Pytanie
Czym jest grzech, który nie prowadzi do śmierci w 1 Jana 5:16-17?
Odpowiedź
Grzech, który nie prowadzi do śmierci (i grzech, który prowadzi do śmierci) jest wspomniany w 1 Jana 5:16-17: "Jeżeli ktoś widzi, że brat jego popełnia grzech, lecz nie śmiertelny, niech się modli, a Bóg da mu żywot, to jest tym, którzy nie popełniają grzechu śmiertelnego. Wszak jest grzech śmiertelny; nie o takim mówię, żeby się modlić. (17) Wszelka nieprawość jest grzechem; lecz nie każdy grzech jest śmiertelny".
Jan napisał swoją ewangelię, aby ludzie uwierzyli w Jezusa i mieli życie w Jego imieniu (J 20:30-31). Po części napisał swój pierwszy list, aby ci, którzy wierzą w Jezusa, wiedzieli, że mają życie wieczne (1 Jana 5:13). Jan chce, aby wierzący mieli zaufanie do swojej pozycji w Chrystusie i wspomina w tym kontekście, że istnieje kilka rodzajów grzechu. Jeden rodzaj grzechu nie prowadzi do śmierci, a inny tak.
Przykład grzechu prowadzącego do śmierci znajdujemy w Dziejach Apostolskich 5. Ananiasz i Safira okłamują tam Ducha Świętego (Dz 5:3), w wyniku czego umierają. Paweł wspomina o innym przykładzie grzechu, który prowadzi do śmierci w 1 Liście do Koryntian 11:30. Niektórzy, we wspólnocie nadużywali Wieczerzy Pańskiej, zachorowali, a nawet umarli. Są to jedyne dwa wyraźne przykłady w Nowym Testamencie wierzących, którzy popełnili grzechy prowadzące do śmierci. Jan wspomina o grzechu na śmierć w swoim pierwszym liście, ale nie podaje żadnych szczegółów dotyczących tego, czym jest ten grzech. Mówi o kategoriach grzechu, a nie wskazuje na konkretne grzechy.
Kontekstem jest nauczanie Jana na temat modlitwy. Jan wyjaśnia, że możemy mieć pewność, że we wszystkim, o co prosimy Boga zgodnie z Jego wolą, On nas wysłuchuje (1 Jana 5:14). Prosić o coś zgodnie z Jego wolą to prosić o coś, co Bóg nam zakomunikował i czego pragnie. Kiedy prosimy o coś, czego On pragnie, prosimy o coś, o co powinniśmy Go prosić. Jan idzie dalej, wyjaśniając, że kiedy Bóg wysłuchuje tego rodzaju próśb, mamy to, o co prosiliśmy (1 Jana 5:15). Wierzący mają modlić się nieustannie (1 Tesaloniczan 5:17), a jak powiedział Jezus w Ewangelii Jana 14:12-14, Ojciec jest uwielbiony w Synu, gdy Jego uczniowie modlą się w Jego imieniu. Modlić się w imieniu Jezusa oznacza modlić się zgodnie z Jego wolą lub modlić się tak, jakby sam Jezus prosił Ojca. W 1 Jana 5 odkrywamy jednak, że istnieją różne rodzaje grzechu, co wpływa na to, o co powinniśmy, a o co nie powinniśmy prosić. Kościół musi rozpoznać powagę grzechu, unikać trwania w grzechu i modlić się zgodnie z Bożym zamysłem.
Ważne jest, aby zwrócić uwagę na kwalifikator, który Jan (i Jezus) umieszcza na modlitwie. Bóg nie obiecuje, że uczyni wszystko, o co poprosimy, bez żadnych warunków. Potwierdza, że spełni to, o co prosimy zgodnie z Jego wolą, w imieniu Jezusa. Jezus nie odnosił się do magicznej formuły lub mantry, ani nie sugerował, że powinniśmy dodać frazę w imieniu Jezusa do naszych modlitw, aby zapewnić ich spełnienie. Powinniśmy prosić Boga o to, czego On dla nas pragnie. Są jednak pewne rzeczy, o które Jan wyjaśnia, że nie powinniśmy prosić. Podaje przykład: jeśli brat popełnia grzech, który nie prowadzi do śmierci (lub nie jest śmiertelny), to ten, kto widzi ten grzech, powinien prosić o Boże miłosierdzie dla sprawcy, aby śmierć nie nastąpiła (1 Jana 5:16). Z drugiej strony, istnieje grzech, który prowadzi do śmierci, a Jan nie sugeruje, by modlić się w imieniu osoby popełniającej ten rodzaj grzechu (1 J 5:16). Jan rozróżnia te dwa rodzaje grzechu, nawet jeśli przyznaje, że każdy grzech jest nieprawością (1 Jana 5:17).
Rozróżnienie dokonane przez Jana między grzechem, który nie prowadzi do śmierci, a grzechem, który prowadzi do śmierci, ilustruje, że istnieją pewne prośby niezgodne z wolą Bożą, a zatem niektóre prośby, których wierzący nie powinien oczekiwać. Zasada ta jest prosta i oczywista. Jeśli modlimy się o rzeczy niezgodne z wolą Bożą, nie powinniśmy oczekiwać odpowiedzi.
Wyzwaniem dla interpretatorów jest to, że nigdzie w kontekście Jan nie precyzuje, o jakich grzechach mówi. Mówi o tych grzechach jako o szerokich kategoriach. Gdyby miał na myśli konkretne grzechy, bez wątpienia jego pierwotni czytelnicy zrozumieliby, do czego się odnosił. Ze względu na tę dwuznaczność, prawdopodobnie najlepiej jest po prostu uznać zasadę nauczaną o modlitwie, zamiast próbować zidentyfikować to, czego Jan nie podaje w kontekście - konkretną naturę grzechu, który nie prowadzi do śmierci i grzechu, który ją powoduje.
English
Czym jest grzech, który nie prowadzi do śmierci w 1 Jana 5:16-17?
