Pytanie
Co Biblia mówi o napaści seksualnej?
Odpowiedź
Nadużycia seksualne wszelkiego rodzaju, w tym napaści seksualne, były częścią historii ludzkości jeszcze przed czasami Starego Testamentu. Prawne definicje napaści seksualnej określają ją jako każdy rodzaj niechcianego kontaktu seksualnego lub każde przestępstwo, w którym sprawca poddaje ofiarę niechcianemu i obraźliwemu dotykowi seksualnemu.
Pierwsza aluzja do napaści seksualnej w Biblii znajduje się w 1 Ks. Mojżeszowej 12.10-16. Z powodu głodu w swojej ojczyźnie Abram i Sara udali się do Egiptu. Abram obawiał się, że ze względu na to, że jego żona była tak piękna, faraon zabije go i zabierze Sarę do swojego haremu. Aby temu zapobiec, Abram błagał Sarę, aby skłamała i powiedziała, że jest jego siostrą. Chociaż twierdzenie to nie było całkowicie fałszywe (Sara była jego przyrodnią siostrą), nadal było to kłamstwem. Strach Abrama podkreśla fakt, że w tamtych czasach królowie mogli robić z kobietami na swoich ziemiach, co tylko chcieli. Kobiety były uważane za niewiele więcej niż własność, a seksualna napaść na nie przez tych, którzy mieli władzę, była powszechna. W wielu częściach świata jest to regułą po do dziś dzień.
Faraon zabrał Sarę - nie zabijając Abrama - i wziął ją do swojego haremu. Ale wtedy wkroczył Bóg. Aby ochronić Sarę, Bóg sprowadził plagi na domostwo faraona, a kłamstwo Abrama zostało ujawnione. Faraon wypuścił Sarę nienaruszoną. Dzięki boskiej interwencji uniknęła przemocy seksualnej.
Syn Abrama, Izaak, nauczył się dróg swojego ojca i powtarzał te same zachowania. Obawiając się Abimelecha, króla Filistynów, Izaak skłamał na temat swojego związku z żoną Rebeką (1 Ks. Mojżeszowa 26.1-10). Na szczęście kłamstwo Izaaka zostało szybko zdemaskowane, a Rebeka została ochroniona przed przemocą seksualną w Filistii.
Wnuczka Izaaka, Dina, padła ofiarą napaści seksualnej i została zgwałcona przez mężczyznę o imieniu Sychem w Kanaanie. 1 Ks. Mojżeszowa rozdział 34 szczegółowo opisuje następstwa tego gwałtu: Bracia Diny, synowie Jakuba, dokonali krwawej zemsty, zabijając Sychema wraz ze wszystkimi mężczyznami z tego miasta.
Jednym z najbardziej niechlubnych przypadków przemocy seksualnej w Biblii jest historia Sodomy i Gomory z 1 Ks. Mojżeszowej rozdziały 18-19. Mieszkańcy tych miast byli tak źli, że próbowali zgwałcić dwóch aniołów, którzy w ludzkiej postaci odwiedzili Lota. Mężczyźni z Sodomy byli gotowi wyważyć drzwi Lota, aby zaatakować jego gości. Lot i jego rodzina uciekli tylko dlatego, że aniołowie oślepili tłum i zabrali rodzinę Lota w bezpieczne miejsce. Z powodu seksualnej perwersji Sodomy i okolicznych miast, Bóg całkowicie je zniszczył.
Przemoc seksualna i wszelkie formy perwersji seksualnej są wskaźnikami niegodziwości ludzkiego serca (zob. Ks. Jeremiasza 17.9). Bóg stworzył seksualność jako piękny wyraz miłości i jedności między mężem i żoną (Ew. Mateusza 19.6). Jednak w naszej deprawacji wypaczamy wszystko, co Bóg stworzył jako dobre. W naszym grzesznym świecie Boży dar seksualności jest często wykorzystywany do dominacji, wiktymizacji i kontroli, co prowadzi do przestępstw takich jak gwałt, grzech sodomski, molestowanie i inne formy przemocy seksualnej.
Prawo, które Bóg dał Izraelitom, dotyczyło również przemocy seksualnej. Jeśli mężczyzna zgwałcił kobietę, musiał wziąć za nią odpowiedzialność do końca życia (5 Ks. Mojżeszowa 22.28-29). To gwarantowało, że wśród ludu Bożego nie było porzuconych córek. Żadna z Jego cennych dziewcząt nie mogła zostać zgwałcona, a następnie pozostawiona bez opieki. W kulturze, w której dziewictwo było warunkiem zawarcia małżeństwa, dziewczęta, które były gwałcone, nie miały żadnej możliwości powrotu. Czekało je życie bez męża, dzieci lub sposobu na zapewnienie sobie utrzymania. Tak więc, zgodnie z prawem Bożym, jeśli mężczyzna odebrał kobiecie czystość, miał spędzić resztę swojego życia na zadośćuczynieniu jej.
Te barwne opowieści ze Starego Testamentu mówią nam, że świat bez Bożego prawa jest bestialski. Bez bojaźni Bożej w naszych sercach, postrzegamy innych ludzi jako mniej wartościowych od nas lub jako środek do własnej satysfakcji. Wykorzystujemy ludzi, a potem ich odrzucamy, jak to zrobił Amnon ze swoją przyrodnią siostrą Tamar po tym, jak ją zgwałcił (2 Samuela 13). Biblia nigdy nie bagatelizuje czynów ludzi, których przedstawia, ale wykorzystuje je, aby udzielić nam ważnych lekcji. Uczymy się od nich, że grzech ma konsekwencje, także grzechy seksualne. Dowiadujemy się również, że Bóg troszczy się o tych, którzy zostali poturbowani przemocą seksualną.
Psalm 34:18 (tłum. Biblia Warszawska) mówi, że "Bliski jest Pan tym, których serce jest złamane, a wybawia utrapionych na duchu". "Złamane serce" i "utrapieni na duchu" mogą być tymi, którzy byli ofiarami przemocy seksualnej. Ofiary nie są niewidzialne dla Boga, On troszczy się o ich przyszłość. Kiedy służąca Sary, Hagar, zaszła w ciążę z Abrahamem, to przez zazdrość Sary, Hagar została wygnana na pustynię. Hagar czuła się opuszczona przez wszystkich, ciężarna i bez męża. Ale Bóg znalazł ją tam i zaopiekował się nią. Nazwała Go "Bogiem, który mnie widzi" (1 Ks. Mojżeszowa 16.13; tłum. Biblia Warszawska). On nadal jest "Bogiem, który widzi" każdą przemoc seksualną i chce, by ofiary wiedziały, że nie są same.
English
Co Biblia mówi o napaści seksualnej?
