Pytanie
Czy ignorancja jest stosowną wymówką dla grzechu?
Odpowiedź
Jeśli przez „wymówkę” rozumiemy, że z powodu naszej ignorancji Bóg przeoczy nasze błędy, to nie ma odpowiednich wymówek dla grzechu. Grzechem jest wszelka myśl, słowo czy uczynek popełniony przez człowieka, który jest sprzeczny z Bożą doskonałością. Gdy Adam i Ewa zostali stworzeni, nie czynili niczego co byłoby sprzeczne z doskonałością Bożą (1 Ks. Mojżeszowa 1.27-31). Zostali stworzeni w doskonałości i pozostali bez skazy do momentu w którym poddali się pokusie (1 Ks. Mojżeszowa 3.6-7). Można argumentować, że nigdy nie widzieli śmierci, byli nieco nieświadomi powagi konsekwencji grzechu. Ale to nie usprawiedliwia ich grzechu.
Gdy Bóg nadał swoje Prawo Izraelitom, zawarł w nim specjalne wskazówki odnośnie składania ofiar, gdy osoba czy cały naród zgrzeszył z powodu ignorancji (Hebrajczyków 9.7). 3 Ks. Mojżeszowa rozdział 4 przedstawia Boże zaopatrzenie dla tych, którzy zgrzeszyli nieumyślnie lub w ignorancji. 4 Ks. Mojżeszowa 15.22-29 potwierdza jego troskę i podaje szczegóły odnośnie szczególnych ofiar wymaganych, aby uzyskać przebaczenie od Pana, gdy ktoś zgrzeszył w swojej ignorancji. 3 Ks. Mojżeszowa 5.17 (tłum. Biblia Poznańska) jasno stwierdza: "Jeśli ktoś zgrzeszy, popełniając nieświadomie jakikolwiek czyn zakazany przez przykazania Jahwe, jest za to odpowiedzialny i obciąża się winą." Ignorancja nie jest usprawiedliwieniem grzechu; grzechy Izraelitów popełnione w ignorancji nadal wymagały ofiary odkupienia.
Chociaż ignorancja nie jest wymówką dla grzechu, może złagodzić karę. Kara Prawa za nieumyślny grzech była znacząco lżejsza niż za świadomy bunt czy bluźnierstwo. Jezus potwierdził tą zasadę w Ew. Łukasza 12.47-48: "Ten zaś sługa, który znał wolę pana swego, a nic nie przygotował i nie postąpił według jego woli, odbierze wiele razów. Lecz ten, który nie znał, choć popełnił coś karygodnego, odbierze niewiele razów. Komu wiele dano, od tego wiele będzie się żądać, a komu wiele powierzono, od tego więcej będzie się wymagać."
Musimy nauczyć się traktować grzech tak poważnie jak Bóg. Jednym z powodów wszystkich ofiar i rytuałów nieustannego oczyszczenia w Starym Testamencie było pokazanie ludziom, jak daleko są od Bożej świętości. Celem negatywnych konsekwencji jest nauczenie nas postrzegania grzechu w taki sposób w jaki Bóg go postrzega i nienawidzić go tak jak On nienawidzi (Psalm 31.6; Ks. Przyp. Salomona 29.27). Gdy popełniamy grzech w naszej ignorancji, Bóg dopuszcza konsekwencje, aby pomóc nam się nauczyć. Gdy już lepiej wiemy, oczekuje od nas lepszej postawy. To samo czynimy z naszymi dziećmi. To, że czterolatkowi nie powiedziano konkretnie, żeby nie zgniatał bananów w sklepie, nie oznacza, że mamie to nie przeszkadza. Będą określone konsekwencje, nawet jeśli może wypowiadać się w swojej ignorancji odnośnie określonej zasady to będzie jasno poinstruowany, że zgniatanie banana nie będzie tolerowane ponownie. Oczywiście, jego konsekwencje za pierwszym razem mogą nie być tak surowe jak najprawdopodobniej będą, gdy mama złapie go na zgniataniu ponownie bananów, po tym jak go o tym pouczyła.
Większość twierdzeń o ignorancji upada. Rzymian 1.20 mówi, że nie mamy wymówek odnośnie niewiary w istnienie Boga: niewidoczne cechy Boga są "jasno widoczne" w stworzeniu. Ks. Micheasza 6.8 również przeczy naszym twierdzeniom o ignorancji: "Oznajmiono ci, człowiecze, co jest dobre i czego Pan żąda od ciebie: tylko, abyś wypełniał prawo, okazywał miłość bratnią i w pokorze obcował ze swoim Bogiem." Jeśli ignorancja nie jest wymówką grzechu, wtedy udawana ignorancja jest jeszcze gorsza.
Bóg jest Ojcem i kocha swoje dzieci (Rzymian 8.15). On nie ma przyjemności w karaniu nas, ale w upodabnianiu nas do obrazu Swojego Syna (Rzymian 8.29). On nie toleruje wymówek, włączając w to wymówki o ignorancji; raczej daje nam możliwości uczenia się z naszych konsekwencji, abyśmy podejmowali lepsze wybory. On wie co każdy z nas otrzymał i pociąga nas do odpowiedzialności za to co z tym robimy (Ew. Mateusza 13.11-12; Dz. Apostolskie 17.30). Wszyscy popełniliśmy grzechy w swojej ignorancji, ale Bóg nie pozostawia nas w ignorancji (1 Piotra 1.14). On dał nam swoje Słowo, aby pokazać nam jak mamy żyć, i oczekuje od nas zastosowania tego do naszego życia i dążenia do uświęcenia, "bez którego nikt nie ujrzy Pana" (Hebrajczyków 12.14).
English
Czy ignorancja jest stosowną wymówką dla grzechu?
