Pytanie
Czy wnosimy coś do naszego własnego zbawienia?
Odpowiedź
Istnieją dwa sposoby patrzenia na to pytanie- z praktycznego punktu widzenie i z biblijnego punktu widzenia. Po pierwsze, z praktycznego punktu widzenia, załóżmy że człowiek przyczynia się w pewnym stopniu do swojego zbawienia. Jeśli byłoby to możliwe, kto otrzymałby za to uznanie w niebie? Gdyby ludzie w jakimś stopniu przyczyniali się do swojego zbawienia, to wynikałoby z tego, że sami ludzie otrzymaliby za to uznanie. A jeśli ludzie przypisują sobie zasługi, to z pewnością zmniejszy to chwałę Boga. Jeśli byłoby możliwe wnieść coś do osiągnięcia nieba, to każda osoba dostająca się do nieba gratulowałaby sobie tego co zrobiła, aby osiągnąć niebiańskie obywatelstwo. Ci sami ludzie by śpiewali, "chwalę siebie samego, przyczyniłem się do własnego zbawienia." To jest niewyobrażalne, aby ludzie w niebie wywyższali siebie samych aniżeli Boga. Bóg powiedział, "nie odstąpię nikomu mej chwały" (Ks. Izajasza 42.8; tłum. Biblia Warszawsko- Praska; 42.11).
Z biblijnego punktu widzenia, ludzkość w żaden sposób nie przyczynia się do swojego zbawienia. Problemem ludzkości jest jej grzeszność. Teologowie zazwyczaj odnoszą się do niej nazywając ją "całkowitą deprawacją." Całkowita deprawacja jest przekonaniem, że ludzkość jest grzeszna przez cały czas i nie może nic uczynić dla siebie, aby zasłużyć sobie na Bożą przychylność. Ze względu na swój grzeszny stan, ludzkość nie chce mieć do czynienia z Bogiem (zobacz szczególnie Rzymian 1.18-32). Bezpiecznie jest powiedzieć, że ze względu na to, że ludzie są całkowicie zdeprawowani, wybierają grzech, umiłowanie grzechu, bronią grzechu i wywyższają grzech.
Z powodu grzesznego stanu, człowiek potrzebuje Bożej, bezpośredniej interwencji. Ta interwencja została zapewniona przez Jezusa Chrystusa, pośrednika pomiędzy grzeszną ludzkością a sprawiedliwym Bogiem (1 Tymoteusza 2.5). Z tego powodu Bóg posłał swojego Jedynego Syna Jezusa Chrystusa, aby umarł za grzechy ludzkości- jako Boża doskonała ofiara zastępcza (1 Tymoteusza 2.6). A ponieważ Jezus umarł, każdy człowiek może przez wiarę być ogłoszony sprawiedliwym, usprawiedliwionym (Rzymian 5.1). Przez wiarę, człowiek zostaje odkupiony, wykupiony z niewolnictwa grzechu i uwolniony od niego (1 Piotra 1.18-19).
Te właśnie dzieła - substytucja, usprawiedliwienie, odkupienie- są tylko kilkoma aspektami, które są zapewnione wyłącznie przez Boga, co całkowicie pozbawia jakiegokolwiek wkładu człowieka. Biblia jasno wskazuje, że ludzkość nie może przyczynić się w niczym do swojego zbawienia. Za każdym razem, gdy ktoś myśli, że może coś wnieść, to w istocie uważa, że zapracowuje na swoje zbawienie, co jest wyraźnie sprzeczne z biblijnymi stwierdzeniami (zobacz Efezjan 2.8-9). Nawet sama wiara jest darem od Boga. Zbawienie jest darmowym darem od Boga (Rzymian 6.23), a skoro jest to dar, nie ma niczego co możemy zrobić, aby na niego zasłużyć. To wszystko co musisz zrobić, to przyjąć dar. "Tym zaś, którzy go [Jezusa] przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi" (Ew. Jana 1.12).
English
Czy wnosimy coś do naszego własnego zbawienia?
