Pytanie
Jaki jest właściwy sposób radzenia sobie z grzechem w moim życiu?
Odpowiedź
Właściwy sposób radzenia sobie z grzechem jest wyznanie go Bogu i zapomnienie o tym. Każdy z tych dwóch kroków potrzebuje bliższego przyjrzenia się:
Po pierwsze, wyznanie jest właściwym sposobem postępowania. Oczywiście, aby wyznać swój grzech musimy rozpoznać to co zrobiliśmy (lub czego nie zrobiliśmy) jest grzeszne. Każdy z nas zgrzeszył i wierzący w Chrystusa także grzeszą. Apostoł Jan, pisząc do wierzących powiedział, "Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma" (1 Jana 1.8).
"Wyznać" to znaczy "zgodzić się." Aby właściwie postępować z grzechem w naszym życiu, musimy zgadzać się z Bogiem odnośnie naszego zachowania; jeśli Biblia nazywa coś co czynimy "grzechem", to powinniśmy to również nazwać "grzechem". W naszym wyznaniu, powinniśmy być dzielni na tyle, aby być całkowicie szczerzy przed Panem. Powinniśmy zacząć od wyznania każdego znanego grzechu i później prosić Pana, aby objawił/ ukazał każdy inny grzech, który może potrzebujemy wyznać. "Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje, Doświadcz mnie i poznaj myśli moje! I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady, A prowadź mnie drogą odwieczną!" (Psalm 139.23-24). W sensie biblijnym, nasze wyznanie jest wypowiedziane do Boga, a nie do księdza/ kapłana. Jezus jest naszym Pośrednikiem (1 Tymoteusza 2.5).
Jeśli właściwie postępujemy z grzechem wyznając go, mamy tą obietnicę: "Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości" (1 Jana 1.9). Obietnica ta była zachęcająca dla ludzi do których pisał Jan w I w. po Chr. i jest dzisiaj dla nas zachęcająca. To jest istota ewangelii. Jezus siedzi po prawicy Boga Ojca, zajmując pozycję władzy i wpływu. On wstawia się za tych, którzy są Jego z łaski przez wiarę. Jeśli ktoś będąc w Chrystusie grzeszy, to Jezus mówi do swojego Ojca, "zapłaciłem za ten grzech." Ojciec przebacza nam na podstawie ofiary Jezusa na krzyżu. Jest w tym wierny, zgodnie ze Swoją obietnicą; i tak też uczyni, ponieważ Jezus już zapłacił cenę za grzech.
Po drugie, zapominanie o grzechu jest właściwym sposobem radzenia sobie z grzechem. Gdy Jezus przebaczył kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie, powiedział "Idź i odtąd już nie grzesz" (Ew. Jana 8.11). Idź- to jest słowo o przebaczeniu i uwolnieniu. Nie grzesz- to jest Boży nakaz, aby żyć świętym życiem.
Nie możemy poważnie twierdzić, że właściwie radzimy sobie z grzechem, jeśli nie chcemy z niego zrezygnować. Jeśli znajdziemy w domu jadowitego węża, nie bawimy się nim; usuwamy go. Jeśli odkryjemy raka w naszym ciele, nie zajmujemy się różnymi sprawami jak do tej pory; rozpoczynamy agresywny program leczenia, aby uzyskać pełnię zdrowia. I gdy uświadamiamy sobie grzech w naszym życiu, robimy wszystko co możemy, aby zmienić nasze zachowanie by podobać się Panu.
By właściwie rozprawiać się z grzechem powinniśmy nie tylko zapominać o grzechu, ale również dążyć do zadośćuczynienia za przewinienia, gdzie jest to możliwe. Zacheusz jest dobrym tego przykładem (Ew. Łukasza 19.8). Powinniśmy również podjąć kroki, aby unikać upadku w tą samą pułapkę. To oznacza ustanowienie nowych zwyczajów, odwiedzanie innych miejsc i unikanie określonych osób: "niektórzy przyjaciele [przywodzą] do zguby" (Ks. Przyp. Salomona 18.24; tłum. Biblia Poznańska). Powinniśmy słuchać nakazów Bożych: "Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi" (Efezjan 6.11).
Aby właściwie postępować z grzechem, musimy podążać za wskazówkami w Bożym Słowie. Musimy czuwać i modlić się, aby nie popaść w pokuszenie (Ew. Marka 14.38). I musimy być wrażliwi na prowadzenie Ducha Świętego. Gdy jest zasmucony, to czas, aby wyznać nasz grzech i zapomnieć o nim (zobacz Efezjan 4.30).
Gdy właściwie postępujemy z grzechem w naszym życiu, nasze życie się zmieni a my wydamy owoc godny pokuty (Ew. Łukasza 3.9). Będziemy żyli w pewności, że nasze grzechy, przeszłe, teraźniejsze i przyszłe są przebaczone w Chrystusie (Rzymian 8.1). Będziemy wielbić Pana naszego zbawienia jako Jedynego, który może powstrzymać nas od potknięcia (Judy 1.24-25). Możemy mu zaufać, że ukończy w nas swoje dzieło, które rozpoczął (Filipian 1.6).
Gdy właściwie postępujemy z grzechem w naszym życiu, dowodzimy prawdziwości słów z Ks. Przyp. Salomona 28.13: "Kto ukrywa występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia."
English
Jaki jest właściwy sposób radzenia sobie z grzechem w moim życiu?
