Pytanie
Co Biblia ma na myśli, gdy mówi nam, abyśmy się nie bali / nie lękali?
Odpowiedź
Biblijne nakazy "nie bój się" są liczne i pojawiają się w różnych kontekstach. Jako lud Boży nie powinniśmy się bać. Nie mamy powodu, by żyć w strachu.
Biblia często mówi: "Nie bój się", "Nie lękaj się". Oczywiście polecenia te nie są sprzeczne z poleceniem "bój się Boga" (1 Piotra 2:17). Bojaźń Boża chroni nas przed grzechem; bojaźń ludzka prowadzi do grzechu i tego właśnie mamy unikać: "Strach przed człowiekiem sprowadza sidła" (Przysłów 29:25). Ponadto biblijne przykazanie nie bój się nie neguje potrzeby rozwagi i ostrożności w tym świecie. W obliczu niebezpieczeństwa nie powinniśmy być lekkomyślni, lecz modlić się.
Strach, którego Biblia każe nam unikać, to obawa połączona z niepokojem lub lękiem; jest to uczucie niepokoju, które odczuwamy, gdy spodziewamy się kłopotów lub niebezpieczeństwa. Naśladowcy Chrystusa nie powinni żyć w stanie niepokoju. Mamy większe oczekiwania niż tylko spodziewanie się kłopotów. W rzeczywistości mamy środki, aby wznieść się ponad strach: "Bóg dał nam ducha nie bojaźni, ale mocy, miłości i samokontroli" (2 Tymoteusza 1:7).
Boże przykazanie "nie bój się" jest stosowane w Biblii na kilka sposobów. Na przykład strach przed tym, co pomyślą inni ludzie, nigdy nie powinien powstrzymywać nas przed posłuszeństwem Panu (zob. 1 Samuela 15:24; Jana 9:22). Nie powinniśmy obawiać się braku zaopatrzenia na tym świecie (Łk 12:6-7). Nie powinniśmy obawiać się planów niegodziwców, nawet gdy dojdą do władzy (Psalm 37:1-2, 9-17, 35-38).
Kiedy Biblia mówi nam: "Nie lękajcie się", oznacza to, że nie powinniśmy pozwalać, by niepokój lub lęk rządziły naszym życiem lub zakorzeniały się w naszych sercach. Nie mamy być ludźmi paniki. Mamy być ludźmi wiary.
Będąc usprawiedliwieni przez Boga, nie musimy obawiać się Bożego potępienia (Rz 8:1). Będąc wybranymi przez Boga, nie musimy obawiać się Jego odrzucenia (Efezjan 1:4-6; Łukasza 12:32; Judy 1:24). Z Chrystusem jako naszym Pasterzem nie musimy obawiać się doliny cienia śmierci (Psalm 23:4). Gdy Stwórca nieba i ziemi czuwa nad nami, nie musimy się niczego obawiać (Psalm 121).
Psalm 91 mówi o tym, który "mieszka pod osłoną Najwyższego" i który mówi o Bogu: "Ucieczko moja i twierdzo moja, Boże mój, któremu ufam." (wersety 1-2). Ci, którzy ufają Bogu, mogą żyć bez lęku: "Nie ulękniesz się strachu nocnegoAni strzały lecącej za dnia, (6) Ani zarazy, która grasuje w ciemności, Ani moru, który poraża w południe. (7) Chociaż padnie u boku twego tysiąc,A dziesięć tysięcy po prawicy twojej, Ciebie to jednak nie dotknie." (wersety 5-7). Istnieje bezpośrednia korelacja między wiarą a pewnością siebie, by stawić czoła niebezpieczeństwom życia: "Dlatego, że Pan jest ucieczką twoją, Najwyższego zaś uczyniłeś ostoją swoją, (10) Nie dosięgnie cię nic złegoI plaga nie zbliży się do namiotu twego" (wersety 9-10). Spoczywamy w Bożej obietnicy: "Ponieważ mnie umiłował, wyratuję go, Wywyższę go, bo zna imię moje. (15) Wzywać mnie będzie, a Ja go wysłucham, Będę z nim w niedoli, Wyrwę go i czcią obdarzę" (wersety 14-15).
Relacja Mateusza o zmartwychwstaniu Chrystusa przedstawia dwa bardzo różne skutki tego cudu. Kiedy anioł zstąpił do grobu i odsunął kamień, "strażnicy zatrzęśli się ze strachu, gdy go ujrzeli, i zamarli w bezruchu" (Mateusza 28:4). Anioł pozwolił im tam leżeć. Ale później anioł przemówił do kobiet, które odwiedziły grób: "Nie bójcie się! . . . Wiem, że szukacie Jezusa, który został ukrzyżowany. Nie ma Go tutaj! On zmartwychwstał" (wersety 5-6). W przypadku jednej grupy Bóg usuwa strach; w przypadku drugiej grupy pozwala, by strach ich ogarnął. Różnica polegała na wierze i niewierze.
English
Co Biblia ma na myśli, gdy mówi nam, abyśmy się nie bali / nie lękali?
