Pytanie
Co Biblia mówi o nauczaniu?
Odpowiedź
Nauczanie jest konieczną i wartościową częścią życia. Przychodzimy na ten świat nieświadomi i musimy być nauczani: biegłości językowej, umiejętności motorycznych, norm kulturowych, zwyczajów społecznych, manier, wartości moralnych - wszystko to i wiele więcej jest wynikiem procesu uczenia się w dzieciństwie. Ponieważ nauczanie jest kluczowym elementem w zdobywaniu informacji i rozwijaniu wiedzy, nie jest zaskakujące, że Biblia ma wiele do powiedzenia na temat nauczania.
Nauczanie jest jednym z darów Ducha Świętego. "A mamy różne dary według udzielonej nam łaski; jeśli dar prorokowania, to niech będzie używany stosownie do wiary; jeśli posługiwanie, to w usługiwaniu; jeśli kto naucza, to w nauczaniu" (Rzymian 12.6-7; tłum. Biblia Warszawska). W tym kontekście nauczanie odnosi się do danej przez Boga zdolności wyjaśniania Słowa Bożego; nauczyciel posiada nadprzyrodzoną zdolność jasnego instruowania i przekazywania wiedzy, w szczególności doktryn wiary i prawd biblijnych (1 Koryntian 12.27-29).
Nauczanie jest wymogiem dla pastorów: "Biskup zaś ma być nienaganny, …, dobry nauczyciel" (1 Tymoteusza 3.2; por. 2 Tymoteusza 2.24; tłum. Biblia Warszawska). Biblia instruuje pastora, by nauczał zdrowej doktryny opartej na spisanym Słowie Bożym: "To głoś i tego nauczaj" (1 Tymoteusza 4.11). Ci, którzy są nauczani przez pastora, mają następnie kontynuować proces rozpowszechniania wiedzy: "a co słyszałeś ode mnie wobec wielu świadków, to przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni i innych nauczać" (2 Tymoteusza 2.2). Zauważmy tutaj, że ewangelia jest nam "powierzona", a nauczyciele ewangelii muszą być "wykwalifikowani" - częścią kwalifikacji jest to, że jesteśmy "wiarygodni".
Nauczanie, podobnie jak głoszenie, było integralną częścią pracy apostoła (Ew. Mateusza 28.19; Efezjan 4.1). Paweł wiedział, że jest nauczycielem ewangelii zgodnie z wolą Bożą: "dla której (ewangelii) jestem ustanowiony zwiastunem i apostołem, i nauczycielem" (2 Tymoteusza 1.11).
Jezus był oczywiście największym nauczycielem i często jest określany jako "Rabbi" lub "Nauczyciel" (np. Ew. Łukasza 13.10; Ew. Jana 1.38; 3.2). W swoim nauczaniu nasz Pan posługiwał się ilustracjami (Ew. Łukasza 7.31-32), lekcjami poglądowymi (Ew. Mateusza 6.28), bieżącymi wydarzeniami (Ew. Łukasza 13.4-5) i wieloma opowieściami (Ew. Mateusza 13; Ew. Marka 4.2). Stosował wykład (Ew. Mateusza 24), dialog (Ew. Jana 3), pytania retoryczne (Ew. Łukasza 18.8) i przysłowia (Ew. Łukasza 7.45). Zadawał "pracę domową" i stosował się do niej (Ew. Mateusza 9.13; 12.7). Używał hiperboli (Ew. Mateusza 5.29), metafor (Ew. Jana 9.5) i prowokacyjnego języka (Ew. Łukasza 13.32). Jezus jako nauczyciel zawsze miał na uwadze dobro swoich uczniów; zawsze przedmiotem Jego nauczania była absolutna i niezmienna prawda Boża.
Inne osoby odnośnie których Pismo Święte nazywa nauczycielami, obejmują kapłanów Mojżesza (3 Ks. Mojżeszowa 10.11), Mojżesza (5 Ks. Mojżeszowa 4.14; 6.1), apostołów (Ew. Marka 6.30), ojców dzieci (5 Ks. Mojżeszowa 4. 9; 6.7; Ks. Przyp. Salomona 1.8; 4.4; Efezjan 6.4), współwyznawców (Rzymian 15.14), Nikodema (Ew. Jana 3.10), Gamaliela (Dz. Apostolskie 22.3) i samego Boga (Nehemiasza 9.20; Psalm 25.12; 32.8; 71.17).
Jezus powiedział, że logicznym końcem skutecznego nauczania jest to, że uczeń staje się taki jak jego nauczyciel: "Nie masz ucznia nad mistrza, ale należycie będzie przygotowany każdy, gdy będzie jak jego mistrz" (Ew. Łukasza 6.40; tłum. Biblia Warszawska). Powiedział to w kontekście ostrzeżenia, aby uważać, kogo wybieramy na swojego nauczyciela, ponieważ jeśli "ślepy prowadzi ślepego... obaj wpadną do dołu" (werset 39). Jeśli więc chcesz być pobożny, znajdź nauczycieli, którzy sami są pobożni.
Biblia zawiera również ostrzeżenia przed obłudnym nauczaniem (Ew. Mateusza 23.3; Rzymian 2.21) i fałszywym nauczaniem (Dz. Apostolskie 20.28-31; 1 Tymoteusza 6.3-4). W rzeczywistości całe księgi Biblii poświęcone są zwalczaniu fałszywych nauk we wczesnym kościele (2 Piotra i Judy). "Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat" (1 Jana 4.1). Testem dla każdej nauki jest to, czy jest ona zgodna z nauczaniem Jezusa i apostołów.
Nadchodzi dzień, w którym nauczanie będzie zbędne: "I nikt nie będzie uczył swego ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy mnie znać będą od najmniejszego aż do największego z nich" (Hebrajczyków 8.11; por. Jeremiasza 31.34). W dniu, w którym ujrzymy Jezusa twarzą w twarz, poznamy Go tak, jak zostaliśmy poznani (1 Koryntian 13.12).
English
Co Biblia mówi o nauczaniu?
