Pytanie
Czym jest uświęcenie pozycyjne?
Odpowiedź
Uświęcać oznacza oddzielać jako święte, co dzieje się z grzesznikami, którzy są zbawieni od grzechu dzięki łasce Bożej przez dar wiary (Efezjan 2:8-9). Trzy "fazy" zbawienia to uświęcenie pozycyjne, uświęcenie progresywne i uświęcenie ostateczne. W momencie zbawienia jesteśmy uświęceni lub oddzieleni pozycyjnie; to znaczy, jesteśmy zbawieni od ostatecznej kary za grzech. Następnie rozpoczyna się postępujące uświęcenie, proces, w którym jesteśmy zbawieni od praktyki i mocy grzechu. A po zakończeniu tego fizycznego życia zostaniemy ostatecznie uświęceni, czyli zbawieni od obecności grzechu.
Uświęcenie pozycyjne jest jednorazowym działaniem Ducha Świętego na serca niewierzących, których wybrał On do zbawienia od grzechu. W momencie zbawienia wierzący rozumieją i uznają swój grzeszny stan, niezdolność do zbawienia się poprzez jakiekolwiek własne uczynki, potrzebę zbawiciela, przyjęcie ofiary Chrystusa na krzyżu jako zapłaty za grzech oraz wiarę w zmartwychwstanie Jezusa. W tym momencie wierzący zostają wyprowadzeni z ciemności do światła. Nasza pozycja przed Bogiem została zmieniona na zawsze. Nie jesteśmy już umarli w grzechach, ale zostaliśmy ożywieni razem z Chrystusem (Efezjan 2:5). Nasza pozycja zmienia się, ponieważ stajemy się obywatelami zupełnie nowego królestwa: "Wybawił nas spod panowania ciemności i przeniósł do królestwa Syna, którego miłuje" (Kol 1:13).
Uświęcenie pozycyjne zmienia również naszą pozycję grzeszników zasługujących na Boży gniew na pozycję umiłowanych dzieci Ojca i doskonałych w Jego oczach. Nasza nowa pozycja oznacza, że jesteśmy częścią ciała Chrystusa (1 Koryntian 12:27); szczególną własnością Boga (1 Piotra 2:9); nowymi stworzeniami (2 Koryntian 5:17); umarłymi dla grzechu (Rzymian 6:2); i posiadaczami boskiej natury (2 Piotra 1:4). Ponieważ zbawienie jest aktem Ducha Świętego, nowa pozycja wierzącego nie może się zmienić, zostać utracona ani przywrócona. Nie możemy się "od zbawić", ani zmienić naszej pozycji przed Bogiem poprzez nasze uczynki lub ich brak. Pozostajemy w pozycji umiłowanych do końca naszego życia i przez całą wieczność. Uświęcenie pozycyjne jest dziełem Boga, dzięki któremu On nas oddziela i uznaje za świętych w swoich oczach: "Bóg wzbudził nas z Chrystusem i posadził z Nim w okręgach niebieskich w Chrystusie Jezusie" (Efezjan 2:6). Uświęcenie pozycyjne nie zależy od naszych uczuć czy kaprysów; jest ono faktem zbawienia, nawet jeśli nasze działania na ziemi nie zawsze są zgodne z naszą pozycją w niebie.
Uświęcenie pozycyjne nieuchronnie prowadzi do postępującego uświęcenia, którego nieuniknionym rezultatem są dobre uczynki. Ci, którzy narodzili się na nowo, w naturalny sposób zaczną postępować zgodnie ze swoją nową naturą w Chrystusie, a rezultatem tego będzie coraz większa świętość w życiu osobistym (1 Piotra 1:15-16). Uświęceni pozycyjnie będą stopniowo uświęcani przez tego samego Ducha Świętego, który odrodził nas w pierwszej kolejności. Uczynki, które Bóg dla nas przeznaczył, zostaną dokonane dzięki Jego mocy (Efezjan 2:10).
Gdy już zostaniemy uświęceni w sensie naszej pozycji przed Bogiem, rozpoczyna się proces postępującego uświęcenia. Postępujące uświęcenie to trwający całe życie proces stawania się coraz bardziej podobnym do Chrystusa, w miarę jak współpracujemy z Duchem Świętym i poddajemy się Jego kontroli (Rz 8:29; 2 Kor 3:18). Gdy jesteśmy już uświęceni pozycyjnie, Duch Święty używa Słowa Bożego, aby stopniowo nas uświęcać (J 17:17), tak aby ostatecznie nasza praktyczna świętość była zgodna z naszą pozycyjną świętością, gdy ujrzymy Chrystusa twarzą w twarz w chwale (1 J 3:2).
English
Czym jest uświęcenie pozycyjne?
