Pytanie
Czy Bóg nagradza nas za posłuszeństwo Jego Słowu?
Odpowiedź
Jest takie powiedzenie: "Dobro jest swoją własną nagrodą". Ale możemy również zastanawiać się, czy Bóg nagradza nas w inny sposób, jeśli jesteśmy posłuszni Jego Słowu. Czy bycie dobrym przynosi nam dodatkowe błogosławieństwa i korzyści poza przyjemnym uczuciem? To pytanie może mieć dwie odpowiedzi, więc przyjrzymy się im obu.
Po pierwsze, Boże zadowolenie z posłuszeństwa jest wielokrotnie udokumentowane w Piśmie Świętym, zwłaszcza w Starym Testamencie (Psalm 91:14-15; Izajasz 58:13-14). Przymierze Boga z Izraelem na Synaju było w dużej mierze warunkowe, ponieważ opierało się na ich posłuszeństwie, a Jego obietnice błogosławieństwa zależały od tego, czy przestrzegali Jego przykazań (Kpł 3). Stary Testament opisuje konsekwencje, jakich doświadczał Izrael, gdy przestrzegał lub łamał przymierze (Powtórzonego Prawa 8:19-20; Daniela 9:11-12). Gdy Izrael był posłuszny, Bóg im sprzyjał (Wj 15:26). Gdy Mu się sprzeciwiali, sprowadzał na nich sąd (2 Krl 24:2-3). W tamtym okresie historii ludzkości Bóg oferował namacalne nagrody za posłuszeństwo Jego przykazaniom.
Do czasu, gdy Jezus przyszedł na ziemię, przywódcy Izraela dodali do Bożego prawa i przekształcili je w system religijny bez konieczności relacji. Uważali się za sprawiedliwych, ponieważ przestrzegali ustanowionego przez siebie systemu zasad. Zapewniali samych siebie, że są ulubieńcami Boga, ponieważ są potomkami Abrahama i są bardzo religijni.
Jednak Jezus zganił ówczesnych przywódców religijnych, mówiąc: "Obłudnicy! Dobrze prorokował o was Izajasz, mówiąc: 'Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie; na próżno mnie czczą, nauczając przykazań ludzkich'" (Mt 15:7-9). Faryzeusze byli posłuszni literze prawa pod pewnymi względami, ale unieważniali inne jego części poprzez swoje własne tradycje. Zostali skarceni, ponieważ wszelkie przejawy ich posłuszeństwa były motywowane samousprawiedliwieniem, a nie miłością do Boga. Ci, którym obiecano nagrody za posłuszeństwo, byli wielokrotnie ganieni, ponieważ ich posłuszeństwo nie pochodziło z serca i było niepełne (Izajasza 29:13; Malachiasza 2:13-17; 3:8-15; Mateusza 23:15-28).
A co teraz? Czy Bóg nagradza nas za posłuszeństwo Jego Słowu? Możemy lepiej odpowiedzieć na to pytanie, uznając, że Słowo Boże jest instrukcją obsługi naszego życia. Kiedy stosujemy się do jego zasad, nasze sumienia są czyste, a nasze życie funkcjonuje tak, jak zostało zaprojektowane. Rozważmy to w ten sposób: mężczyzna kupuje niezłożony zestaw huśtawek dla swoich dzieci. Nie jest typem inżyniera i nie ma doświadczenia w pracy z narzędziami. Jeśli jednak przeczyta instrukcję obsługi i skonsultuje się z ludźmi, którzy wcześniej montowali takie rzeczy, będzie w stanie ustawić huśtawkę tak, jak została zaprojektowana, a on i jego dzieci zostaną sowicie wynagrodzeni za jego trud. Jeśli jednak zignoruje instrukcję obsługi, narazi się na frustrację i prawdopodobnie katastrofę. Istnieją wbudowane nagrody za zwykłe przestrzeganie instrukcji.
Psalm 1:1-4 wyjaśnia to w ten sposób: "Błogosławiony mąż, który nie chodzi w radzie bezbożnych ani nie stoi na drodze grzeszników, ani nie siedzi na miejscu szyderców, lecz rozkosz jego jest w zakonie Pańskim, a nad zakonem jego rozmyśla dniem i nocą. Jest jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, które wydaje owoc w swoim czasie, a jego liść nie więdnie. We wszystkim, co czyni, powodzi mu się. Bezbożni nie są tacy, lecz są jak plewy, które wiatr rozwiewa". Kiedy podążamy drogą mądrości, zbieramy lepsze doświadczenia, a te lepsze doświadczenia przynoszą nagrody, takie jak zaopatrzenie materialne, korzyści w relacjach oraz zdrowie psychiczne i emocjonalne. Są to Boże nagrody dla ludzi, którzy postępują zgodnie z Jego instrukcjami.
