Pytanie
Czego możemy się nauczyć od plemienia Dan?
Odpowiedź
Plemię Dan było grupą ludzi, którzy wywodzili się od piątego syna Jakuba, Dana. Jakub miał dwunastu synów, którzy stali się patriarchami dwunastu plemion Izraela. Historia plemienia Dan jest dla nas szczególnie pouczająca, ponieważ zawiera wiele przykładów tendencji ludzi do podążania za religią stworzoną przez człowieka, a nie biblijną wiarą w Boga. Jest to całkowicie sprzeczne z Pismem Świętym, które naucza nas, że "z uczynków Prawa żaden człowiek nie może dostąpić usprawiedliwienia w Jego oczach" (Rzymian 3.20; tłum. Biblia Tysiąclecia) i że "bez wiary nie można podobać się Bogu" (Hebrajczyków 11.6).
Gdy Izraelici przybyli do ziemi Kanaan, każdemu plemieniu przydzielono w drodze losowania określone obszary terytorium. Plemię Dan otrzymało kawałek ziemi, który był mniejszy niż inne nadania, ale był żyzny i miał granicę wzdłuż Morza Śródziemnego, gdzie można było łowić ryby i handlować.
Jednak plemię Dan nigdy w pełni nie podbiło tego obszaru w wyniku braku wiary w Boga. Dotyczyło to również innych plemion, o czym wyraźnie mówią wczesne rozdziały Ks. Sędziów, co doprowadziło do tego, że w okresie Sędziów mówiono: "W owych dniach nie było króla w Izraelu; każdy robił to, co było słuszne w jego własnych oczach". Ks. Sędziów 18.1-31 opowiada historię ludu Dan, który popadł w bałwochwalstwo. Nie podobało im się również terytorium, które do nich należało, więc wysłali szpiegów, aby znaleźć lepszy obszar. Na północy niektórzy przedstawiciele plemienia Dan dowiedzieli się o obszarze, na którym żyła spokojna grupa ludzi. Plemię Dan wzięło sprawy w swoje ręce i wybiło mieszkańców tej ziemi, aby następnie przenieść całe plemię do regionu w pobliżu źródeł rzeki Jordan, na południe od dzisiejszego Libanu. Tam założyli swoje główne miasto i nazwali je Dan.
Później w historii Hebrajczyków królestwo zostało podzielone po panowaniu Salomona. Królestwo podzieliło się na dziesięć plemion Izraela na północy i dwa plemiona Judy na południu. Lud Dan należał do północnego królestwa Izraela. Z 1 Ks. Królewskiej 12.25-33 dowiadujemy się, że król Jeroboam obawiał się, że ci, którzy mieszkali w jego królestwie na północy, nadal będą udawać się do południowego królestwa, aby oddawać cześć w Jerozolimie, ponieważ tam znajdowała się świątynia, którą Bóg zatwierdził. Jeroboam zbudował więc dwa dodatkowe ołtarze, na których ludzie z jego narodu mogli oddawać cześć Bogu. Ustanowił kult na południu w Betel i na północy w Dan. W każdym z tych miejsc zbudował złotego cielca i ustanowił specjalne dni i święta, podczas których ludzie mieli się spotykać. Niestety, ten stworzony przez człowieka kult w Dan był jednym z jego trwałych dziedzictw.
Obecnie wielu ludzi wyznaje różne religie stworzone przez człowieka i jest przekonanych, że wszystkie drogi prowadzą do Boga. Niestety, grupy te podążają drogami plemienia Dan. Ks. Przyp. Salomona 16.25 mówi nam, że "Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci" (tłum. Biblia Warszawska). Jezus nauczał, że droga do Boga jest szczególna, gdy powiedział: "Ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie" (Ew. Jana 14.6). Ew. Jana 3.36 naucza, że "kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; a kto nie wierzy Synowi, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim". Uczenie się na błędach Dana oznaczałoby oddawanie czci wyłącznie Bogu Biblii i życie dla Niego przez wiarę.
English
Czego możemy się nauczyć od plemienia Dan?
