Pytanie
Co znaczy być niewolnikiem grzechu?
Odpowiedź
Każdy jest niewolnikiem w sensie duchowym. Jesteśmy albo niewolnikami grzechu, co jest naszym stanem naturalnym albo jesteśmy niewolnikami Chrystusa. Pisarze Nowego Testamentu dobrowolnie uznali swój status jako niewolników Chrystusa. Paweł otwiera swój list do Rzymian odnosząc się do siebie samego jako "sługi Jezusa Chrystusa" (Rzymian 1.1) i w swoim liście do Tytusa nazywając siebie "sługą Bożym" (Tytusa 1.1). Jakub rozpoczyna swój list w podobny sposób, "Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa" (Jakuba 1.1). Większość tłumaczeń używa słowa "sługa" w tych fragmentach, ale greckie słowo doulas oznacza dosłownie "niewolnika."
W Ew. Jana 8.34 Jezus mówi do niewierzącego faryzeusza, "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, każdy, kto grzeszy, jest niewolnikiem grzechu." Używa analogii niewolnika i jego pana, aby wskazać że niewolnik jest posłuszny panu, ponieważ do niego należy. Niewolnicy nie mają własnej woli. Są dosłownie związani ze swoimi panami. Gdy grzech jest naszym panem, nie jesteśmy zdolni się jemu przeciwstawić. Ale dzięki mocy Chrystusa, aby przezwyciężyć moc grzechu, "a uwolnieni od grzechu, staliście się sługami sprawiedliwości" (Rzymian 6.18). Kiedy już przychodzimy do Chrystusa w pokucie i otrzymamy przebaczenie grzechu, otrzymujemy moc Ducha Świętego, który zaczyna w nas przebywać. To dzięki jego mocy jesteśmy zdolni odeprzeć pokusy grzeszenia i stać się niewolnikami sprawiedliwości.
Uczniowie Jezusa należą do niego i chcą czynić rzeczy, które mu się podobają. To oznacza, że dzieci Boże są mu posłuszne i żyją w wolności od nawyku grzeszenia. Możemy to czynić, ponieważ Jezus nas uwolnił od niewoli grzechu (Ew. Jana 8.36) i nie jesteśmy już dłużej pod karą śmierci i oddzieleni od Boga.
Rzymian 6.1-23 nawet rozwija tą ideę niewolnika i pana. Jako chrześcijanie nie mamy trwać w nawyku grzeszenia, ponieważ umarliśmy dla grzechu. Rzymian 6.4 mówi, że skoro zostaliśmy pogrzebani i zmartwychwstaliśmy z Chrystusem, możemy teraz żyć nowym życiem, inaczej aniżeli niewierzący, którzy wciąż pozostają niewolnikami grzechu. Rzymian 6.6 dalej mówi, że skoro wiemy że nasze stare ja zostało pogrzebane z nim, aby nasze grzeszne ciało zostało usunięte, nie powinniśmy być już niewolnikami grzechu. I Rzymian 6.11 mówi, że powinniśmy uważać siebie za umarłych dla grzechu i żywych dla Boga w Jezusie Chrystusie.
Bóg nam nakazuje, aby grzech nie rządził w naszych ciałach, posłuszni cielesnym pożądliwościom, ale zamiast tego oddawać się Bogu jako narzędzia sprawiedliwości (Rzymian 6.12-14). W Rzymian 6.16-18 powiedziane jest, że jesteśmy niewolnikami tego, któremu służymy, albo posłuszni grzechowi albo sprawiedliwości. Mamy poddawać się niewoli Boga od którego otrzymaliśmy nasze dary uświęcenia i życia wiecznego. Czynimy tak, ponieważ karą za grzech jest śmierć, ale darem łaski Bożej jest życie wieczne w Chrystusie Jezusie Panu naszym (Rzymian 6.23).
Apostoł Paweł, autor listu do Rzymian, dalej mówi, jak trudne może być życie bez grzechu, ponieważ on nadal z nim walczy mimo, że stał się naśladowcą Chrystusa. Wszyscy chrześcijanie powinni to wiedzieć. Mimo, iż jesteśmy teraz uwolnieni od kary za grzech, nadal żyjemy w ciele będąc tutaj na ziemi. I jedynym sposobem, abyśmy mogli być wolni od mocy grzechu jest moc Ducha Świętego, który jest dany wierzącym w momencie gdy przychodzimy w wierze do Chrystusa (Efezjan 1.13-14) i on pieczętuje nas w Chrystusie jako rękojmię naszego dziedzictwa jako dzieci Boże.
Obecność Ducha Świętego w naszym życiu oznacza że, gdy wzrastamy w naszej wierze i miłości do Boga jeszcze bardziej każdego dnia, będziemy mieli siłę odeprzeć grzech coraz lepiej i lepiej. Poprzez działanie Ducha Świętego stajemy się uzdolnieni do odparcia grzechu, nie poddając się jego pokusom, i życia w zgodzie z Bożym Słowem. Grzechy nawykowe staną się dla nas bardziej odrażające i okaże się, że nie chcemy już czynić nic, co może przeszkodzić naszej relacji z Bogiem.
Rzymian 7.17-8.2 jest wspaniałym zachęceniem dla wierzących, ponieważ powiedziane jest, że nawet gdy grzeszymy, nie ma już dla nas potępienia dlatego, że jesteśmy w Jezusie Chrystusie. I 1 Jana 1.9 zapewnia nas również, że gdy grzeszymy jako chrześcijanie, jeśli wyznajemy nasze codzienne grzechy Panu, On jest wierny i sprawiedliwy i oczyści nas od nich, abyśmy mogli kontynuować nasze życie w sprawiedliwej relacji z nim. Przez cały list do Efezjan, apostoł Paweł zachęca i napomina nas, abyśmy chodzili jako dzieci światłości, kochając siebie wzajemnie jak Chrystus nas umiłował, ucząc się i przestrzegając tego, co podoba się Panu (Efezjan 2.1-10; 3.16-19; 4.1-6; 5.1-10). W Efezjan 6.10-18 Paweł pokazuje nam jak być silnym w Panu poprzez nakładanie pełnej zbroi Bożej każdego dnia, aby przeciwstawić się pokusom szatana.
Gdy powierzamy samych siebie jako naśladowców Chrystusa, aby wzrastać i dojrzewać w naszej wierze poprzez czytanie i studiowanie Słowa Bożego każdego dnia i poprzez spędzanie czasu na modlitwie z nim, będziemy coraz bardziej zdolni stanąć w mocy Ducha Świętego i odeprzeć grzech. Codzienne zwycięstwa nad grzechem jakie odnosimy w Chrystusie zachęcą i wzmocnią nas i ukarzą w potężny sposób, że nie jesteśmy już niewolnikami grzechu, ale zamiast tego niewolnikami Boga.
English
Co znaczy być niewolnikiem grzechu?
