Pytanie
Czy konieczne jest publiczne wyznanie wiary do zbawienia (Rzymian 10.9-10)?
Odpowiedź
Fragment z Rzymian 10.9-10 używany jest przez wielu znanych chrześcijan, którzy starają się przyprowadzić kogoś do wiary w Chrystusa. "Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził go z martwych, zbawiony będziesz. Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu."
Fragment ten nie powinien być rozumiany jako sposób w którym zostajemy zbawieni przez głośne wyznanie własnej wiary. Wiemy, że zbawienie jest z łaski przez dar wiary (Efezjan 2.8-9), a nie przez słowa jakie wypowiadamy. Zatem, jak w przypadku całego Pisma Świętego, kontekst ma kluczowe znaczenie jeśli mamy prawidłowo zrozumieć przesłanie 10 rozdziału Rzymian.
W czasach kiedy powstawała księga Rzymian, dla osoby, która przyjmowała Chrystusa i wyznawała Go swoim Panem, oznaczało to najczęściej duże prześladowania, a nierzadko śmierć. W tamtym czasie, przyjęcie Chrystusa i wyznanie go Panem, wiedząc o tym, że przyniesie to prześladowania, wskazywało na prawdziwe dzieło Ducha Świętego. Zewnętrzne wyznanie wiary jest rzadkością, szczególnie gdy w grę wchodzi czyjeś życie, i nie było inaczej we wczesnym kościele. Wyrażenie "będziesz zbawiony" nie jest zamierzone, aby odsłaniało warunek zbawienia przy publicznym wyznaniu kredo, ale raczej definitywnym faktem, że nikt kto stawał w obliczu śmierci wyznając Chrystusa swoim Panem nie mówiłby tak, gdyby rzeczywiście nie został(a) zbawiony(a).
W Rzymian 10.10 czytamy, "Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu." Oryginalne słowo greckie niesie przesłanie o "potwierdzaniu" swoimi ustami to, co się wydarzyło w sercu, wyrażając swoją pełną wdzięczności za to.
Rzymian 10.13 mówi: "Każdy bowiem, kto wzywa imienia Pańskiego, zbawiony będzie." Werset 14 jednak wskazuje, że zawołanie do Pana jest przywilejem tych, którzy już zostali odkupieni: "Ale jak mają wzywać tego, w którego nie uwierzyli?" Dalej werset 12 mówi: "Nie masz bowiem różnicy między Żydem a Grekiem, gdyż jeden jest Pan wszystkich, bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają." Jasno wynika, że "bogaty dla wszystkich, którzy go wzywają" nie może odnosić się do zbawienia, jako że ci, którzy go "wzywają" już wcześniej "uwierzyli", zgodnie z wersetem 14.
Podsumowując, Rzymian 10.9-10 nie ustanawia publicznego wyznania jako warunek zbawienia. Raczej, twierdzi, że ktoś kto zaufał Chrystusowi i później wyznał go swoim Panem, wiedząc, że nastąpią prześladowania, daje dowód na szczerość swojego zbawienia. Ci, którzy wyznają Chrystusa jako swojego Pana, czynią tak ponieważ On już zamieszkał w ich sercach dzięki wierze. Podobnie jak z chrztem i dobrymi uczynkami, publiczne wyznanie wiary nie jest sposobem zbawienia; jest jego dowodem.
English
Czy konieczne jest publiczne wyznanie wiary do zbawienia (Rzymian 10.9-10)?
