązać [przykazania] jako symbole na waszych rękach i związać je na waszych czołach" (Pwt 6:8). Później Bóg mówi im: "Przyjmijcie zatem te moje słowa do swego serca i do swojej duszy i przywiążcie je jako znak do swojej ręki, i niech będą jako opaska między waszymi oczyma" (Pwt 11:18). Sformułowanie tych poleceń traktujemy jako przenośnię: cokolwiek robimy (ręką) i cokolwiek myślimy (głową) ma być kierowane autorytetem Słowa Bożego. Jednak w pewnym momencie - prawdopodobnie już w IV wieku p.n.e. - żydowscy rabini zaczęli stosować ten werset dosłownie i rozpoczęła się praktyka wiązania filakterii na rękach i głowach.
O filakteriach wspomina się w Nowym Testamencie. Jezus, ostrzegając swoich uczniów przed hipokryzją nauczycieli i faryzeuszy, powiedział: "A wszystkie uczynki swoje pełnią, bo chcą, aby ich ludzie widzieli. Poszerzają bowiem swoje rzemyki modlitewne i wydłużają frędzle szat swoich." (Mateusza 23:5). Przywódcy religijni w czasach Jezusa odeszli od Bożych intencji zawartych w Prawie. Filakterie były powiększane wyłącznie w celu zwrócenia uwagi na osobę je noszącą - im większa filakteria, tym rzekomo większa pobożność. Jak na ironię, samo przykazanie, by czcić Słowo Boże, było wykorzystywane do hańbienia Słowa.
Jezus nauczał, że Bóg nie jest tak zainteresowany zewnętrznymi oznakami religii, jak prawdziwą naturą serca. Wskazał, że możliwe jest noszenie dużych filakterii zawierających Słowo Boże, a jednocześnie nieposłuszeństwo Słowu Bożemu. Podobnie w dzisiejszym kościele można nosić krzyż, płacić dziesięcinę, podnosić rękę i cytować wyznanie wiary - wszystko to bez prawdziwego uznania Pana w naszych sercach. Bóg zna prawdę o naszym duchowym stanie. "Panie Wszechmogący, Ty . badasz sprawiedliwego, badasz serce i umysł" (Jeremiasza 20:12). Obyśmy byli w stanie powiedzieć wraz z psalmistą: "Ukryłem Twoje słowo w moim sercu, abym nie zgrzeszył przeciwko Tobie" (Psalm 119:11).
English
Czym są filakterie?
