Pytanie
Jakie są różnice między katolikami a protestantami?
Odpowiedź
Istnieje kilka istotnych różnic między katolikami a protestantami. Chociaż w ostatnich latach podejmowano wiele prób znalezienia wspólnej płaszczyzny porozumienia między tymi dwiema grupami, faktem jest, że różnice pozostają i są dziś tak samo ważne, jak na początku reformacji protestanckiej. Poniżej znajduje się krótkie podsumowanie niektórych z najważniejszych różnic:
Jedną z głównych różnic między katolicyzmem a protestantyzmem jest kwestia wystarczalności i autorytetu Pisma Świętego. Protestanci wierzą, że tylko Biblia jest źródłem szczególnego Bożego objawienia dla ludzkości i uczy nas wszystkiego, co jest niezbędne do zbawienia od grzechu. Protestanci postrzegają Biblię jako standard, według którego należy mierzyć całe chrześcijańskie zachowanie. Przekonanie to jest powszechnie określane jako "sola scriptura" i jest jednym z "pięciu sol" (sola to po łacinie "tylko"), które powstały w wyniku reformacji protestanckiej.
Istnieje wiele wersetów w Biblii, które ustanawiają jej autorytet i twierdzą, że jest ona wystarczająca we wszystkich sprawach wiary i praktyki. Jednym z najwyraźniejszych jest 2 Tymoteusza 3:16, gdzie czytamy, że "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, (17) aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany".
Katolicy odrzucają doktrynę sola scriptura i nie wierzą, że sama Biblia jest wystarczająca. Wierzą, że zarówno Biblia, jak i święta tradycja rzymskokatolicka są równie wiążące dla chrześcijanina. Wiele doktryn rzymskokatolickich, takich jak czyściec, modlitwa do świętych, kult lub cześć oddawana Marii itp., ma niewielką lub żadną podstawę w Piśmie Świętym, ale opiera się wyłącznie na tradycjach rzymskokatolickich. Upieranie się przez Kościół rzymskokatolicki, że Biblia i tradycja mają równy autorytet, podważa wystarczalność, autorytet i kompletność Biblii. Pogląd na Pismo Święte leży u podstaw wielu, jeśli nie wszystkich, różnic między katolikami a protestantami.
Kolejna różnica zdań między katolicyzmem a protestantyzmem dotyczy urzędu i autorytetu papieża. Według katolicyzmu papież jest "wikariuszem Chrystusa" (wikariusz to zastępca) i reprezentuje Jezusa jako głowę Kościoła. Jako taki, papież ma zdolność przemawiania ex cathedra (dosłownie "z krzesła", czyli z autorytetem w sprawach wiary i praktyki). Jego oświadczenia wydane z siedziby władzy są nieomylne i wiążące dla wszystkich chrześcijan. Z drugiej strony, protestanci wierzą, że żaden człowiek nie jest nieomylny i że tylko Chrystus jest Głową Kościoła. Katolicy skupiają się na sukcesji apostolskiej jako sposobie ustanowienia autorytetu papieża. Protestanci wierzą, że autorytet Kościoła nie pochodzi z sukcesji apostolskiej, ale ze Słowa Bożego. Katolicyzm naucza, że tylko Kościół katolicki może właściwie interpretować Biblię, ale protestanci wierzą, że Biblia naucza, iż Bóg posłał Ducha Świętego, aby zamieszkał we wszystkich narodzonych na nowo wierzących, umożliwiając wszystkim wierzącym zrozumienie przesłania Biblii (Jana 14:16-17, 26; 1 Jana 2:27).
Trzecią istotną różnicą między katolicyzmem a protestantyzmem jest sposób zbawienia. Inną z pięciu zasad Reformacji jest sola fide ("tylko wiara"), która potwierdza biblijną doktrynę usprawiedliwienia wyłącznie z łaski przez samą wiarę z powodu samego Chrystusa (Efezjan 2:8-10). Katolicy nauczają jednak, że chrześcijanin musi polegać na wierze i "wypracowanych uczynkach", aby zostać zbawionym. Istotne dla rzymskokatolickiej doktryny zbawienia jest siedem sakramentów, którymi są chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, święcenia kapłańskie i małżeństwo. Protestanci wierzą, że na podstawie samej wiary w Chrystusa wierzący są usprawiedliwieni przez Boga, ponieważ wszystkie ich grzechy zostały zapłacone przez Chrystusa na krzyżu, a Jego sprawiedliwość została im przypisana. Z drugiej strony katolicy wierzą, że sprawiedliwość Chrystusa jest przekazywana wierzącemu dzięki "łasce przez wiarę", ale to samo w sobie nie wystarcza do usprawiedliwienia wierzącego. Wierzący musi uzupełnić przekazaną mu sprawiedliwość Chrystusa uczynkami.
