Pytanie
Jak chrześcijanie powinni reagować na twierdzenia osób, które niedawno się nawróciły?
Odpowiedź
Twierdzenia, że ktoś nawrócił się na chrześcijaństwo, prawie zawsze spotykają się z wątpliwościami ze strony świata niechrześcijańskiego. Czasami sceptycyzm pojawia się także w świecie chrześcijańskim. Istnieją powody tego sceptycyzmu, zarówno dobre, jak i złe. Kiedy rzekomym konwertytą jest ktoś o wysokim statusie, kontrola jest wzmocniona. Niedawnym przykładem jest Kanye West, który w chwili pisania tego tekstu ogłosił swoje nawrócenie i zaczął promować muzykę chrześcijańską.
Księga Dziejów Apostolskich przedstawia dwa "przypadki testowe", o których powinniśmy pamiętać, gdy słyszymy wieści o czyimś rzekomym nawróceniu. Paweł był aktywnym wrogiem wiary aż do swojego nawrócenia (Dzieje Apostolskie 9:1-6), co wywołało sceptycyzm wśród wierzących (Dzieje Apostolskie 9:21, 26). Ostatecznie czyny Pawła udowodniły jego wiarę (2 Koryntian 11:23-30). Apollos był elokwentny i pełen pasji, ale niedoskonały w swojej doktrynie, dopóki bardziej doświadczeni wierzący nie udzielili mu pomocnych wskazówek (Dzieje 18:24-28).
Jako wierzący powinniśmy być ostrożnie sceptyczni wobec duchowych twierdzeń (1 Jana 4:1). Powinniśmy oceniać to, co inni ludzie mówią i robią w odniesieniu do Biblii (1 Koryntian 4:6; Dzieje Apostolskie 17:11). Jednocześnie nie powinniśmy być niesprawiedliwi ani nieżyczliwi, zwłaszcza wobec tych, którzy są mniej dojrzali duchowo (1 Piotra 3:15-16). Chrześcijanie nie są również w stanie stwierdzić z całą pewnością, co dzieje się między inną osobą a Bogiem (1 Samuela 16:7).
Krótko mówiąc, właściwą reakcją na czyjeś nawrócenie jest powiedzenie: "Chwała Bogu i miejmy nadzieję, że to prawda!". Tak długo, jak ich słowa i czyny reprezentują kogoś szczerze poszukującego Chrystusa, powinniśmy traktować ich twierdzenia z miłosiernym duchem. Nie oznacza to wskazywania każdej możliwej wady lub błędu jako oznaki fałszywego nawrócenia. Nie oznacza to również ignorowania lub odsuwania na bok niebiblijnych wypowiedzi lub działań.
Ostrożne podejście do twierdzeń o nawróceniu jest poparte jasnymi zasadami określonymi w Biblii:
- Dojście do zbawczej wiary w Chrystusa jest z natury proste. Nie trzeba być ekspertem w dziedzinie teologii, aby zostać zbawionym (Łukasza 18:16). Zbawienie jest możliwe dla każdego, bez względu na to, jak "nieprawdopodobnym" kandydatem może być (1 Koryntian 6:9-11).
- Niedawno nawrócony człowiek nie powinien pełnić roli przywódczej. Pierwszy List do Tymoteusza 3:6 wyraźnie przed tym ostrzega: "Nie może on [przywódca kościoła] być niedawno nawróconym, bo może stać się zarozumiały i podpaść pod ten sam sąd co diabeł". Osoba odnosząca sukcesy w życiu i/lub na stanowisku przywódczym przed staniem się chrześcijaninem nie kwalifikuje jej do przywództwa w Ciele Chrystusa. Duchowy wzrost i dojrzałość wymagają czasu.
- Kiedy ktoś twierdzi, że jest nowo nawrócony, potrzebuje uczniostwa i wsparcia (Dz 18:24-26). Nowi wierzący nie potrzebują drobiazgowej krytyki czy cynicznego odrzucenia (1 Tesaloniczan 2:11; 2 Tymoteusza 2:24-25).
- Osoby młode w wierze mogą mówić lub popierać rzeczy, które bardziej dojrzali wierzący by odrzucili. To czyni ich duchowo niedojrzałymi - ale nie oznacza automatycznie, że są niewierzący (List do Hebrajczyków 5:14).
- Fałszywe nawrócenia są czymś realnym, więc bycie pełnym nadziei i wsparcia nie oznacza bycia naiwnym (Mt 7:21-23).
- Z biegiem czasu słowa, postawy i czyny nawróconego albo będą odzwierciedlać zbawczą wiarę, albo nie (Jana 13:34-35; 14:15; 1 Jana 2:19). "Po owocach ich poznacie ich" (Mateusza 7:20).
- Jako wierzący powinniśmy celebrować pozytywne nastawienie do Chrystusa, nawet jeśli okazuje się, że osoba, która je wyraża, ma mniej niż doskonałe motywy (Filipian 1:15-18).
- Przede wszystkim chrześcijanie muszą pamiętać o naszym powołaniu do wydawania słusznych sądów (J 7:24). Zaczyna się to od uznania, że tylko Bóg dokładnie wie, co dzieje się w sercu innej osoby (1 Samuela 16:7).
To, czy ktoś jest "prawdziwie zbawiony", nie jest czymś, na co my lub ktokolwiek inny może odpowiedzieć z całą pewnością. Czas pokaże, czy deklarowane przez Kanye Westa zaangażowanie w Chrystusa jest trwałe czy tymczasowe. Czas pokaże, czy deklarowana przez daną osobę wiara jest bezpieczna i prawdziwa, czy też płytka i sztuczna. W tym sensie Kanye West nie różni się od żadnej innej osoby, która kiedykolwiek żyła. Jeśli przeanalizuje swoje życie, będzie miał okazję przekonać się, czy naprawdę trwa "w wierze" (2 Koryntian 13:5).
Dopóki West nie zwróci się przeciwko wierze lub uparcie nie poprze herezji, chrześcijanie powinni oferować wyważone wsparcie. Nasza reakcja na tych, którzy powołują się na imię Chrystusa, powinna brzmieć "to wspaniale, uczmy się i rozwijajmy razem", a nie jakaś wersja "tak, jasne".
English
Jak chrześcijanie powinni reagować na twierdzenia osób, które niedawno się nawróciły?
