Pytanie
Kiedy rozpoczęła się era kościoła?
Odpowiedź
Kościół rozpoczął się w Dniu Pięćdziesiątnicy, pięćdziesiąt dni po Święcie Paschy gdy Jezus umarł i powstał z martwych. Słowo przetłumaczone jako "kościół" pochodzi z dwóch greckich słów i oba oznaczają "powołani ze świata dla Boga." Słowo to używane jest w całej Biblii w odniesieniu do tych, którzy narodzili się na nowo (Ew. Jana 3.3) przez wiarę w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa (Rzymian 10.9-10). Słowo kościół, gdy odnosi się do wszystkich wierzących na całym świecie, jest synonimem terminu Ciało Chrystusa (Efezjan 1.22-23; Kolosan 1.18).
Słowo kościół po raz pierwszy pojawia się w Ew. Mateusza 16 gdy Jezus mówi Piotrowi, "A ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go" (werset 18). "Skałą" tutaj jest twierdzenie Piotra: "Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego" (werset 16). Ta prawda o Jezusie jest fundamentem kościoła, który kwitnie od ponad dwóch tysięcy lat. Każdy, kto czyni tą prawdę fundamentem jej lub jego własnego życia, staje się członkiem kościoła Jezusa (Dzieje Apostolskie 16.31).
Słowa Jezusa "zbuduję Kościół mój", było zapowiedzią tego, co miało się wydarzyć, gdy posłał Ducha Świętego, aby zamieszkał w sercach wierzących (Ew. Jana 15.26-27; 16.13). Jezus nadal musiał przejść krzyż i doświadczyć zmartwychwstania. Uczniowie rozumieli tylko częściowo wypełnienie tego wszystkiego, co Jezus miał uczynić, a co jeszcze nie zostało ukończone. Po swoim zmartwychwstaniu Jezus nie pozwolił swoim naśladowcom rozpocząć dzieła do którego im przeznaczył, czyli do czynienia uczniami wszystkie narody (Ew. Mateusza 28.19-20), aż do czasu, gdy spoczął na nich Duch Święty.
Księga Dziejów Apostolskich szczegółowo opisuje początki kościoła i jego cudowny rozwój poprzez działanie Ducha Świętego. Dziesięć dni po tym, jak Jezus wstąpił ponownie do nieba (Dzieje Apostolskie 1.9), Duch Święty został wylany na 120 uczniów Jezusa, którzy oczekiwali i modlili się (Dzieje Apostolskie 1.15; 2.1-4). Ci sami uczniowie, którzy trzęśli się w obawie przed utożsamieniem ich z Jezusem (Ew. Marka 14.30, 50) nagle zostali uzdolnieni do śmiałego głoszenia ewangelii o zmartwychwstałym Mesjaszu, potwierdzając prawdziwość swojego przesłanie cudownymi znakami i cudami (Dzieje Apostolskie 2:4, 38–41; 3:6–7; 8:7). Tysiące Żydów z różnych zakątków świata przebywało w Jerozolimie w czasie Święta Pięćdziesiątnicy. Usłyszeli ewangelię w swoich językach ojczystych (Dzieje Apostolskie 2.5-8) i wielu uwierzyło (Dzieje Apostolskie 2.41; 4.4). Ci, którzy zostali zbawieni zostali też ochrzczeni, dodając codziennie nowych ludzi do kościoła. Gdy wybuchło prześladowanie, wierzący rozproszyli się, zanosząc przesłanie ewangelii, a kościół szybko rozprzestrzenił się na wszystkie inne zakątki świata (Dzieje Apostolskie 8.4; 11.19-21).
Początek kościoła obejmował Żydów w Jerozolimie, ale wkrótce kościół rozprzestrzenił się na inne grupy ludzi. Samarytanom ewangelia była głoszona przez Filipa w Dziejach Apostolskich 8. W Dziejach Apostolskich Bóg dał Piotrowi wizję, która pomogła mu zrozumieć, że przesłanie zbawienia nie ogranicza się do Żydów, ale jest otwarte dla każdego, kto uwierzy (Dzieje Apostolskie 10. 34–35, 45) . Zbawienie etiopskiego eunucha (Dzieje Apostolskie 8. 26–39) i włoskiego setnika Korneliusza (Dzieje Apostolskie 10) przekonało wierzących Żydów, że Kościół Boży jest szerszy, niż sobie wyobrażali. Cudowne powołanie Pawła na drodze do Damaszku (Dzieje Apostolskie 9. 1–19) przygotowało grunt pod jeszcze większe szerzenie ewangelii wśród pogan (Rzymian 15.16; 1 Tymoteusza 2. 7).
Prorocze słowa Jezusa wypowiedziane do Piotra przed jego ukrzyżowaniem okazały się prawdą. Chociaż prześladowania i „bramy Hadesu" walczyły przeciwko niemu, kościół tylko się wzmacniał. Ks. Objawienia 7.9 przedstawia spojrzenie na Kościół według Bożego projektu: „Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach". Kościół, który Jezus założył, będzie trwał aż do dnia, kiedy On po nas przyjdzie (Ew. Jana 14.3; 1 Tesaloniczan 4.16–17), a my będziemy z Nim na zawsze zjednoczeni jako Jego Oblubienica (Efezjan 5.27; 2 Koryntian 11.2; Ks. Objawienie 19.7).
English
Kiedy rozpoczęła się era kościoła?
