Pytanie
Dlaczego powinniśmy chcieć, aby Bóg nauczył nas liczyć nasze dni (Psalm 90.12)?
Odpowiedź
Psalm 90.12 mówi: "Naucz nas liczyć dni nasze, Abyśmy posiedli mądre serce!" (tłum. Biblia Warszawska). Prośba "naucz nas liczyć dni nasze" oznacza, że potrzebujemy, aby Bóg objawił nam ulotność życia. To objawienie pomoże nam wzrastać w mądrości, a mądrość jest ważna, ponieważ wybory, których dokonujemy podczas naszego krótkiego pobytu na ziemi, mają wieczne konsekwencje. Pozostała część Psalmu 90 zawiera szczegóły dotyczące Bożego gniewu przeciwko grzechowi i znaczenia życia. Nasze ziemskie życie nie potrwa długo i potrzebujemy mądrości, aby przygotować się na to, co nadejdzie.
Psalm 90 został napisany przez Mojżesza, człowieka, z którym Pan rozmawiał "twarzą w twarz, jak się rozmawia z przyjacielem" (2 Ks. Mojżeszowa 33.11; zob. także 4 Ks. Mojżeszowa 12.7-8). Jednak Mojżesz pisał o zaciekłym gniewie Boga przeciwko grzechowi. Błagał Pana, aby pomógł ludzkości uświadomić sobie, że wszyscy odpowiemy przed Bogiem za uczynki dokonane w ciele (por. 2 Koryntian 5.10). W Psalmie 90.11 Mojżesz pisze: "Któż zna moc gniewu twego? Kto boi się ciebie w uniesieniu twoim?". Mojżesz był człowiekiem, który znał Boga lepiej niż większość śmiertelników, a jednak doświadczył Bożej kary za swój grzech i pragnął pomóc innym jej uniknąć (4 Ks. Mojżeszowa 20.12).
Jezus podał przypowieść, która również wyjaśnia, co się dzieje, gdy nie "liczymy naszych dni". W Ew. Łukasza 12.19-21 opisuje bogatego człowieka, który chciał tylko "jeść, pić i weselić się" i nie miał czasu ani myśli o Bogu. Bogacz wierzył, że ma jeszcze wiele lat, by cieszyć się swoimi przyjemnościami, ale Bóg zażądał jego duszy tej samej nocy. Gdyby bogacz nauczył się "liczyć swoje dni", realizowałby przedsięwzięcia, które miałyby wieczne znaczenie. Z tej przypowieści możemy nauczyć się, że nikt z nas nie wie, ile dni będzie nam dane, więc nie możemy marnować ich na głupie, samolubne dążenia, które nie mają prawdziwej wartości.
Bożym pragnieniem wobec ludzi jest to, byśmy się uczyli, wzrastali i poszukiwali mądrości (Ks. Przyp. Salomona rozdz. 2). Gdy nauczymy się liczyć nasze dni, będziemy podzielać to pragnienie. Zostaliśmy stworzeni, aby chodzić w społeczności z Bogiem, odkrywając tajemnice i rozkosze, które On rozproszył w całym stworzeniu. Pan cieszy się współpracą z nami, gdy dążymy do wszystkiego, co zaplanował dla nas osiągnąć (Psalm 37.23; Efezjan 2.10). Kiedy żyjemy w harmonii z Nim, śmierć jest po prostu zmianą adresu. Nasza radość płynąca od Niego trwa nieprzerwanie, gdy przechodzimy z tego życia do wieczności.
Ci, którzy nauczyli się liczyć swoje dni, spędzają je na dążeniu do mądrości, dobra i królestwa Bożego (Ew. Mateusza 6.33). Nie muszą obawiać się gniewu Bożego, gdy ich ziemskie życie dobiegnie końca. Jezus przyszedł na ziemię, aby stworzyć dla nas drogę do pojednania z Bogiem (2 Koryntian 5.21). Nie będzie jednak narzucał nikomu swojego daru życia wiecznego (Ew. Jana 3.16-18). Ci, którzy nigdy nie nauczą się liczyć swoich dni, spędzają je tak, jakby to życie było wszystkim. Psalm 90 ostrzega ich przed sądem, który ich czeka (Hebrajczyków 9.27). Kiedy jednak nauczymy się liczyć nasze dni, postrzegamy każdy dzień jako cenny dar i okazję do gromadzenia skarbów w niebie (Ew. Łukasza 12.33; Ks. Objawienia 22.12).
English
Dlaczego powinniśmy chcieć, aby Bóg nauczył nas liczyć nasze dni (Psalm 90.12)?
