Pytanie
Jaka jest różnica między sprawiedliwością przypisaną a przekazaną?
Odpowiedź
Przypisana i przekazana sprawiedliwość to koncepcje teologiczne, które dotyczą tego, w jaki sposób wierzący są sprawiedliwi wobec Boga. Terminy te, choć powiązane, opisują różne aspekty tego, w jaki sposób sprawiedliwość jest otrzymywana i manifestowana w naszym życiu. Jest to różnica między sprawiedliwością pozycyjną a sprawiedliwością praktyczną. Zrozumienie tej różnicy zapewnia głębszy wgląd w usprawiedliwienie i uświęcenie.
Przypisana sprawiedliwość odnosi się do sprawiedliwości Chrystusa przypisanej do konta wierzącego. Przypisać oznacza przekazać coś komuś innemu. Doktryna przypisanej sprawiedliwości dotyczy przede wszystkim sytuacji prawnej wierzącego przed Bogiem. Z powodu grzechu nie jesteśmy w stanie spełnić doskonałego Bożego standardu. Jesteśmy jednak usprawiedliwieni lub "uznani" za sprawiedliwych przez wiarę w Chrystusa: "(5) Kto jednak nie pracuje, lecz wierzy Temu, który usprawiedliwia bezbożnego, temu wiarę uznaje się za sprawiedliwość. (6) Tak też Dawid opisuje szczęście człowieka, któremu Bóg przypisuje sprawiedliwość niezależnie od uczynków" (Rz 4:5-6).
W 2 Liście do Koryntian 5:21 Paweł pisze: "On to sprawił, że Ten, który nie znał grzechu, stał się za nas grzechem, abyśmy się stali w Nim sprawiedliwością Bożą". Jest to wielka wymiana w zbawieniu: Chrystus przyjmuje nasz grzech, a my otrzymujemy Jego sprawiedliwość. W ten sposób zostajemy usprawiedliwieni przez Boga.
Przypisana sprawiedliwość jest wyłącznie dziełem Chrystusa. Nie jest ona wewnętrzną cechą w wierzącego, ale jest zewnętrzną sprawiedliwością, która okrywa wierzącego jak szata, jak opisano w Księdze Izajasza 61:10: "Będę się wielce radował w Panu, będzie się weselić dusza moja w Bogu moim, bo mnie przyodział szatami zbawienia, okrył mnie szatą sprawiedliwości". Wyobrażenie bycia "przyobleczonym" w sprawiedliwość oddaje ideę, że sprawiedliwość wierzącego nie jest jego własnością, ale została otrzymana od Chrystusa.
Niektóre systemy teologiczne nauczają również o przekazanej sprawiedliwości, która odnosi się do rzeczywistej sprawiedliwości, którą Duch Święty wytwarza w wierzących. Przekazywać oznacza dawać lub udzielać czegoś. Termin "sprawiedliwość zrodzona" jest używany głównie w metodyzmie, Wesleyanizmie i innych częściach ruchu uświęceniowego. Zgodnie z tą doktryną, przekazana sprawiedliwość jest otrzymywana w momencie zbawienia i pozwala wierzącemu prowadzić życie w postępującej świętości. Tak więc przekazana sprawiedliwość dotyczy praktycznego urzeczywistnienia uświęcenia.
Wpojona sprawiedliwość jest wynikiem transformacyjnego dzieła, które zachodzi w wierzących, gdy stopniowo stajemy się sprawiedliwi dzięki mocy Ducha Świętego. Pismo Święte wspiera to stwierdzenie w Liście do Rzymian 6:19, gdzie Paweł pisze: "jak oddawaliście wasze członki w niewolę nieczystości i bezprawia dla jego popełniania, tak teraz oddawajcie wasze członki w niewolę sprawiedliwości — dla uświęcenia." (Przekład Literacki). Paweł zachęca wierzących do aktywnego poddawania się sprawiedliwości.
Ten ciągły proces uświęcania jest również opisany w Liście do Filipian 2:12-13: "Z bojaźnią i drżeniem zbawienie swoje sprawujcie; albowiem Bóg sprawuje w was chcenie i wykonanie według upodobania swego". Podczas gdy zbawienie jest całkowicie darem od Boga, wierzący są wezwani do współpracy z Duchem Świętym w uświęcaniu, pozwalając, by sprawiedliwość Chrystusa była przekazywana i manifestowana w ich codziennym życiu.
Koncepcja przekazanej sprawiedliwości jest ściśle związana z duchowym wzrostem i dojrzałością. Gdy wierzący poddają się Duchowi Świętemu, przynoszą owoc sprawiedliwości (Ga 5:22-23).
Przypisana i przekazana sprawiedliwość są odrębne, ale powiązane. Przypisana sprawiedliwość stanowi fundament dla sprawiedliwości przekazanej. Usprawiedliwienie prowadzi do uświęcenia. Bez prawnej deklaracji sprawiedliwości, która przychodzi przez wiarę w Chrystusa, nie byłoby podstawy dla przemieniającego działania Ducha Świętego w naszym życiu.
Co więcej, przekazana sprawiedliwość jest dowodem przypisanej sprawiedliwości. List Jakuba 2:17 mówi: "Sama wiara, jeśli nie ma uczynków, martwa jest". Prawdziwa wiara, która przyjmuje przypisaną sprawiedliwość Chrystusa, w naturalny sposób skutkuje życiem, które nosi znamiona przypisanej sprawiedliwości. Sprawiedliwa pozycja wierzącego przed Bogiem, zabezpieczona przez przypisanie, prowadzi do życia w coraz większej świętości poprzez przekazywanie.
Zarówno przypisana sprawiedliwość, jak i przekazana sprawiedliwość są darami Bożej łaski: "Łaską bowiem zostaliście zbawieni przez wiarę, i to nie z was samych; jest to dar Boży, a nie z uczynków, aby się kto nie chlubił". Przypisana sprawiedliwość, która usprawiedliwia, i przekazana sprawiedliwość, która uświęca, są otrzymywane przez wiarę i są dziełem Boga od początku do końca.
English
Jaka jest różnica między sprawiedliwością przypisaną a przekazaną?
