Pytanie
Co Biblia mówi o sprawiedliwości naprawczej?
Odpowiedź
Sprawiedliwość naprawcza ma na celu przywrócenie i rehabilitację przestępców oraz pojednanie ich z ofiarami i dotkniętą społecznością. Przeciwieństwem sprawiedliwości naprawczej jest sprawiedliwość retrybutywna, której celem jest ukaranie sprawców zgodnie z tym, na co zasługują, bez celu przywrócenia ich do normalności. W sprawiedliwości retrybutywnej jednostki zbierają to, co zasiały. Obie formy sprawiedliwości są obecne w Piśmie Świętym, choć temat sprawiedliwości naprawczej jest bardziej widoczny.
Aby zrozumieć, co Biblia mówi o sprawiedliwości naprawczej, pomocne jest rozpoznanie tematu sprawiedliwości odpłaty w Piśmie Świętym. Biblia mówi, że grzech ma konsekwencje, a złe decyzje często prowadzą do negatywnych skutków (Izajasza 59:2; Przysłów 1:32). Motywy odpłaty i wyważonej kary dla winnych są obecne w systemie prawnym Starego Testamentu i rozsiane po całym Nowym Testamencie (Powtórzonego Prawa 19:21; Kaznodziei 11:4; Galacjan 6:7-8). Należy również zauważyć, że Bóg wyznacza władzom rządowym rolę karania zła (Rz 12:19-13:5). Będąc sprawiedliwym, Bóg nie pozostawia zła bez kontroli. Zarówno poganie, jak i chrześcijanie ponoszą konsekwencje swoich grzechów. Pismo Święte jasno stwierdza, że karanie złych czynów ma swoją wartość, ale ostatecznie to Bóg wymierza sprawiedliwość (Rz 12:17-21; 1 P 2:21-23).
Do pewnego stopnia w Księdze Rodzaju 3 pojawiają się motywy odpłaty. Adam i Ewa są nieposłuszni Bogu i ponoszą konsekwencje grzechu. Jednak Chrystus wziął na siebie zasłużoną karę w celu pełnego odkupienia (zob. Izajasza 53:5 i Hebrajczyków 9:12). To Boża łaska uzupełnia historię sprawiedliwości odpłaty. Boży dar odkupienia, przywrócenia i przebaczenia niezasłużonym grzesznikom przenika Pismo Święte (Izajasza 32:17; Psalm 111:9; 130:8; Jana 3:16; Dzieje Apostolskie 3:19; Kolosan 1:19-23). Celem sprawiedliwości naprawczej w Piśmie Świętym jest pełne przywrócenie relacji między Bogiem a grzesznymi ludźmi.
Przykład odkupieńczego podejścia widzimy w Kazaniu Jezusa na Górze. Pan mówi: "Wiecie, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb. (39) Ja wam natomiast mówię: Nie odwzajemniajcie zła. Temu, kto ci wymierzy prawy policzek, nadstaw również lewy. . . . Wiecie, że powiedziano: Masz kochać swego bliźniego, a wroga mieć w nienawiści. (44) Ja wam natomiast mówię: Kochajcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują." (Mateusza 5:38-39, 43-44). W tych wersetach Jezus podkreśla znaczenie przywracania relacji między stronami, a nie spłacania krzywd. Chociaż nie neguje On znaczenia wypełniania przez rząd obowiązku karania za wykroczenia, naucza, że nasze serca powinny być nastawione na przebaczenie i pojednanie.
Wyraźny przykład sprawiedliwości naprawczej w Piśmie Świętym pochodzi z Księgi Filemona. Niewolnik Filemona, Onezym, ucieka od swojego pana. W tamtych czasach panowie mieli prawo skazać swoich zbiegłych niewolników na egzekucję. Próba pogodzenia się ze swoim panem była nie do pomyślenia. Jednak pod wpływem Pawła zbiegły Onezym zaufał Chrystusowi. Następnie Paweł pisze list do swojego bliskiego przyjaciela Filemona, prosząc go o przyjęcie Onezyma do domu. Zamiast domagać się kary, na którą zasłużył Onezym, Paweł stara się przywrócić relacje między niewolnikiem a panem. Posuwa się nawet dalej, mówiąc Filemonowi, aby przyjął Onezyma "już nie jako niewolnika, ale... jako drogiego brata" (Filemona 1:16). Następnie Paweł zaoferował Filemonowi zapłatę wszelkich poniesionych szkód: "Jeśli w ogóle cię skrzywdził lub jest ci coś winien, obciąż to moje konto" (Filemona 1:18). Temat sprawiedliwości naprawczej w tej historii wskazuje na ewangelię.
W ewangelii widzimy sprawiedliwość naprawczą poprzez śmierć Jezusa w naszym imieniu. Nasze grzechy zasługują na karę, ale Jezus wziął ją na siebie, aby zbawić nas od konsekwencji grzechu i przywrócić nam właściwą relację z Bogiem. Pewnego dnia sprawiedliwość naprawcza zostanie w pełni urzeczywistniona. Kiedy Chrystus powróci, odnowi relacje, ciała, a nawet ziemię (J 5:24-25; Rz 6:5-7; Obj 21:25).
To wielki akt łaski, że Bóg wybiera równowagę między sprawiedliwością naprawczą a sprawiedliwością odpłaty dla grzeszników. Z wdzięczności i posłuszeństwa wierzący powinni również wybierać odnowienie, odkupienie i przebaczenie w swoich relacjach (Efezjan 4:31-32).
Podsumowując, sprawiedliwość naprawcza jest najważniejsza w nadrzędnej historii Pisma Świętego. Bez niej nie ma właściwej relacji między Bogiem a grzesznikami.
English
Co Biblia mówi o sprawiedliwości naprawczej?
