Pytanie
Jestem katolikiem, dlaczego powinienem rozważyć to, czy zostać chrześcijaninem?
Odpowiedź
Po pierwsze, proszę zrozumieć, że my nie mamy na celu nikogo obrazić, formułując pytanie w ten sposób. Rzeczywiście dostajemy wiele pytań od katolików, pytających pomiędzy wierszami: „Jaka jest różnica pomiędzy katolikami i chrześcijanami?” W czasie rozmów twarzą w twarz z katolikami słyszeliśmy dosłownie: „Nie jestem chrześcijaninem, jestem katolikiem” Dla wielu katolików termin „chrześcijanin” i „protestant” są synonimami. Z tym wszystkim, co zostało powiedziane, intencją tego artykułu jest, aby katolicy przestudiowali, co mówi Biblia na temat bycia chrześcijaninem, i być może rozważyli, że wiara katolicka nie jest najlepszą reprezentacją tego, co opisuje Biblia. Jako tło, polecamy przeczytać nasz artykuł „Co oznacza bycie chrześcijaninem?”
Kluczową różnicą pomiędzy katolikami i chrześcijanami jest sposób postrzegania Biblii. Katolicy postrzegają Biblię jako autorytet na równi z Kościołem i tradycją. Chrześcijanie postrzegają Biblię jako najwyższy autorytet wiary i praktyki. Pytanie brzmi: w jaki sposób Biblia sama mówi o sobie? 2 List do Tymoteusza 3:16-17 mówi nam: „Wszelkie Pismo od Boga natchnione /jest/ i pożyteczne do nauczania, do przekonywania, do poprawiania, do kształcenia w sprawiedliwości - aby człowiek Boży był doskonały, przysposobiony do każdego dobrego czynu.” Pismo, samo w sobie jest wystarczające dla chrześcijanina, aby był prawdziwie przysposobiony do każdego dobrego dzieła. Ten tekst mówi nam, że Pismo nie jest „tylko początkiem” lub „tylko podstawą” czy „fundamentem na bardziej kompletne tradycje kościoła”. Wręcz przeciwnie, Pismo jest doskonale i całkowicie wystarczające pod każdym względem dla chrześcijańskiego życia. Pismo może nas nauczać, napominać, poprawiać, trenować i wyposażać. Biblijnie wierzący chrześcijanie nie zaprzeczają wartości tradycji kościoła. Jednak, chrześcijanie utrzymują, że aby tradycja kościoła miała wartość, musi bazować na jasnym nauczaniu Pisma, i musi się w pełni z nim zgadzać. Drogi przyjacielu katoliku, studiuj Słowo Boże sam dla siebie. W Bożym Słowie znajdziesz Boży opis i Boży zamiar dla Jego Kościoła. 2 List do Tymoteusza 2:15 mówi: „Dołóż starania, byś sam stanął przed Bogiem jako godny uznania pracownik, który nie przynosi wstydu, trzymając się prostej linii prawdy.”
Druga znacząca różnica pomiędzy katolikami i “biblijnymi chrześcijanami” to rozumienie w jaki sposób dotrzeć do Boga. Katolicy zwykli są przystępować do Boga poprzez pośredników, takich jak Maria czy święci. Chrześcijanie przystępują do Boga bezpośrednio, składając modlitwy nie do kogoś innego, ale właśnie do samego Boga. Biblia mówi, że my sami możemy mieć dostęp do Bożego tronu łaski (List do Hebrajczyków 4:16). Biblia jasno mówi nam, że Bóg pragnie abyśmy modlili się do Niego, abyśmy mieli z Nim społeczność, abyśmy prosili Go o rzeczy, których potrzebujemy (List do Filipian 4:6; Ew. Mateusza 7:7-8; 1 List Jana 5:14-15). Nie ma potrzeby mediatorów czy pośredników, ponieważ to Jezus jest naszym jedynym pośrednikiem (1 List do Tymoteusza 2:5) i Chrystus wraz z Duchem Świętym już wstawiają się za nami (List do Rzymian 8:26-27; List do Hebrajczyków 7:25). Przyjacielu katoliku, Bóg kocha cię i poprzez Jezusa zapewnił ci, otwarte drzwi do bezpośredniej relacji z Nim.
