Pytanie
Co to znaczy poczytujcie sobie za radość (Jakuba 1.2)?
Odpowiedź
W niektórych angielskich przekładach Biblii, fragment z Jakuba 1.2 zawiera wyrażenie "poczytujcie sobie za radość". Jest to pierwsze polecenie, jakie Jakub daje w swoim liście; aby zrozumieć, co ma na myśli, musimy spojrzeć na cały fragment i otaczające go wersety: "Poczytujcie to sobie za najwyższą radość, bracia moi, gdy rozmaite próby przechodzicie, wiedząc, że doświadczenie wiary waszej sprawia wytrwałość, wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i nienaganni, nie mający żadnych braków" (Jakuba 1.2-4; tłum. Biblia Warszawska).
Słowo "poczytywać" jest terminem finansowym i oznacza "oceniać". Kiedy Jakub mówi: "Poczytujcie to sobie za najwyższą radość", zachęca swoich czytelników do oceny sposobu, w jaki patrzą na próby. Wzywa wierzących do wypracowania nowej i lepszej postawy, która rozpatruje próby z Bożej perspektywy. Jakub chce, by wierzący wiedzieli, że w chrześcijańskim życiu mogą spodziewać się "rozmaitych prób" (Jakuba 1.2). Powinniśmy być przygotowani i nie dać się zaskoczyć, gdy nagle dotknie nas próba. Próby są częścią chrześcijańskiego doświadczenia. Jezus powiedział swoim uczniom: "Na świecie ucisk mieć będziecie" (Ew. Jana 16.33). Zazwyczaj próba nie jest okazją do radości. Jakub nie sugeruje, byśmy poddawali się próbom lub stawiali czoła trudnościom; nie mamy też udawać, że znoszenie prób jest przyjemne. Próby są trudne i bolesne. Ale istnieją w określonym celu. Próby mają potencjał wytworzenia w nas czegoś dobrego i z tego powodu są okazją do wyrażenia radości. Wiedząc, że istnieje szerszy obraz, możemy traktować próby jako rzeczy, z których możemy się cieszyć. Nawet jeśli radość jest sprzeczna z naszą normalną reakcją, Jakub zachęca nas do pracy nad zmianą naszego nastawienia wobec kłopotów, ze strachu na pozytywne oczekiwanie, zaufanie, a nawet radość.
Jakub nie tylko mówi "poczytujcie to sobie za radość", ale mówi "poczytujcie to sobie za najwyższą radość"; to znaczy, że możemy traktować próby i doświadczenia jako czystą, niczym niezmąconą, całkowitą radość. Zbyt często postrzegamy próby w negatywnym świetle lub zakładamy, że radość nie może istnieć w trudnościach; co gorsza, uważamy trudne czasy za przekleństwo Boga lub Jego karę za nasz grzech, a nie za to, czym naprawdę są - okazjami do radosnego dojrzewania do podobieństwa w Chrystusie.
Jakuba 1.3 wyjaśnia, że Bóg zamierza poddawać naszą wiarę próbom i wyrabiać w nas duchową wytrwałość. Próby są jak wyzwania treningowe dla sportowca. Budują fizyczną wytrzymałość i wytrwałość. Sportowiec oczekuje fizycznych i psychicznych wyzwań ze względu na płynące z nich korzyści. Gdybyśmy szli przez życie na łatwiznę i nigdy nie stawiali czoła trudnościom, nasz chrześcijański charakter pozostałby niesprawdzony i słabo rozwinięty. Próby rozwijają nasze duchowe mięśnie, dając nam wytrwałość i wytrzymałość, aby utrzymać obrany kurs (Rzymian 5.2-5). Próby mogą być dla nas źródłem radości, ponieważ w nich uczymy się polegać na Bogu i ufać Mu. Wiara, która jest poddawana próbom, staje się prawdziwą wiarą, twardą wiarą, bezkompromisową wiarą: "Weselcie się z tego, mimo że teraz na krótko, gdy trzeba, zasmuceni bywacie różnorodnymi doświadczeniami, ażeby wypróbowana wiara wasza okazała się cenniejsza niż znikome złoto, w ogniu wypróbowane, ku chwale i czci, i sławie, gdy się objawi Jezus Chrystus" (1 Piotra 1.6-7; tłum. Biblia Warszawska). Bóg wykorzystuje również próby, aby nas dyscyplinować: "czyni to dla naszego dobra, abyśmy mogli uczestniczyć w jego świętości" (Hebrajczyków 12.10). Próby pomagają oczyścić nasze duchowe niedociągnięcia i doprowadzić naszą wiarę do dojrzałości. Promują radość, ponieważ wytwarzają świętość w życiu niezłomnych wierzących.
