Pytanie
Czy kochanie Boga jest emocją, uczuciem czy decyzją?
Odpowiedź
Jezus powiedział, że największym przykazaniem jest "Będziesz miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej, a bliźniego swego, jak siebie samego." (Ew. Łukasza 10.27; Ew. Marka 12.30; Ew. Mateusza 22.37). Stale przez całą Biblię, Bóg nakazywał swojemu ludowi, aby kochał Go całym swoim sercem i służył tylko Jemu (5 Ks. Mojżeszowa 6.5; 11.1; Ks. Jozuego 23.11). Ale czy miłość może być nakazana? Jak możemy sprawić, że kogoś pokochamy?
Skoro miłość jest nakazem, to musi to być w naszej mocy, w Chrystusie, aby kochać. Miłość zatem jest decyzją, którą podejmujemy. Tak, miłości często będą towarzyszyć uczucia, ale emocja nie jest podstawą miłości. W każdej dowolnej sytuacji możemy wybrać miłość, bez względu na to jak się czujemy.
Greckie słowo na "miłość" użyte w odniesieniu do Boga to agape, które oznacza "życzliwość, zachwyt, preferencje lub dobra wola." To jest rodzaj miłości jaką Bóg ma dla nas (Ks. Sofoniasza 3.17; Ew. Jana 3.16). 1 Jana 4.19 mówi, "Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował." Skoro Bóg jest miłością i jesteśmy stworzeni na Jego obraz, możemy kochać jak On kocha (1 Jana 4.16). On umieścił Jego zdolność kochania w naszych sercach. On uczy nas jak kochać poprzez okazywanie tego jak wygląda prawdziwa miłość (Ew. Jana 15.13).
Kochanie Boga zaczyna się od decyzji. To jest celowe nastawienie naszych uczuć (Kolosan 3.2). Nie możemy szczerze kochać Boga dopóki Go nie poznamy. Nawet wiara w Boga jest darem od Niego (Efezjan 2.8-9). Gdy akceptujemy Jego dar życia wiecznego poprzez Chrystusa, Bóg daje nam Jego Ducha Świętego (Ew. Łukasza 11.13; 1 Koryntian 6.19). Duch Boży przebywający w sercu wierzącego zaczyna wydawać owoce obecności Boga, z których pierwszym jest miłość (Galacjan 5.22). Sam Bóg uzdalnia nas do kochania Go jak On zasługuje, abyśmy Go kochali (1 Jana 4.7).
Gdy wzrastamy w poznaniu i zrozumieniu tego kim jest Bóg, zaczynamy kochać cechy, które Jego definiują, takie jak mądrość, prawda, sprawiedliwość i czystość (Psalm 11.7; 90.12; Hebrajczyków 1.9; 1 Tymoteusza 6.11). I zaczynamy uważać, że przeciwieństwo tych cech jest odrażające (Ks. Przyp. Salomona 8.13; Psalm 97.10). Spędzanie czasu z Bogiem sprawia, że nasze serca pragną świętości i odnajdujemy satysfakcję jedynie w nim, ponieważ On jest doskonałym ucieleśnieniem wszystkiego za czym tęsknimy. Uczenie się uwielbiania Go "w Duchu i w prawdzie" (Ew. Jana 4.24) pozwala nam doświadczać przyjemnych emocji miłości. Emocje nie tworzą miłości, lecz gdy wybieramy miłość, emocje nadchodzą.
Jedną przeciwnością kochania Boga jest kochanie grzesznych światowych dróg. Nie możemy służyć dwóm panom (Ew. Mateusza 6.24) i nie możemy też kochać Boga i świata równocześnie. "Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca" (1 Jana 2.15). Wielu wierzących dzisiaj musi zważać na słowo udzielone kościołowi efeskiemu: "Lecz mam ci za złe, że porzuciłeś pierwszą twoją miłość" (Ks. Objawienia 2.4). Powołanie dotyczy świadomego powrotu do uczuć skierowanych jedynie do Boga.
Inną przeszkodą kochania Boga jest umysł. Nasze umysły nieustannie przeciwstawiają się poznaniu Boga i rzucają wyzwanie wierze, która zadomowiła się w naszym duchu (2 Koryntian 10.5). Zwątpienie, złość, niezrozumienie i fałszywa doktryna mogą nas ograbić w całości z największej przyjemności życiowej, intymności z Bogiem (Filipian 3.8). Przeciwności te mogą być przezwyciężone pokutą i determinacją poszukiwania Boga ponad wszystko inne (Ew. Mateusza 6.33; Ks. Jeremiasz 29.13). Aby szczerze kochać Boga, musimy przestać nalegać na to, aby Bóg się nam tłumaczył dla naszego zadowolenia. Musimy ukrzyżować naszą dumę i nasze prawo aprobaty Jego sposobów i pozwolić mu być Bogiem w naszym życiu. Gdy pokornie rozpoznajemy, że jedynie On jest godzien naszej miłości i uwielbienia, możemy porzucić siebie, aby kochać Jego za to kim jest.
English
Czy kochanie Boga jest emocją, uczuciem czy decyzją?