Katolicy i protestanci nie zgadzają się również co do tego, co oznacza bycie usprawiedliwionym przed Bogiem. Dla katolika usprawiedliwienie oznacza bycie sprawiedliwym i świętym. Wierzy on, że wiara w Chrystusa jest tylko początkiem zbawienia i że jednostka musi budować na tym dobre uczynki, ponieważ na Bożą łaskę wiecznego zbawienia trzeba zasłużyć. Taki pogląd na usprawiedliwienie jest sprzeczny z jasnym nauczaniem Pisma Świętego we fragmentach takich jak List do Rzymian 4:1-12 i List do Tytusa 3:3-7. Protestanci rozróżniają między jednorazowym aktem usprawiedliwienia (gdy zostajemy uznani za sprawiedliwych przez Boga na podstawie naszej wiary w zadośćuczynienie Chrystusa na krzyżu) a procesem uświęcenia (rozwój sprawiedliwości, który trwa przez całe nasze życie na ziemi). Protestanci uznają, że uczynki są ważne, ale wierzą, że są one wynikiem lub owocem zbawienia - nigdy środkiem do niego. Katolicy łączą usprawiedliwienie i uświęcenie w jeden ciągły proces, co prowadzi do nieporozumień w kwestii tego, w jaki sposób człowiek zostaje zbawiony.
Czwarta główna różnica między katolikami a protestantami dotyczy tego, co dzieje się po śmierci. Obie grupy nauczają, że niewierzący spędzą wieczność w piekle, ale istnieją znaczące różnice co do tego, co dzieje się z wierzącymi. W oparciu o tradycje kościelne i poleganie na niekanonicznych księgach, katolicy rozwinęli doktrynę czyśćca. Czyściec, zgodnie z Encyklopedią Katolicką, jest "miejscem lub stanem kary doczesnej dla tych, którzy odchodząc z tego życia w łasce Bożej, nie są całkowicie wolni od grzechów powszednich lub nie zapłacili w pełni zadośćuczynienia za swoje przewinienia" (Hanna, E., "Purgatory", The Catholic Encyclopedia, Vol. 12. Robert Appleton Company, 1911). Z drugiej strony protestanci wierzą, że jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę w samego Chrystusa i że sprawiedliwość Chrystusa jest nam przypisana; dlatego, kiedy umrzemy, pójdziemy prosto do nieba, aby być w obecności Pana (2 Koryntian 5:6-10 i Filipian 1:23).
Jednym z niepokojących aspektów katolickiej doktryny czyśćca jest przekonanie, że człowiek może i musi zapłacić za swoje własne grzechy. Skutkuje to niską oceną wystarczalności i skuteczności odkupienia dokonanego przez Chrystusa na krzyżu. Mówiąc prościej, rzymskokatolicki pogląd na zbawienie sugeruje, że odkupienie Chrystusa na krzyżu było niewystarczającą zapłatą za grzechy tych, którzy w Niego wierzą i że nawet wierzący musi zapłacić za swoje własne grzechy, albo poprzez akty pokuty, albo czas w czyśćcu. Biblia naucza jednak, że tylko śmierć Chrystusa może zaspokoić lub przebłagać Boży gniew wobec grzeszników (Rz 3:25; Hbr 2:17; 1 J 2:2; 1 J 4:10). Nasze uczynki sprawiedliwości nie mogą być dodatkiem do tego, czego Chrystus już dokonał.
Różnice między katolicyzmem a ewangelicznymi protestantami są ważne i znaczące. Paweł napisał List do Galacjan, aby zwalczać judaizujących (Żydów, którzy twierdzili, że pogańscy chrześcijanie muszą przestrzegać Prawa Starego Testamentu, aby zostać zbawionymi). Podobnie jak judaizujący, katolicy sprawiają, że ludzkie uczynki są konieczne, aby zostać usprawiedliwionym przez Boga, a ich ewangelia jest zupełnie inna.
Modlimy się, aby Bóg otworzył oczy tym, którzy pokładają wiarę w naukach Kościoła katolickiego. Mamy nadzieję, że wszyscy zrozumieją, że "uczynki sprawiedliwości" nie mogą usprawiedliwić ani uświęcić człowieka (Izajasza 64:6). Modlimy się, aby wszyscy pokładali swoją wiarę wyłącznie w Chrystusie i fakcie, że jesteśmy "usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, (25) którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów," (Rz 3:24-25). Bóg "zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, (6) którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, (7) abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca. " (Tytusa 3:5-7).
English
Jakie są różnice między katolikami a protestantami?
