Pytanie
Ile lat miał Adam, kiedy umarł? Jak długo żył Adam?
Odpowiedź
Adam miał 930 lat, gdy umarł (1 Ks. Mojżeszowa 5.5), a jego dzieci i wnuki żyły podobnie długo. Nie licząc Henocha, dziesięciu patriarchów, którzy urodzili się przed Wielkim Potopem w czasach Noego, żyło średnio 900 lat. Syn Adama, Set, dożył 912 lat (1 Ks. Mojżeszowa 5.9). Lamech, ojciec Noego, zmarł jako najmłodszy w wieku 777 lat (1 Ks. Mojżeszowa 5.31); a Matuzalem, dziadek Noego, żył najdłużej. Zmarł w wieku 969 lat (1 Ks. Mojżeszowa 5.27). Gdyby Adam żył zaledwie sto lat dłużej, żyłby do narodzin Noego.
Po potopie średnia długość życia ludzkiego zaczęła się drastycznie skracać. Patriarchowie po potopie, począwszy od syna Noego, Sema (który zmarł w wieku 600 lat), a skończywszy na Pelegu (który zmarł w wieku 239 lat), żyli średnio 435 lat. W czasach Abrahama ludzie żyli mniej niż 200 lat. W czasach Mojżesza, który był uważany za bardzo starego, gdy zmarł w wieku 120 lat, przeciętny człowiek dożywał zaledwie 70 lub 80 lat: "Życie nasze trwa lat siedemdziesiąt, A gdy sił stanie, lat osiemdziesiąt" (Psalm 90:10; tłum. Biblia Warszawska).
Dlaczego Adam i pokolenia przed potopem żyły tak długo?
Adam i Ewa zostali stworzeni bez grzechu. W tym stanie doskonałości mieli żyć wiecznie w raju na ziemi. Po upadku człowieka i pojawieniu się grzechu, śmierć zaczęła wywierać niszczycielski wpływ na całą ludzkość (Rzymian 5.12). Ale gdy proces degeneracji był dopiero w początkowej fazie, było mniej chorób i wad genetycznych dotykających młodą populację. Rozprzestrzenianie się zepsucia i chorób na całej ziemi wymagałoby czasu. Już same te czynniki mogłyby tłumaczyć wydłużoną długość życia ludzi żyjących przed Potopem.
Chociaż Biblia tego nie mówi, sensowne jest, że długowieczność na początku rodzaju ludzkiego pozwoliłaby ludziom na gromadzenie wiedzy i dokonywanie innych postępów kulturowych. W tym samym czasie Bóg nakazał Adamowi i Ewie, aby "byli płodni i rozmnażali się, i napełniali ziemię" (1 Ks. Mojżeszowa 1.28). Wydaje się, że długowieczność była Bożym sposobem na rozpoczęcie rozwoju cywilizacji, ponieważ zapełnienie ziemi ludźmi żyjącymi zaledwie kilkadziesiąt lat wymagałoby stuleci prokreacji.
W miarę jak grzech postępował z pokolenia na pokolenie, kumulujące się skutki chorób i śmierci prawdopodobnie przyczyniłyby się do skrócenia ludzkiego życia. Jednocześnie upadek człowieka i wynikająca z niego klątwa wywierały stopniowo coraz gorszy wpływ na ziemię i wszystkie żyjące na niej stworzenia (1 Ks. Mojżeszowa 3.17-19).
Niektórzy uczeni sugerują, że modyfikacje diety i zmiany klimatyczne przyczyniły się do szybkiego skrócenia lat życia człowieka po potopie. Jedna z teorii, oparta na 1 Ks. Mojżeszowej 1.6-7, głosi, że przed potopem nie było deszczu. Zamiast tego ziemia była pokryta wodnym baldachimem, który tworzył warunki cieplarniane i chronił ludzi przed szkodliwymi promieniami słońca. Codzienna mgła lub para wodna rozprzestrzeniała się nad ziemią, aby ją nawodnić. Ograniczając promieniowanie w atmosferze, baldachim ten spowalniał proces starzenia się i choroby. Po katastrofalnym potopie, który zniszczył wodny baldachim (1 Ks. Mojżeszowa 7.11), życie na ziemi było mniej chronione, a proces degeneracji przyspieszył. Chociaż jest to rozsądna teoria, nie ma konkretnych biblijnych dowodów na jej poparcie.
Oprócz Biblii, jeden dokument historyczny wspiera ideę, że większość ludzi przed potopem żyła w wieku równym lub nawet starszym niż Adam w chwili jego śmierci. Sumeryjska Lista Królów to pozabiblijny tekst z południowej Mezopotamii, który wymienia sumeryjskich królów i długość ich panowania przed i po wielkiej powodzi. Podobnie jak w przypadku długiego życia patriarchów sprzed potopu, najstarsi z królów cieszyli się niezwykle długimi rządami.
English
Ile lat miał Adam, kiedy umarł? Jak długo żył Adam?
