Pytanie
Co to znaczy, że grzech jest bezprawiem?
Odpowiedź
1 Jana 3.4 mówi, "Każdy kto popełnia grzech, i zakon przestępuje, a grzech jest przestępstwem zakonu." Słowo przetłumaczone jako "przestępstwo" pochodzi od greckiego słowa anomia, które oznacza "całkowite lekceważenie Boga i Jego praw." Od tego greckiego słowa mamy także słowo antynomizm, który jest przekonaniem, że nie ma praw moralnych, których Bóg oczekuje, że chrześcijanie przestrzegają. Każdy grzech jest przestępstwem przeciwko Bogu, ponieważ grzech narusza Jego moralne standardy ludzkiego istnienia. Skoro Bóg nas stworzył (1 Ks. Mojżeszowa 1.27), ma prawo definiować dla nas granice. Każde naruszenie tych granic jest przekroczeniem Jego prawa, które oznacza, że grzech jest aktem bezprawia.
Wyznawca Boga będzie wystrzegał się bezprawia. Błogosławiona osoba jest opisana jako ta, która "ma upodobanie w zakonie Pana i zakon jego rozważa dniem i nocą" (Psalm 1.2). "Zbawienia twego pragnę, Panie" pisze psalmista "a zakon twój jest rozkoszą moją" (Psalm 119.174). Kontrast pomiędzy bezprawiem a miłością nie może być bardziej uwidoczniona: "Serce ich jest nieczułe jak tłuszcz, Ja zaś mam rozkosz w zakonie twym" (Psalm 119.70).
Pismo Święte rozróżnia pomiędzy kimś, kto grzeszy, jak my wszyscy (Rzymian 3.10, 23; 1 Jana 1.8), a kimś, kto "praktykuje bezprawie" (Ew. Mateusza 7.23; 13.41). Bezprawna osoba jest kimś, kto w całości oddał się grzesznemu stylowi życia. Bezprawni ludzie albo nie wierzą w Boga albo odmawiają przyznania mu Prawa rządzenia w ich życiu (Psalm 14.1). Nawet ci żyjący w bezprawiu mogą odnaleźć przebaczenie, jeśli odwrócą się od swojego grzechu i przyjmą sprawiedliwość Chrystusa i zbawienie (2 Koryntian 5.21; Ew. Jana 3.16-18).
Ci, którzy trwają w bezprawiu nie odziedziczą królestwa Bożego (1 Koryntian 6.9-10; Galacjan 5.20-21). Jezus ostrzegał, że przy końcu wieków bezprawie wzrośnie i "miłość wielu oziębnie" (Ew. Mateusza 24.12). Gdy bezprawie przenika najbliższe otoczenie, ludzie przestają się zastanawiać nad dobrem i złem. Nie dbają już i nie troszczą się o istnienie absolutnych standardów moralnych. Bezprawni ludzie mogą uważać się za bardzo religijnych i uduchowionych, ale zdefiniowali Boga jako takiego jakiego życzyliby sobie go widzieć, a nie jakim jest naprawdę.
Antychryst, który jest przepowiadany jako pojawiający się na końcu wieków jest opisany jako "człowiek bezprawia" (2 Tesaloniczan 2.3, 8). Daniel powiedział, że będzie królem, który "zrobi, jak będzie chciał" (Ks. Daniela 11.36). Antychryst będzie tym, który wie, kim jest Bóg, ale ogłasza się ponad Boga, tak jak szatan czynił (Ks. Izajasza 14.14; 1 Jana 2.22; 4.3; 2 Tesaloniczan 2.4). Nazwany jest "bezprawnym", ponieważ odrzuci wszelką władzę i zostanie całkowicie oddany grzechowi. Ci, którzy podążają za Antychrystem w czasie Wielkiego Ucisku podążą za nim/ pogrążą się w bezprawiu, doprowadzając do ich własnego zniszczenia. Ci, którzy otrzymają jego znak nigdy nie nawrócą się i nie znajdą przebaczenia, ale będą dręczeni na wieki w jeziorze ognia (Ks. Objawienia 14.9-10).
Bezprawie powoduje, że kultura szaleje (Ks. Przyp. Salomona 29.18). Czasy sędziów były tak burzliwe, po części dlatego, że "każdy robił, co mu się podobało" (Ks. Sędziów 21.25). Widzimy efekty bezprawia w dużej części współczesnego świata. Boże prawa- a nawet świeckie prawa społeczne- są odrzucane jako przestarzałe, zbędne lub represyjne. Każdy człowiek stanowi prawo dla siebie, a rezultatem takiego rodzaju bezprawia jest anarchia i chaos. Grzechu nie można usprawiedliwiać wzruszeniem ramion i stwierdzeniem „nikt nie jest doskonały”. Każdy przejaw grzechu jest przykładem bezprawia, ponieważ jest to naruszenie Bożego standardu świętości i Jego doskonałego charakteru.
English
Co to znaczy, że grzech jest bezprawiem?