Największa różnica pomiędzy katolikami i “biblijnymi chrześcijanami” dotyczy sprawy zbawienia. Katolicy postrzegają zbawienie prawie całkowicie jako proces, podczas gdy chrześcijanie widzą zbawienie jednocześnie jako uzyskany status i jako proces. Katolicy widzą siebie jako „ci, którzy są zbawiani” podczas chrześcijanie postrzegają siebie jako „ci, którzy zostali zbawieni”. 1 List do Koryntian 1:2 mówi nam „(tym) poświęconym w Chrystusie Jezusie, powołanym świętym...” Słowa „poświęcony” i „święty” pochodzą od tego samego greckiego korzenia. Ten werset deklaruje, że chrześcijanie są jednocześnie poświęceni i powołani do tego, aby być uświęconymi. Biblia prezentuje zbawienie jako dar, który otrzymuje się w momencie, kiedy osoba wyznaje wiarę w Jezusa Chrystusa, jako Zbawiciela (Ew. Jana 3:16) Kiedy osoba otrzymuje Chrystusa jako Zbawiciela, staje się usprawiedliwiona (List do Rzymian 5:9), odkupiona (ocalona od niewoli grzechu – 1 List Piotra 1:18), pogodzona z Bogiem (doświadczająca pokoju z Nim – List do Rzymian 5:1), uświęcona (oddzielona dla Bożego planu – 1 List do Koryntian 6:11) i narodzona na nowo - jako nowe stworzenie (1 List Piotra 1:23; 2 Listo do Koryntian 5:17). Każdy z tych wymienionych faktów są spełnionymi faktami, które otrzymuje się w momencie zbawienia. Chrześcijanie są od tego momentu powołani do tego, by żyć praktycznie (powołani by być świętymi) i do tego, co już jest prawdą – w pozycji – uświęconych.
Katolicki pogląd mówi, że zbawienie jest dane przez wiarę, ale później musi być “utrzymane” poprzez dobre uczynki i udział w sakramentach. Biblijni chrześcijanie nie zaprzeczają wartości i znaczenia dobrych uczynków, ani tego, że Chrystus powołuje nas do przestrzegania Jego przykazań i do posłuszeństwa względem Niego. Różnica polega na tym, że chrześcijanie postrzegają te rzeczy jako rezultat zbawienia, nie jako wymóg zbawienia, albo powód utrzymania zbawienia. Zbawienie to zakończona praca, wykonana przez ofiarę Jezusa Chrystusa (1 List Jana 2:2). Bóg oferuje nam zbawienie i zapewnienie zbawienia ponieważ ofiara Jezusa była pełna, kompletna i doskonale wystarczająca. Jeśli otrzymujemy Boży cenny dar zbawienia, możemy wiedzieć, że jesteśmy zbawieni. W 1 Liście Jana 5:13 czytamy „To napisałem wam, którzy wierzycie w imię Syna Bożego, abyście wiedzieli, że macie żywot wieczny.”
Możemy wiedzieć, że mamy życie wieczne i możemy mieć pewność zbawienia dzięki wielkości ofiary Chrystusowej. Ofiara Chrystusa nie potrzebuje tego, aby ją odnawiać. List do Hebrajczyków 7:27 mówi nam: „...uczynił to bowiem raz na zawsze, gdy ofiarował samego siebie”. List do Hebrajczyków 10:10 podaje „...mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.” 1 List Piotra 3:18 „Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga...” Ofiara Jezusa raz na zawsze była absolutnie i doskonale wystarczająca. Jezus powiedział na krzyżu „Wykonało się” (Ew. Jana 19:30) Ofiara Jezusa była całkowitą zapłatą za nasze grzechy (1 List Jana 2:2). W rezultacie, wszystkie nasze grzechy zostały przebaczone i mamy obiecane życie wieczne w niebie w momencie otrzymania daru, jaki Bóg nam oferuje – zbawienia przez Jezusa Chrystusa (Ew. Jana 3:16).
Katolicki przyjacielu, czy pragniesz tego „tak wielkiego zbawienia” (List do Hebrajczyków 2:3)? Jeśli tak, wszystko co musisz zrobić, to przyjąć je (Ew. Jana 1:12), przez wiarę (List do Rzymian 5:1). Bóg kocha nas i oferuje nam swoje zbawienie jako dar (Ew. Jana 3:16) Jeśli otrzymujemy Jego łaskę, przez wiarę, mamy zbawienie jako naszą wieczną własność (List do Efezjan 2:8-9). Raz zbawieni, nic nie może nas oddzielić od Jego miłości (List do Rzymian 8:38-39). Nic nie może nas wyrwać z Jego ręki (Ew. Jana 10:28-29). Jeśli pragniesz tego zbawienia, jeśli pragniesz przebaczenia swoich grzechów, jeśli pragniesz mieć pewność zbawienia, jeśli pragniesz bezpośredniego dostępu do Boga, który Cię kocha – przyjmij to i jest to twoje. To jest zbawienie, za które Jezus poniósł śmierć, a które Bóg oferuje jako dar.
Jeśli przyjąłeś Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela, przez wiarę, przez to, co dziś przeczytałeś, proszę daj nam znać, klikając poniżej na „Dziś przyjąłem Jezusa”. Witaj w rodzinie Bożej! Witaj katolicki przyjacielu, w chrześcijańskim życiu!
Czy zdecydowałeś się uwierzyć w Jezusa ze względu na to, co przeczytałeś tutaj? Jeśli tak, proszę, kliknij przycisk znajdujący się poniżej „Dziś uwierzyłem w Chrystusa.”
English
Jestem katolikiem, dlaczego powinienem rozważyć to, czy zostać chrześcijaninem?
