Pytanie
Jakie wymogi stawiane są wobec starszych i diakonów?
Odpowiedź
Biblia podaje dokładny zestaw wymogów stawianych wobec diakonów i starszych oraz ich pozycji w ciele wierzących. Urząd diakona został rozwinięty, aby radzić w praktycznych aspektach życia kościoła: "Wtedy dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali słowo Boże, a usługiwali przy stołach" (Dzieje Apostolskie 6.2). Słowo przetłumaczone jako "usługiwali" jest greckim słowem diakonein, który pochodzi od słowa znaczącego "służącego, kelnera lub tego, który usługuje drugiemu." "Diakon" oznacza służyć. Pierwsi diakoni składali się z grupy siedmiu mężczyzn w kościele w Jerozolimie, którzy zostali wybrani do pracy przy codziennym rozdzielaniu żywności. Zatem diakon jest osobą, która służy innym pełniąc oficjalnie taką posługę w kościele.
Greckie słowo przetłumaczone jako „biskup" to episkopos. Biskup jest naczelnym opiekunem, nadzorcą lub głównym przedstawicielem wspólnoty. W Biblii biskupi nazywani są również „starszymi" (1 Tymoteusza 5:19) i „pastorami" (Efezjan 4:11).
Wymogi jakie stawiane są wobec biskupów/ starszego czy pastora opisane są w 1 Tymoteusza 3.1-7: "Prawdziwa to mowa: Kto o biskupstwo się ubiega, pięknej pracy pragnie. Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, dobry nauczyciel, Nie oddający się pijaństwu, nie zadzierzysty, lecz łagodny, nie swarliwy, nie chciwy na grosz, Który by własnym domem dobrze zarządzał, dzieci trzymał w posłuszeństwie i wszelkiej uczciwości, Bo jeżeli ktoś nie potrafi własnym domem zarządzać, jakże będzie mógł mieć na pieczy Kościół Boży? Nie może to być dopiero co nawrócony, gdyż mógłby wzbić się w pychę i popaść w potępienie diabelskie. A powinien też cieszyć się dobrym imieniem u tych, którzy do nas nie należą, aby nie narazić się na zarzuty i nie popaść w sidła diabelskie." Paweł również instruuje Tymoteusza w kwestii rzeczy, które są przykładem dobrego zarządzania. Począwszy od 1 Tymoteusza 4.11 i kontynuując przez 6.2, Paweł podaje Tymoteuszowi dwanaście rzeczy, które powinniśmy "głosić i nauczać."
Apostoł Paweł powtarza kwalifikacje biskupa/ starszego/ pastora w swoim liście do Tytusa.
"Takich, którzy są nienaganni, są mężami jednej żony, którzy mają dzieci wierzące, które nie stoją pod zarzutem rozpusty albo krnąbrności. Biskup bowiem jako włodarz Boży, powinien być nienaganny, nie samowolny, nieskory do gniewu, nie oddający się pijaństwu, nie porywczy, nie chciwy brudnego zysku. Ale gościnny, zamiłowany w tym, co dobre, roztropny, sprawiedliwy, pobożny, wstrzemięźliwy. Trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się przeciwstawiają" (Tytusa 1.6-9).
Kwalifikacje dla diakona są podobne do tych odnoszących się do biskupa/ starszego czy pastora. "Również diakoni mają być uczciwi, nie dwulicowi, nie nałogowi pijacy, nie chciwi brudnego zysku. Zachowujący tajemnicę wiary wraz z czystym sumieniem. Niech oni najpierw odbędą próbę, a potem, jeśli się okaże, że są nienaganni, niech przystąpią do pełnienia służby. Podobnie kobiety: powinny być poważne, nie przewrotne, trzeźwe, wierne we wszystkim. Diakoni niech będą mężami jednej żony, mężami, którzy potrafią dobrze kierować dziećmi i domami swoimi. Bo ci, którzy dobrze służbę pełnili, zyskują sobie wysokie stanowisko i prawo występowania w sprawie wiary, która jest w Chrystusie Jezusie" (1 Tymoteusza 3.8-13). Słowo przetłumaczone jako "diakon" w tym fragmencie jest formą tego samego, greckiego słowa użytego w Dziejach Apostolskich 6.2, stąd wiemy, że mówimy o tym samym urzędzie.
Te kwalifikacje są proste i jednoznaczne. Zarówno diakon jak i biskup/ starszy czy pastor powinien być mężczyzną, mężem jednej żony, charakteryzującym się prawym postępowaniem oraz osobą, która zarządza własnym domem zgodnie z zasadami biblijnymi. Kwalifikacje te zakładają również, że osoba ubiegająca się o taki urząd jest nowo narodzonym wierzącym i podporządkowuje się Słowu Bożemu. Jedyną zasadniczą różnicą między tymi dwoma zestawami kwalifikacji jest to, że biskup / starszy / pastor musi „być w stanie nauczać", podczas gdy nauczanie nie jest konieczne w przypadku diakonów.
Pan Jezus jest nazwany "pasterzem i stróżem waszych [naszych] dusz" (1 Piotra 2.25). Są to ciekawe tytuły. Słowo pasterz jest tłumaczeniem greckiego słowa poimen, przetłumaczonego w innym miejscu jako "pastor" (np. Efezjan 4.11). To słowo poimen jest określeniem kogoś, kto opiekuje się stadem lub trzodą i jest używane metaforycznie/ przenośnie przez pastorów chrześcijańskich, ponieważ pastorzy powinni prowadzić „trzodę" Boga i karmić ją Słowem Bożym. Słowo przetłumaczone jako „Stróż" jest tym samym słowem, co episkopos, użytym przez apostoła Pawła w 1 Tymoteusza i Tytusa.
Oczywiste jest, że urzędy starszego czy diakona są ważne w kościele. Usługiwanie ludowi Bożemu słowem i czynem jest bardzo odpowiedzialnym obowiązkiem jakiego podejmuje się człowiek, dlatego nigdy nie można podchodzić do tego lekkomyślnie. Osoba niewykształcona biblijnie nie powinna zajmować stanowiska starszego ani diakona; kościół zasługuje na coś lepszego.
English
Jakie wymogi stawiane są wobec starszych i diakonów?
