Pytanie
Czym jest moralizm?
Odpowiedź
Moralizm jest powszechnie definiowany jako "praktyka moralności, w odróżnieniu od religii". Można powiedzieć, że osoba niereligijna, która mimo to żyje zgodnie z osobistym kodeksem moralnym, wyznaje moralizm. Inną, bardziej negatywną definicją moralizmu jest "nadmierny nacisk na moralność". W tym przypadku moralista byłby postrzegany jako pruderyjny, zadufany w sobie lub zbyt surowy, moralny snob.
Moralizm religijny to nacisk na właściwe zachowanie moralne z wyłączeniem prawdziwej wiary. Religijny moralizm i legalizm są podobne, ale różnią się nieznacznie tym, że legalizm zwykle odnosi się do doktrynalnego stanowiska podkreślającego system zasad i przepisów - często praw Starego Testamentu - w celu osiągnięcia zbawienia i duchowego rozwoju. Paweł ostrzegał przed legalizmem w Liście do Galacjan 3. Moralizm niekoniecznie wskazuje na jakikolwiek ustalony system. Moralista może swobodnie wymyślać własny zestaw zasad i przepisów, zwykle takich, których przestrzeganie nie sprawia mu trudności, co pozwala mu czuć się dobrze, gdy ich przestrzega. Chrześcijański moralizm koncentruje się na moralnym zachowaniu do tego stopnia, że posłuszeństwo jest ważniejsze od wiary, a łaska jest często zaciemniana. W praktyce moralizm zaczyna przypominać legalizm.
Chrześcijańscy moraliści mają tendencję do redukowania Biblii do podręcznika moralnego zachowania, często koncentrując się na takich fragmentach, jak Kazanie na Górze i Dziesięć Przykazań. Moralista polega na swoich moralnych działaniach: jeśli modli się, chodzi do kościoła i pomaga swojej społeczności, to jest dobry w oczach Boga. Moralizm mówi, że jeśli nie kłamiesz, nie oszukujesz, nie kradniesz i nie przeklinasz za dużo, to jesteś dobrym człowiekiem i zasługujesz na niebo. Ale moralista sam się oszukuje, myśląc, że jego dobrym zachowaniem w jakiś sposób zasłuży na życie wieczne.
Moralizm nie może zastąpić ewangelii. Wszyscy jesteśmy grzesznikami potrzebującymi Bożego przebaczenia i łaski. Moralizm nie ma mocy usprawiedliwienia lub uświęcenia grzesznika. Jesteśmy zbawieni przez łaskę, przez wiarę w Chrystusa (Efezjan 2:8), a nie przez przestrzeganie kodeksu moralnego, jakkolwiek biblijny by on nie był. "Z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem Bożym żaden człowiek" (List do Rzymian 3:20) dobrze podsumowuje nieskuteczność moralizmu w rozwiązywaniu problemu grzechu. Moralista może otrzymywać pochwały od ludzi, którzy doceniają jego dobre zachowanie - jego życie może być wypełnione nagrodami obywatelskimi - ale otrzymanie honoru na tym świecie nie gwarantuje honoru w przyszłym. Moralista wciąż potrzebuje Jezusa. Nakazem dla nieodrodzonych grzeszników nie jest "bądźcie dobrzy", ale "wierzcie w Pana Jezusa" (Dz 16:31).
List do Rzymian 1:17 niszczy ideę, że moralizm może nas zbawić: "Objawia ona (Ewangelia) sprawiedliwość Boga, pochodzącą z wiary i prowadzącą do wiary, zgodnie ze słowami: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie". Zewnętrzna moralność może istnieć poza ewangelią, ale nie jest to prawdziwa sprawiedliwość, która jest owocem ewangelii. "Wiary prowadzącą do wiary" Bóg wytwarza sprawiedliwość w tych, którzy mają wiarę.
Faryzeusze byli moralistami. W Ewangelii Jana 8 przyprowadzili do Jezusa kobietę, która naruszyła kodeks moralny. Mieli rację, że kobieta zgrzeszyła. Ale w swoim moralizmie nie potrafili dostrzec łaski. Jezus pokazał im łaskę, przebaczając kobiecie (J 8:11) i poradził faryzeuszom, aby skupili się na własnym grzechu i szukali przebaczenia dla siebie (werset 7). Jezus przebił się przez ich moralizm, wskazując im na powszechną ludzką potrzebę przebaczenia.
Kiedy zostajemy zbawieni przez Jezusa Chrystusa, zostajemy uświęceni (uczynieni świętymi) w ciągłym, trwającym całe życie procesie dzięki mocy zamieszkującego nas Ducha Świętego. Sami nie czynimy się świętymi, bez względu na to, jak rygorystycznie przestrzegamy zbioru praw moralnych. Duch Święty używa Słowa Bożego do uświęcania (J 17:17), a ciągła ekspozycja na Słowo rodzi w wierzącym posłuszeństwo i duchową dojrzałość. Dzięki Słowu "wzrastamy w łasce i poznaniu Pana naszego i Zbawiciela Jezusa Chrystusa" (2 Piotra 3:18). Moralizm nie ma mocy uświęcenia serca. Moc oczyszczenia serca i wzrastania w Chrystusie leży jedynie w Duchu Bożym i Słowie Bożym.
Czy chrześcijanie powinni żyć moralnie? Tak, absolutnie. Czy Bóg troszczy się o zachowanie? Tak, z pewnością. Czy moralne życie może zastąpić potrzebę pokuty i wiary w Chrystusa? Nie, nie może. Moralizm nie zastąpi zbawczej ewangelii Jezusa Chrystusa.
English
Czym jest moralizm?
