Pytanie
Jaka jest nadzieja chrześcijanina?
Odpowiedź
Większość ludzi rozumie nadzieję jako pobożne życzenie takie jak "mam nadzieję, że coś się wydarzy." To nie jest tym, co Biblia określa nadzieją. Biblijna definicja nadziei to "pewne oczekiwanie." Nadzieja jest mocnym zapewnieniem odnośnie rzeczy, które nie są jasne i znane (Rzymian 8.24-25; Hebrajczyków 11.1, 7). Nadzieja jest fundamentalnym elementem życia sprawiedliwych (Ks. Przyp. Salomona 23.17-18). Bez nadziei, życie traci swoje znaczenie (Treny 3.18; Ks. Joba 7.6) i w śmierci nie ma nadziei (Ks. Izajasza 38.18; Ks. Joba 17.15). Sprawiedliwy, który ufa lub pokłada nadzieję w Bogu otrzyma pomoc (Psalm 28.7), nie będzie zawiedziony, zawstydzony lub rozczarowany (Ks. Izajasza 49.23). Sprawiedliwi, którzy mają tą ufną nadzieję w Bogu, mają ogólną pewność co do Bożej opieki i pomocy (Ks. Jeremiasza 29.11) i są wolni od lęku i niepewności (Psalm 46.2-3).
Nowotestamentowa koncepcja nadziei jest rozpoznaniem, że w Chrystusie znajdujemy spełnienie obietnic Starego Testamentu (Ew. Mateusza 12.21; 1 Piotra 1.3). Nadzieja chrześcijańska zakorzeniona jest w wierze w boskie zbawienie w Chrystusie (Galacjan 5.5). Nadzieja chrześcijan jest spełniana przez obecność obiecanego Ducha Świętego (Rzymian 8.24-25). To jest przyszła nadzieja zmartwychwstania umarłych (Dz. Apostolskie 23.6), obietnica dana Izraelowi (Dz. Apostolskie 26.6-7), odkupienie ciała i całego stworzenia (Rzymian 8.23-25), wieczna chwała (Kolosan 1.27), wieczne życie i dziedzictwo świętych (Tytusa 3.5-7), powrót Chrystusa (Tytusa 2.11-14), przemiana na podobieństwo Chrystusa (1 Jana 3.2-3), zbawienie Boże (1 Tymoteusza 4.10) lub po prostu sam Chrystus (1 Tymoteusza 1.1).
Pewność tej błogosławionej przyszłości jest zagwarantowana poprzez zamieszkiwanie Ducha Świętego (Rzymian 8.23-25), Chrystusa w nas (Kolosan 1.27) oraz zmartwychwstanie Chrystusa (1 Koryntian 15.14-22). Nadzieja rodzi się z wytrwałości w cierpieniu (Rzymian 5.2-5) i jest natchnieniem dla wytrwałości (1 Tesaloniczan 1.3; Hebrajczyków 6.11). Ci, którzy mają nadzieję w Chrystusie zobaczą Chrystusa wywyższonego w życiu i śmierci (Filipian 1.20). Godne zaufania obietnice od Boga dają nam nadzieję (Hebrajczyków 6.18-19) i możemy się chlubić tą nadzieją (Hebrajczyków 3.6) oraz okazywać wielką odwagę w naszej wierze (2 Koryntian 3.12). Z kolei ci, którzy nie pokładają ufności w Bogu, są pozbawieni nadziei (Efezjan 2.12; 1 Tesaloniczan 4.13).
Wraz z wiarą i miłością, nadzieja jest trwałą cnotą życia chrześcijańskiego (1 Koryntian 13.13), a miłość wypływa z nadziei (Kolosan 1.4-5). Nadzieja rodzi radość i pokój w wierzących poprzez moc Ducha Świętego (Rzymian 12.12; 15.13). Paweł przypisuje swoje apostolskie powołanie nadziei na wieczną chwałę (Tytusa 1.1-2). Nadzieja na powrót Chrystusa jest dla wierzących podstawą oczyszczenia się w tym życiu (Tytusa 2.11-14, 1 Jana 3.3).
English
Jaka jest nadzieja chrześcijanina?
