Pytanie
Co Biblia mówi o pilności?
Odpowiedź
Pilność, czyli stała wytrwałość w czyimś wysiłku, skutkuje staranną, energiczną i wytrwałą pracą. Ludzie pracowici wykonują swoją pracę. Nie rezygnują, dopóki nie dadzą z siebie wszystkiego. Biblia używa słowa pracowitość na kilka sposobów i zawsze w pozytywnym znaczeniu.
O pracowitości wspomina się kilka razy w Ks. Przyp. Salomona. Przysłowie to krótkie powiedzenie, które wyraża ogólną prawdę dotyczącą praktycznego życia, a prawda o pracowitości jest taka, że jest ona dla nas dobra:
"Leniwa dłoń prowadzi do nędzy, lecz ręka pracowitych ubogaca" (Ks. Przyp. Salomona 10.4; tłum. Biblia Warszawska).
Przysłowie to mówi nam, że ci, którzy pracują sumiennie, najprawdopodobniej zbiorą dobre owoce, podczas gdy ci, którzy odmawiają sumiennej pracy, ponoszą tego konsekwencje. Kolejne:
"Leniwy wiele pożąda, a jednak nic nie ma, lecz dusza pilnych jest obficie nasycona" (Ks. Przyp. Salomona 13.4).
Przysłowie to ponownie kontrastuje ludzi pracowitych z leniwymi i pokazuje, że ludzie pracowici planują z wyprzedzeniem, oszczędzają i pracują, aby zaspokoić swoje potrzeby. W przeciwieństwie do nich, leniwi lub niesumienni nigdy nie mają wystarczająco dużo, ponieważ nie doprowadzają pracy do końca. Rezygnują z pracy lub wykonują ją byle jak i zbierają owoce swojego braku pracowitości.
W Ks. Przyp. Salomona 4.23 czytamy, że powinniśmy pilnie strzec naszych serc, ponieważ wszystko, co robimy, wypływa z serca. Jeśli nie będziemy pilnie strzec się fałszu, złych myśli i pożądliwych pragnień, nasz wróg szatan będzie gotów to wykorzystać. Pilność oznacza celowe działanie polegające na strzeżeniu naszych serc, a nie bierne przyjmowanie wszystkiego, co do nich dociera. 2 Koryntian 10.5-6 podaje przykład tego, jak strzec naszych serc: "zmuszamy wszelką myśl do poddania się w posłuszeństwo Chrystusowi". Tak jak wartownik pilnie strzeże twierdzy, tak my musimy pilnie strzec naszych serc i umysłów.
Po nakreśleniu konkretnych poleceń i instrukcji, Paweł wezwał Tymoteusza "O to się troszcz, w tym trwaj, żeby postępy twoje były widoczne dla wszystkich" (1 Tymoteusza 4.15). "Sprawy", w których Tymoteusz miał być pilny, obejmowały identyfikowanie fałszywych nauczycieli (wersety 1-5), unikanie mitów i bezowocnych dyskusji (werset 7), dawanie przykładu "w postępowaniu, w miłości, w wierze, w czystości" (werset 12) oraz poświęcanie się w "czytania, napominania, nauki" (werset 13). Nie były to sugestie, którymi można się bawić, ale polecenia, które należy pilnie stosować.
Bycie naśladowcą Chrystusa również powinno być realizowane z należytą starannością. Niedbały sposób, w jaki niektórzy wierzący podchodzą do relacji z Bogiem, nie znajduje odzwierciedlenia w Biblii. Zamiast tego, Jezus jasno dał do zrozumienia, że ci, którzy chcą być Jego uczniami, muszą być "zaangażowani na całego" (Ew. Łukasza 9.57-62). Jeśli nie będziemy pilnie dążyć do sprawiedliwości i posłuszeństwa, doświadczymy porażki. Świat jest zbyt pociągający, a pokusy zbyt obfite. Istnieje zbyt wiele wymówek, by się od niego odwrócić. Dlatego Jezus podkreślił, że największym przykazaniem jest "miłować Pana Boga swego z całego serca, z całej duszy, z całej myśli i z całej siły" (Ew. Marka 12.28-31). Innymi słowy, ostatecznym celem życia jest pilne miłowanie Pana. Wszystkie działania wypływają z postawy naszych serc. Kiedy czynimy pilność wspólnym składnikiem wszystkiego, co robimy i decydujemy się robić pobożne rzeczy, wyznaczamy sobie standard, który będzie nas napędzał w kierunku pobożności i doskonałego życia.
English
Co Biblia mówi o pilności?
