Pytanie
Co mówi Biblia na temat pokonywania smutku?
Odpowiedź
Żal jest powszechną emocją w ludzkim doświadczeniu, i jesteśmy świadkami procesu pojawiania się żalu w całej narracji biblijnej. Wiele postaci Biblii doświadczyło głębokiej straty i smutku, włączając w to Joba, Noemi, Annę czy Dawida. Nawet Jezus płakał (Ew. Jana 11.35; Ew. Mateusza 27.37-39). Po śmierci Łazarza, Jezus udał się do wioski Betanii, gdzie Łazarz został pochowany. Gdy zobaczył tam Martę i innych opłakujących żałobników, również zaczął płakać. Poruszył go ich smutek oraz fakt, że Łazarz umarł. Zdumiewające jest to, że mimo iż Jezus wiedział, że zamierza wzbudzić z martwych Łazarza, zdecydował się uczestniczyć w smutnej sytuacji. Jezus jest prawdziwie wielkim kapłanem, który potrafi "współczuć naszym słabościom" (Hebrajczyków 4.15; tłum. Biblia Tysiąclecia).
Jednym z kroków przechodzenia przez smutek jest posiadanie właściwej perspektywy. Po pierwsze, uświadamiamy sobie, że smutek jest naturalną odpowiedzią na ból lub stratę. Nie ma nic złego w doświadczaniu żalu. Po drugie, wiemy, że czas smutku spełnia jakiś cel. Ks. Kaznodziei 7.2 mówi, "Lepiej iść do domu żałoby, niż iść do domu biesiady; bo tam widzi się kres wszystkich ludzi, a żyjący powinien brać to sobie do serca." Werset ten wskazuje, że smutek może być dobry, ponieważ odświeża naszą perspektywę na życie. Po trzecie, pamiętamy, że uczucia smutku są tymczasowe. "Wysławiajcie Pana, święci jego, I wyznawajcie święte imię jego!" (Psalm 30.5). Żałoba się skończyła. Smutek ma swój cel, ale ma również swój kres.
W tym wszystkim Bóg jest wierny. Istnieje wiele fragmentów biblijnych, które przypominają nam o Bożej wierności w chwilach smutku. On jest z nami nawet w krainie ciemnej doliny (Psalm 23.4). Gdy Dawid płakał, modlił się słowami z Psalmu 56.9, "Tyś policzył dni mojej tułaczki, Zebrałeś łzy moje w bukłak swój. Czyż nie są zapisane w księdze twojej?" Poruszający obraz Boga zbierającego nasze łzy jest pełen znaczenia. On widzi nasz smutek i nie gardzi nim. Podobnie jak Jezus łączył się w smutku z żałobnikami w Betanii, Bóg wkracza w nasz smutek. Równocześnie, zapewnia nas, że to wszystko nie jest na marne. Psalm 46.10 przypomina nam, abyśmy byli "stali" i odpoczywali w świadomości, że On jest Bogiem. On jest naszym wybawieniem (Psalm 91.1-2). On wszystko czyni dla dobra tych, których powołał (Rzymian 8.28).
Ważną częścią pokonywania smutku jest opowiedzenie o nim Bogu. Psalmy zawierają niezliczone przykłady wylewania przed Bogiem serca. Ciekawe, psalmista nigdy nie kończy, gdzie zaczął. Może rozpocząć psalm z wyrażeniem smutku, ale prawie niezmiennie skończy go z uwielbieniem (Psalm 13; Psalm 23.4; Psalm 30.11-12; Psalm 56). Bóg nas rozumie (Psalm 139.2). Gdy przebywamy z nim, jesteśmy w stanie otworzyć swoje myśli na prawdę, że On nas kocha, że jest wierny, że sprawuje kontrolę i wie, jak On to poprowadzi dla naszego dobra.
Innym ważnym krokiem w przechodzeniu smutku jest dzielenie się nim z innymi. Ciało Chrystusa jest zaprojektowane, aby łagodzić obciążenia jego poszczególnych członków (Galacjan 6.2), a współbracia potrafią weselić się z tymi, którzy się weselą i płakać z tymi, którzy płaczą (Rzymian 12.15; tłum. Biblia Tysiąclecia). Często w chwilach przechodzenia smutku mamy tendencję do unikania innych, zwiększając tym samym poczucie izolacji i nieszczęścia. Znacznie zdrowiej jest szukać doradztwa, a wsparcie grupy może być nieocenione. Grupy oferują wysłuchanie i pomocne wsparcie, koleżeństwo i prowadzenie w przepracowaniu smutku. Gdy dzielimy się naszymi historiami z Bogiem i innymi, nasz smutek jest lżejszy.
Niestety, smutek jest częścią doświadczenia ludzkiego. Strata jest częścią życia, smutek jest naturalną odpowiedzią na stratę. Ale mamy nadzieję Chrystusa, i wiemy, że On jest wystarczająco silny, aby nieść nasze ciężary (Ew. Mateusza 11.30). Możemy powierzyć mu nasze zranienia, ponieważ On troszczy się o nas (1 Piotra 5.7). Możemy znaleźć ukojenie w Duchu Świętym, naszym Pocieszycielu i Prawdzie (Ew. Jana 14.16). W smutku, zrzuciliśmy nasze ciężary na niego, polegając na wspólnocie kościoła, zgłębiając prawdę Słowa Bożego i ostatecznie doświadczając nadziei (Hebrajczyków 6.19-20).
English
Co mówi Biblia na temat pokonywania smutku?
