Pytanie
Kim był Neron?
Odpowiedź
Urodzony jako Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus w grudniu 37 r. po Chr. Neron został piątym cesarzem Rzymu. Wraz z czterema pierwszymi cesarzami - Augustem, Tyberiuszem, Kaligulą i Klaudiuszem - tworzył dynastię julijsko- klaudyjską. Neron został adoptowany przez swojego wuja Klaudiusza na jego następcę, a po śmierci Klaudiusza w 54 r. w wieku 16 lat stał się najmłodszym cesarzem. Jego panowanie trwało prawie czternaście lat, do roku 68, kiedy to popełnił samobójstwo w wieku 30 lat.
Neron objął tron około dwie dekady po ukrzyżowaniu Chrystusa. Chociaż chrześcijaństwo było jeszcze w powijakach, w tym czasie szybko się rozprzestrzeniało. W rzeczywistości około czternaście z dwudziestu siedmiu ksiąg Nowego Testamentu zostało napisanych w całości lub w części za panowania Nerona. Również za panowania Nerona apostoł Paweł został zamknięty w areszcie domowym w Rzymie (60- 63 r.), gdzie napisał List do Efezjan, List do Filipian, List do Kolosan i List do Filemona. Neron był "cezarem", do którego Paweł zabiegał o sprawiedliwość podczas swojego procesu w Cezarei (Dz. Apostolskie 25.10-12).
Wczesne lata rządów Nerona charakteryzowały się wzmocnieniem życia kulturalnego Imperium Rzymskiego. Dzięki wskazówkom jego doradców, a mianowicie prefekta pretorianów Burrusa i słynnego rzymskiego filozofa Seneki, Rzym utrzymał stabilne rządy w pierwszych latach panowania. Neron kochał sztukę i był znakomitym śpiewakiem i muzykiem. Lubił też zawody sportowe i brał udział w wielu wyścigach rydwanów, wygrywając nawet wyścig na Igrzyskach Olimpijskich w Grecji.
Dziedzictwo Nerona nie należy jednak do przyjemnych. Chociaż jego reżim rozpoczął się łagodnością i idealizmem, zakończył się okrucieństwem i tyranią. Zaczął mordować każdego, kto stał się dla niego przeszkodą; wśród jego ofiar znalazły się własna żona i matka, a także przyrodni brat Britannicus - biologiczny syn cesarza Klaudiusza. W lipcu 64 r. wybuchł wielki pożar Rzymu, który trwał sześć dni. Z czternastu dzielnic Rzymu tylko trzy uniknęły zniszczeń. Niektórzy historycy uważają, że Neron mógł być odpowiedzialny za pożar, choć jego udział nie jest jasny. Pewne jest to, że Neron odwrócił uwagę od siebie, zrzucając winę za pożar na chrześcijan, których wielu torturował i zabijał. Historyk Tacyt opisuje te okrucieństwa: "Pokryci skórami bestii, [chrześcijanie] byli rozszarpywani przez psy i ginęli, albo byli przybijani do krzyży, albo byli skazani na płomienie i paleni, aby służyć jako nocne światła po wygaśnięciu światła dziennego". Wykorzystywanie przez Nerona chrześcijan jako ludzkich pochodni do oświetlania jego wieczornych przyjęć w ogrodzie jest dobrze udokumentowane. Ostatecznie, to właśnie brutalność zadana wczesnym chrześcijanom jest tym, za co Neron jest najlepiej pamiętany.
Koniec panowania Nerona był pełen konfliktów. Napięcie wśród rzymskich przywódców stało się tak wielkie, że Gwardia Pretoriańska przeniosła swoją lojalność z Nerona na Galbę, co doprowadziło do ogłoszenia Nerona wrogiem publicznym przez Senat. Neron został zmuszony do ucieczki z Rzymu, a później odebrał sobie życie. Nie mając dziedzica, który mógłby go zastąpić, Neron był ostatnim z dynastii julijsko- klaudyjskiej. Po śmierci Nerona nastąpił krótki okres wojny domowej, po którym nastąpiło powstanie i upadek czterech cesarzy w ciągu jednego roku - chaotyczny okres w historii Rzymu znany jako "Rok czterech cesarzy".
English
Kim był Neron?
