Pytanie
Czym jest przypisany grzech?
Odpowiedź
W Ogrodzie Eden, gdy Adam zgrzeszył zjadając owoc z Drzewa Poznania Dobra i Zła, akt nieposłuszeństwa wywarł poważny, dwojaki wpływ na całą ludzkość. Pierwszym skutkiem był pierwotny grzech, a drugim było przypisanie grzechu.
Adam, jako głowa rasy ludzkiej, spowodował, że każda osoba po nim, rodzi się w upadłym stanie lub grzesznym stanie. Efekt grzechu Adama znany jest jako grzech pierworodny i jest często opisywany jako grzech wrodzony. Wszyscy ludzie odziedziczyli grzeszną naturę poprzez pierwotny akt nieposłuszeństwa Adama (Rzymian 5.12-14).
Oprócz odziedziczenia upadłej natury, wszystkim ludziom, którzy przyszli po Adamie, przypisuje się winę za grzech Adama (Rzymian 5.18). To jest znaczenie przypisania grzechu. Przypisanie jest atrybucją lub uznaniem czegoś. Przypisany grzech to wina Adama, którą nam się przypisuje lub wobec nas uznaje. Wszyscy ludzie są uznani za grzeszników w Adamie i tym samym zasługują na taką samą karę za grzech jak Adam. Przypisany grzech wpływa na naszą postawę przed Bogiem (jesteśmy winni, potępieni), podczas gdy grzech pierworodny wpływa na nasz charakter (jesteśmy moralnie zrujnowani). Zarówno grzech pierworodny, jak i grzech przypisany sprawiają, że podlegamy sądowi Bożemu.
Termin przypisanie jest używany zarówno prawnie, jak i finansowo i oznacza „oznaczenie dowolnego działania, słowa lub rzeczy jako zaksięgowanych na koncie innej osoby”. Biblijnie grzech Adama został przypisany wszystkim jego potomkom i mają być uznani za winnych. Nie oznacza to, że są osobiście winni grzechu Adama, tylko, że jego grzech został przypisany do ich konta, a zatem każda osoba uczestniczy w winie i karze za to pierwotne przestępstwo.
Karą za grzech jest śmierć. Podlegamy duchowej śmierci czyli oddzieleniu od Boga w tym obecnym życiu, z powodu przypisania grzechu: "i wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni" (Efezjan 2.1-3). Jeśli trwamy w tym stanie oddzielenia od Boga, to skutkiem tego jest druga śmierć, która jest wieczna (Ks. Objawienia 20.11-15).
Śmierć fizyczna jest również karą za przypisany grzech: "Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli" (Rzymian 5.12). Kara za grzech Adama była bezpośrednio przypisana całej rodzinie ludzkiej, przez co teraz wszyscy ludzie podlegają śmierci (Rzymian 6.23).
Apostoł Paweł naucza o przypisywaniu grzechu w różnych fragmentach: "przez upadek jednego człowieka umarło wielu", "przez upadek jednego człowieka przyszło potępienie na wszystkich ludzi", "przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami" (Rzymian 5.15, 18.19) oraz "w Adamie wszyscy umierają" (1 Koryntian 15.22).
Dobrą wiadomością w odniesieniu do pierworodnego czy przypisanego grzechu jest to, że Bóg ma już lekarstwo, suwerenny plan zbawienia, nawet zanim Adam zgrzeszył w Ogrodzie.
Lekarstwem na przypisany grzech jest przebłagalne dzieło Jezusa Chrystusa: "Bo jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wielu stało się grzesznikami, tak też przez posłuszeństwo jednego wielu dostąpi usprawiedliwienia" (Rzymian 5.19). Z chwilą gdy grzesznik uwierzy w Jezusa i przyjmie Jego dar zbawienia, sprawiedliwość Chrystusa jest przypisana na jej konto: "Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni" (1 Koryntian 15.22). Wierzący mają przypisaną sprawiedliwość.
Tak jak wszyscy ludzie w Adamie, tak wszyscy ludzie w Chrystusie. Bycie w Chrystusie oznacza, że Jego sprawiedliwość jest naszą sprawiedliwością. Poprzez ofiarną śmierć Chrystusa na krzyżu, grzech ludzkości został przypisany Chrystusowi. Jezus wziął na siebie karę za nasz grzech, on "został wydany za grzechy nasze i wzbudzony z martwych dla usprawiedliwienia naszego" (Rzymian 4.25).
Wierzący nie są jeszcze doskonali w sprawiedliwości. Niemniej jednak, są odziani w przypisaną sprawiedliwość Chrystusa: "On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą" (2 Koryntian 5.21). Jezus odpowiedział na wymogi sprawiedliwości za nasz grzech i zaspokoił wymogi Prawa (Rzymian 3.25-26; Kolosan 2.14).
English
Czym jest przypisany grzech?
