Pytanie
Jak możemy rozróżnić chorobę psychiczną od opętania przez demona?
Odpowiedź
Krótka odpowiedź na to pytanie jest taka, że Biblia nie mówi o rozróżnianiu pomiędzy opętaniem demonem a chorobą psychiczną. Ponieważ Bóg postanowił nie wyposażyć chrześcijan do tego zadania, prawdopodobnie powinniśmy założyć, że nie jest to coś, do czego jesteśmy wezwani. Są jednak dwie rzeczy, które wiemy na pewno z Pisma Świętego.
Po pierwsze, wiemy z Biblii, że demony mogą i pętają tych, którzy nie należą do Chrystusa i Pismo Święte podaje kilka przykładów ludzi będących opętanymi przez demony. Z tych opisów, możemy znaleźć kilka symptomów wpływu demonicznego jak również uzyskać wgląd w to, w jaki sposób demon kogoś opętał. W niektórych z tych fragmentów opętanie przez demona powoduje dolegliwości fizyczne (niezdolność do mówienia, symptomy epileptyczne, ślepota itp. [Ew. Mateusza 9.23-33; Ew. Marka 9.17-18]); w innych przypadkach demon powoduje, że człowiek czyni zło (Judasz jest głównym przykładem); w Dz. Apostolskich 16.16-18 duch najwyraźniej dał niewolnicy pewną zdolność poznania rzeczy wykraczających poza jej własną wiedzę (duch wróżbiarstwa); w przypadku demonicznego Gadareńczyka, który był opętany przez wiele demonów, miał nadludzką siłę, skaleczył się, chodził nago i żył wśród grobowców (Ew. Marka 5.1-17). Król Saul, po zbuntowaniu się przeciwko Panu, był nękany przez ducha (1 Ks. Samuela 16.14-15; 18.10-11, 19.9-10) z widocznym efektem melancholijnego nastroju oraz wzmożonej chęci i woli do zabicia Dawida (kolejnego namaszczonego przez Boga króla Izraela).
Po drugie, powinniśmy być mocno utwierdzeni w tym, by wiedzieć, że niemożliwe jest dla chrześcijanina, aby być opętanym przez demona. W wierzącym zamieszkuje Boży Duch Święty, który przychodzi, aby zamieszkać w naszych sercach, gdy oddajemy nasze serca Chrystusowi (2 Koryntian 1.22). Opis opętanego demonem jako "złego" oznacza "nieczystego" w Grece (Ew. Marka 5.2), zatem Duch Święty uniemożliwia dzielenie swojego miejsca zamieszkania z takim stworzeniem. Ci, którzy nie mają Ducha Świętego jednak, żadne metody "oczyszczenia ich życia" nie powstrzyma demona przed opętaniem czy wpływaniem na nich. Przypowieść jaką Jezus powiedział w Ew. Mateusza 12.43-45 jasno to pokazuje:
"Gdy zaś duch nieczysty wyjdzie z człowieka, wędruje po miejscach bezwodnych, szukając ukojenia, ale go nie znajduje. Wtedy mówi: Wrócę do domu swego, skąd wyszedłem, i przyszedłszy, zastaje go opróżnionym, wymiecionym i przyozdobionym. Wówczas idzie i zabiera z sobą siedem duchów innych gorszych niż on, i wszedłszy mieszkają tam; i bywa końcowy stan człowieka tego gorszy niż pierwotny.” Jezus naucza tutaj, że nie jesteśmy w stanie zamiatać i „uporządkować” naszych własnych serc, ponieważ nasze serca są „zwodnicze ponad wszystko i rozpaczliwie niegodziwe” (Ks. Jeremiasza 17.9). Tylko Bóg może nas odrodzić i stworzyć w nas nowe serce (Ks. Ezechiela 36.26) i uczynić nas nowymi stworzeniami w Chrystusie (2 Koryntian 5.17).
I chociaż chrześcijanie nie mogą być opętani przez demona, nie można tego mieszać z byciem pod jego wpływem. Apostoł Piotr jest obrazem wierzącego, który był pod wpływem diabła (Ew. Mateusza 16.23). To może się pojawić szczególnie, gdy nie jesteśmy dojrzali w wierze i wystarczająco zaangażowani w duchową dyscyplinę regularnego czytania Pisma Świętego i modlitwę.
Na koniec słowo do mądrych: niektórzy ludzie rozwijają niezdrową fascynację okultystyczną i demoniczną działalnością. To jest co najmniej złe. Jeśli dążymy do Boga naszym życiem i jesteśmy odziani w zbroję i polegamy na Jego sile (nie naszej własnej) (Efezjan 6.10-18), nie mamy się czego bać od tych złych, ponieważ Bóg rządzi nad wszystkim! Gdy jesteśmy w Chrystusie, a On jest w nas, nie mamy się czego bać od złego, ponieważ "Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie" (1 Jana 4.4).
English
Jak możemy rozróżnić chorobę psychiczną od opętania przez demona?