Boża nagroda dla tych, którzy są posłuszni Jego Słowu, może wydawać się naturalną konsekwencją. Na przykład, dziecko jest posłuszne Słowu Bożemu i szanuje swoich rodziców. Odkrywa, że jest błogosławione bliższymi relacjami rodzinnymi, mniejszymi konfliktami i większym zaufaniem. Czy są to bezpośrednie błogosławieństwa Boga za posłuszeństwo, czy naturalne konsekwencje dobrego traktowania rodziców, a może jedno i drugie? Inny przykład: nastolatka jest posłuszna Słowu Bożemu i unika niemoralności seksualnej. Odkrywa, że jest błogosławiona mniej skomplikowanymi romantycznymi związkami, mniejszymi bólami serca i brakiem chorób wenerycznych. Czy doświadcza ona bezpośredniego błogosławieństwa od Boga za posłuszeństwo, czy też jest to logiczny wynik wyboru ścieżki abstynencji - a może jedno i drugie?
Bóg nie zawsze definiuje nagrodę w taki sam sposób jak my. Kiedy myślimy o tym, że Bóg nagradza nas za dobre zachowanie, zwykle myślimy o namacalnych, materialnych dobrach. Ale Bóg ma na myśli wieczność. Biblia i późniejsza historia są pełne przykładów ludzi, którzy byli posłuszni Panu za wielką cenę. Bogobojni mężczyźni i kobiety z Pisma Świętego często nie wydawali się zbierać żadnych ziemskich nagród za swoje posłuszeństwo, ale wielu z nich jest wymienionych jako ludzie, których nagrody są w niebie. List do Hebrajczyków 11:39-40 podsumowuje: "Wszyscy oni zostali zatwierdzeni przez swoją wiarę, ale nie otrzymali tego, co zostało obiecane, ponieważ Bóg zapewnił nam coś lepszego, aby bez nas nie dostąpili doskonałości".
Posłuszeństwo Słowu obejmuje posłuszeństwo ewangelii, a to wiąże się z wielką nagrodą. Kiedy przyjmujemy Bożą ofertę zbawienia przez wiarę w Jezusa Chrystusa, zostajemy uznani za sprawiedliwych w Jego oczach (2 Koryntian 5:21; Galacjan 3:13). Nie czeka już na nas żadne potępienie, ponieważ w swojej łasce Bóg uznał ofiarę swojego Syna za wystarczającą zapłatę za wielki dług, jaki byliśmy Mu winni (Rz 8:1; Ef 2:8-9; Kol 2:14). Jako część tego zbawienia, mamy obiecaną wieczność w chwale z Nim.
Żadna z korzyści zbawienia nie jest nagrodą za nasze osiągnięcia. Przebaczenie i niebo są darami udzielonymi nam z powodu wielkiej Bożej miłości. Najbardziej niegodny przestępca, który woła ze skruchą na łożu śmierci, otrzyma takie samo przebaczenie i wieczność w niebie, jak misjonarz zamęczony na polu misyjnym (Łk 23:39-43; Mt 20:1-16). Jezus obiecuje jednak wiele różnych rodzajów nagród w niebie za każdy czyn dokonany w Jego imieniu na ziemi (Mk 9:41; Jk 1:12; Obj 22:12). Kiedy chodzimy w społeczności z Nim, wyznając nasze grzechy i uwalniając nasze życie od nękających nas grzechów, jesteśmy codziennie nagradzani owocami Ducha Świętego (List do Galacjan 5:22-23), społecznością z Bogiem (List Jakuba 4:7-8) i mocą do odpierania ataków szatana (List do Efezjan 6:10-17). Wszelkie zmagania, jakie napotykamy na ziemi, by być posłusznymi Słowu Bożemu, zostaną nam wynagrodzone w wieczności nagrodami, których nie jesteśmy w stanie sobie nawet wyobrazić (Rz 8:18).
English
Czy Bóg nagradza nas za posłuszeństwo Jego Słowu?