Jakub zachęca chrześcijan, by przyjmowali próby nie ze względu na to, czym one obecnie są, ale ze względu na rezultat, jaki Bóg dzięki nim osiągnie. W Jakuba 1.12 czytamy: "Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, bo gdy wytrzyma próbę, weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym, którzy go miłują."
Kiedy Józef został sprzedany w niewolę przez swoich braci (1 Ks. Mojżeszowa 37.1-38), nie mógł dostrzec pięknego, ratującego życie rezultatu, który Bóg osiągnie poprzez lata jego cierpienia i wytrwałości w Egipcie. Po doświadczeniach z żoną Potifara, Józef spędził długie lata zapomniany w więzieniu. Ostatecznie Boży plan się ziścił, a Józef został wyniesiony na drugie najpotężniejsze stanowisko w Egipcie. Poprzez wiele prób i testów Józef nauczył się ufać Bogu. Józef nie tylko uratował swoją rodzinę i naród Izraela przed głodem, ale także ocalił cały Egipt. Wiara Józefa została poddana próbom, a wytrwałość dokończyła dzieła. Po zwycięskim przejściu przez próby, Józef zrozumiał Boży cel we wszystkim, co przeszedł. Józef był w stanie dostrzec w tym wszystkim suwerenną rękę Boga. Dojrzały i ukształtowany Józef wypowiedział te słowa przebaczenia do swoich braci: "Nie bójcie się! Czyż ja jestem na miejscu Boga? Wy wprawdzie knuliście zło przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobro, chcąc uczynić to, co się dziś dzieje: zachować przy życiu liczny lud" (1 Ks. Mojżeszowa 50.19-20).
Jakuba 1.4 mówi, że wierzący, który wytrwa w próbach, staje się "doskonały". Nie oznacza to, że staje się on bezgrzeszny lub pozbawiony wad moralnych. Doskonałość oznacza dojrzałość lub wzrost duchowy. Chrześcijanie, którzy stawiają czoła próbom z radosnym nastawieniem - ufając Bogu, że osiągnie swój dobry cel - rozwiną się do pełnej duchowej dojrzałości. Będą wyposażeni we wszystko, czego potrzebują, aby przezwyciężyć każdą napotkaną próbę. To z pewnością dobry powód do radości. Aby cieszyć się, gdy napotykamy próby, musimy oceniać trudności życiowe oczami wiary i widzieć je w świetle dobrego celu Boga. Tłumaczenie Jakuba 1.2-4 autorstwa J.B. Phillipsa pomaga nam to zrozumieć: "Gdy wszelkiego rodzaju próby i pokusy tłoczą się do waszego życia, bracia moi, nie miejcie im za złe, że są intruzami, ale przyjmijcie je jako przyjaciół! Zdajcie sobie sprawę, że przychodzą one, aby wypróbować waszą wiarę i wyrobić w was wytrwałość. Ale pozwólcie temu procesowi trwać, aż ta wytrzymałość w pełni się rozwinie, a przekonacie się, że staliście się ludźmi o dojrzałym charakterze z właściwym rodzajem niezależności".
English
Co to znaczy poczytujcie sobie za radość (Jakuba 1.2)?
