Pytanie
Dlaczego ważne jest, aby znać historię Kościoła?
Odpowiedź
W umysłach wielu osób historia jest tematem, który należy tolerować, gdy jest to konieczne, ale ignorować, gdy tylko jest to możliwe. Niestety, dotyczy to również historii kościoła. Filozofią stojącą za takim podejściem jest to, że cokolwiek zostało zrobione w przeszłości, jest nieaktualne i martwe, natomiast to, co dzieje się teraz, jest żywe i istotne. Ale Salomon stwierdził w Ks. Kaznodziei Salomona 1.9-10: "To, co było, znowu będzie, a co się stało, znowu się stanie: nie ma nic nowego pod słońcem. Czy jest coś, o czym można by powiedzieć: Oto jest coś nowego? Dawno to już było w czasach, które były przed nami" (tłum. Biblia Warszawska). Kilka razy w Piśmie Świętym powiedziano nam, abyśmy uczyli się na podstawie rzeczy dokonanych w przeszłości, abyśmy stali się mądrzejsi (1 Koryntian 10.11; Rzymian 15.4), a jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do historii kościoła.
Historia Kościoła pełna jest kontrowersji, herezji i walk o prawdę. Musimy zapoznać się z tymi wydarzeniami, jeśli chcemy wiernie trwać w teraźniejszości. Mamy tendencję do zamiłowania do innowacji i odkryć, nawet jeśli chodzi o teologię. Podczas gdy nowe rzeczy mogą wzbudzać nasze zainteresowanie, musimy być czujni, aby upewnić się, że zostały przetestowane i okazały się prawdziwe. Robert Shindler, bliski współpracownik Charlesa Haddona Spurgeona, zauważył: "Jest aż nazbyt oczywiste, że ludzie są skłonni rezygnować ze starego na rzecz nowego. Jednak powszechnie w teologii okazuje się, że to, co jest prawdziwe, nie jest nowe, a to, co jest nowe, nie jest prawdziwe."
Bóg objawił w Piśmie Świętym wszystko, co jest potrzebne do życia i pobożności (2 Piotra 1.3), i te podstawy nigdy się nie zmienią. Studium historii kościoła ujawni, że większość "innowacji" w teologii (a czasem w praktyce) jest po prostu przepakowaniem starych herezji, które zostały odrzucone przez wczesny kościół.
Studium historii kościoła ujawnia, że w pierwszych wiekach istnienia kościoła fundamenty każdej kardynalnej doktryny i praktyki były testowane i potwierdzane. Pytania o naturę Boga, tożsamość Chrystusa, rzeczywistość nieba i piekła, naturę człowieka i wpływ grzechu oraz wiele innych były dyskutowane w miarę pojawiania się nowych nauk. Pisma wczesnych ojców kościoła i decyzje soborów kościelnych dotyczyły przede wszystkim tych spraw. Sobór Nicejski potępił arianizm w 325 r. Sobór w Kartaginie potępił pelagianizm w 418 r. A Sobór w Chalcedonie odrzucił eutychianizm w 451 r.
W nowszej historii kościoła, pod koniec XIX wieku, Charles Spurgeon i inni dostrzegli niebezpieczny trend w kościele i zajęli się nim w serii artykułów w "The Sword and the Trowel" [tłum. Miecz i Kielnia], co dało początek "Down-grade Controversy" [tłum. Kontrowersje na niższym poziomie]. Robert Shindler zauważył, że w Anglii nastąpił powszechny zwrot w kierunku formy liberalizmu zwanej socynianizmem, nazwanej tak na cześć Faustusa Socyna, który w 1574 r. odrzucił ideę Trójcy Świętej. Socyn nie zapoczątkował tej nauki, ponieważ ten sam błąd został poruszony przez Tertuliana na początku III wieku, kiedy pisał przeciwko monarchianizmowi. Chociaż dzisiaj nie słyszymy zbyt często tych terminów, to jednak socynianizm i monarchianizm są nadal nauczane w niektórych kościołach i musimy mieć się na baczności przed tymi i innymi błędami, które mogą wkradać się do naszych wspólnot.
Pastor i teolog John Piper promuje studiowanie historii kościoła. W przesłaniu zatytułowanym "Wartość uczenia się historii" Piper stwierdza, że krótka księga jaką jest list Judy daje mocną lekcję na temat znaczenia historii. Juda porównuje ludzi zagrażających kościołowi w jego czasach z innymi ludźmi i wydarzeniami w historii. Jednym z interesujących aspektów podejścia Judy jest to, że wybrał on pewne, stosunkowo mało znane punkty historyczne, a mimo to oczekiwał od swoich czytelników znajomości szczegółów tych tematów. W Judy 1.11 Juda odnosi się do historycznych postaci Kaina, Balaama i Korego. W społeczeństwie, w którym nie znano osobistych bibliotek, a osobiste egzemplarze Pisma Świętego były praktycznie niespotykane, Juda zakładał, że większość ludzi wie, kim byli ci ludzie. Stosując lekcje historyczne do aktualnych sytuacji, Juda uczył kościół, aby był czujny wobec kompromisów i błędów.
Innym powodem studiowania historii kościoła jest pomoc w uwolnieniu naszego myślenia od aktualnych mód, które kształtują nasze rozumienie poszczególnych kwestii. Czy nam się to podoba, czy nie, jesteśmy produktem naszych czasów i gorące tematy naszych dni nieuchronnie wpływają na nasze myślenie. Uzyskując perspektywę innych epok na dany temat, możemy ocenić idee, które w przeciwnym razie mogłyby nam umknąć. Reformowany teolog J.W. Nevin powiedział, że jego największym grzechem jako młodego chrześcijanina było niewłaściwe podejście do faktów z historii kościoła. Później zrozumiał, że historia kościoła jest tak naprawdę historią życia rodziny Chrystusa, a więc jest to jego własna historia, która połączyła go z Chrystusem.
W Judy 1.3 mamy nakazane "abyście podjęli walkę o wiarę, która raz na zawsze została przekazana świętym". W tym wersecie jest akcent na przeszłość i teraźniejszość, a tych dwóch nie można rozdzielić. Nasza wiara jest starożytną wiarą, opartą na ponadczasowych prawdach, a my jesteśmy wezwani, by żyć nią w teraźniejszości. Mądrość prowadzi nas do uczenia się z historii kościoła, do zrozumienia tych, którzy walczyli w bitwach i uczyli się lekcji przed nami, abyśmy mogli wykonywać nasze obowiązki bardziej efektywnie.
English
Dlaczego ważne jest, aby znać historię Kościoła?
