Pytanie
Co oznacza ja i dom mój służyć będziemy Panu w Ks. Jozuego 24.15?
Odpowiedź
Stwierdzenie "ja i dom mój służyć będziemy Panu" jest często drukowane na tablicach, które zdobią dziś domy chrześcijan. Jest to potwierdzenie zobowiązania rodziny do służenia Panu. Taka lojalność rodziny nie jest niewłaściwym zastosowaniem tekstu, chociaż w czasach Jozuego miał on nieco inny wydźwięk.
Bóg po raz pierwszy zawarł przymierze z Izraelem na Synaju. Wyjaśnił, czego wymaga, a ludzie powiedzieli, że to zrobią. Ten rodzaj przymierza był wówczas powszechny wśród wasali i władców. Władca obiecywał chronić i utrzymywać wasali, a wasale mieli zachowywać się w taki sposób, by zapewnić dobre imię władcy. Jeśli wasale się zbuntują, władca zwróci się przeciwko nim i ukarze ich. Na Synaju władcą nie jest ludzki król, ale sam Bóg. Bóg powiedział Izraelowi, czego od nich oczekuje (2 Ks. Mojżeszowa 20-23), a następnie ludzie zobowiązali się to wykonać (2 Ks. Mojżeszowa 24).
Oczywiście pokolenie Mojżesza poniosło sromotną porażkę. Nie tylko stworzyli oni złotego cielca zaledwie chwilę później (2 Ks. Mojżeszowa 32), ale ostatecznie odmówili wejścia do Ziemi Obiecanej, nie ufając Bogu, że ich ochroni i dotrzyma swojej części przymierza (4 Ks. Mojżeszowa 14). W rezultacie pokolenie to wymarł on na pustyni.
Po czterdziestu latach wędrówki dorosło nowe pokolenie, które było gotowe na wejście do Ziemi Obiecanej. 5 Ks. Mojżeszowa to opowieść Mojżesza o historii Izraela i podsumowanie Prawa dla nowego pokolenia, z którego większość nie była obecna podczas wyjścia z Egiptu, nadania Prawa na Synaju lub odmowy wejścia do Ziemi Obiecanej. Mojżesz wzywa Izrael do pójścia za Panem. Mówi, że mogą wybrać między życiem i dobrobytem a śmiercią i zniszczeniem (5 Ks. Mojżeszowa 30.15).
Po śmierci Mojżesza Jozue prowadzi lud na podbój i wprowadza ich do ziemi. Następnie, gdy zbliża się jego śmierć, Jozue ponownie zwołuje Izrael, aby wezwać ich do odnowienia przymierza i potwierdzenia chęci służenia Panu. Podobnie jak Mojżesz, oferuje im wybór. Muszą służyć Panu lub służyć bogom okolicznych narodów. (Nigdy nie przyszłoby im do głowy, że nie mogą służyć żadnym bogom. Każdy służył jakiemuś bogu; chodziło tylko o to, któremu). Tak czy inaczej, powiedział Jozue, będą zbierać konsekwencje swojego wyboru. Jozue wyraża swoje osobiste oddanie Panu w Ks. Jozuego 24.14-15:
"Oddajcie tedy Panu zbożną cześć i służcie mu szczerze i wiernie: usuńcie bogów, którym służyli wasi ojcowie za Rzeką i w Egipcie, a służcie Panu. A jeśliby się wam wydawało, że źle jest służyć Panu, to wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć: czy bogom, którym służyli wasi ojcowie, gdy byli za Rzeką, czy też bogom amorejskim, w których ziemi teraz mieszkacie. Lecz ja i dom mój służyć będziemy Panu" (tłum. Biblia Warszawska).
Lud wyraził swoje dobre intencje w Ks. Jozuego 24.16: "I odpowiedział lud tymi słowy: Niech nas Bóg uchowa od tego, abyśmy mieli opuścić Pana, a służyć innym bogom".
Jozue, jako głowa swojego domu, co prawdopodobnie oznaczało całą dalszą rodzinę, której był patriarchą, ogłosił, że on i jego rodzina będą służyć Panu. W tym kontekście mógł zagwarantować, że dopóki żyje, nie pozwoli na oddawanie czci żadnemu innemu bóstwu przez kogokolwiek z jego dalszej rodziny. Jako starożytny patriarcha mógł dyktować, jakie działania podejmuje jego rodzina. Oczywiście nie mógł dyktować ich najskrytszych uczuć, pragnień i przekonań. Dotrzymywanie przymierza w dużej mierze dotyczyło działań zewnętrznych i prawdopodobnie było bardziej skoncentrowane na zewnątrz niż byłoby to dziś satysfakcjonujące dla większości chrześcijańskich rodzin.
Kiedy chrześcijański ojciec wywiesza dziś w swoim domu na ścianie napis: "ja i dom mój służyć będziemy Panu", głosi to samo, co Jozue, choć prawdopodobnie myśli bardziej o swojej najbliższej rodzinie, która mieszka "pod jego dachem". Chrześcijańscy rodzice są odpowiedzialni za upewnienie się, że to, co dzieje się w domu, oddaje cześć Bogu i wykluczenie działań, które tego nie czynią. Chrześcijańscy rodzice powinni jednak pamiętać, że mogą kontrolować co najwyżej zewnętrzne działania i czynności, które mają miejsce w domu, i to z dużo mniejszą władzą niż ta, która przysługiwała Jozuemu jako starożytnemu patriarsze. Są jak Jozue, ponieważ są bezsilni, by kontrolować to, co czują, w co wierzą i czego pragną ich dzieci. Będzie to wymagało pełnej miłości komunikacji ich wiary z dziećmi, a ostatecznie działania Ducha Bożego, aby zmienić ich serca.
"Ja i dom mój służyć będziemy Panu" to obietnica, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby upewnić się, że wszystko, co dzieje się w domu, oddaje cześć Bogu. Jest to również modlitwa o to, by dzieci w nim wychowane podążały za wiarą swoich rodziców.
English
Co oznacza ja i dom mój służyć będziemy Panu w Ks. Jozuego 24.15?
