Pytanie
Co Biblia mówi o sianiu i zbieraniu?
Odpowiedź
Większość Biblii została pierwotnie napisana dla osób żyjących w społeczeństwie agrarnym, ludzi zaznajomionych z uprawą ziemi, zarządzaniem żywym inwentarzem i uprawą roślin. Wiele przypowieści Jezusa dotyczy życia na roli. Nic więc dziwnego, że Biblia zawiera wiele odniesień do siania i żęcia, a oto niektóre z zasad, których się uczymy:
Siew i żniwo to prawo świata przyrody. Trzeciego dnia stworzenia Bóg nakazał ziemi wydać żywe rośliny "rodzące nasienie" i owoce "mające w sobie nasienie" (1 Ks. Mojżeszowa 1.12). Rośliny te zostały następnie dane ludzkości jako pożywienie (werset 29). Od samego początku ludzkość rozumiała proces siania i zbierania plonów i stosowała go z powodzeniem.
Bóg używa prawa siewu i żniwa, aby obdarzać swoim błogosławieństwem. Boże błogosławieństwo spływa ogólnie na cały świat, tak jak słońce i deszcz zsyła na sprawiedliwych i niesprawiedliwych (Ew. Mateusza 5.45). W niektórych przypadkach Jego błogosławieństwo spływa w sposób szczególny na wybranych przez Niego ludzi, takich jak Izaak. 1 Ks. Mojżeszowa 26.12 mówi, że Izaak zasiał zboże i otrzymał stokrotny plon w jednym sezonie, ponieważ Pan wybrał go do otrzymania błogosławieństwa.
Wdzięczność Izraela za coroczne Boże błogosławieństwo została wyrażona w Święcie Pierwocin, kiedy to pierwsze plony były przynoszone Panu jako ofiara (2 Ks. Mojżeszowa 23.19a; 3 Ks. Mojżeszowa 23.10).
Bóg ostrzegł Izraela, że jeśli porzucą Go i będą podążać za bożkami, prawo siewu i żniwa zostanie zawieszone, a ich plony będą nieurodzajne (3 Ks. Mojżeszowa 26.16b). To samo spotkało nieposłuszną Judę przy kilku okazjach (Ks. Jeremiasza 12.13; Ks. Micheasza 6.15).
Sianie i zbieranie jest również prawem świata duchowego. To coś więcej niż tylko zasada rolnicza. Jest to aksjomat życia, że zbieramy to, co siejemy. Galacjan 6.7 mówi: "Nie błądźcie, Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem co człowiek sieje, to i żąć będzie" (tłum. Biblia Warszawska). Nasze działania mają naturalne konsekwencje. Świat działa zgodnie z prawem przyczyny i skutku. Nie da się tego obejść: za każdym razem, gdy wybieramy działanie, wybieramy również konsekwencje tego działania.
Sianie i zbieranie oznacza czekanie. Nic dobrego nie rośnie z dnia na dzień. Rolnik musi być cierpliwy, aby zobaczyć owoce swojej pracy. Kiedy Biblia porównuje służbę do sadzenia, podlewania i zbioru (1 Koryntian 3.6), sugeruje to długi okres czasu. Bóg przyniesie owoce ku swojej chwale w swoim czasie. Do tego czasu wiernie pracujemy na Jego polu (Ew. Mateusza 9.38), wiedząc, że "we właściwym czasie żąć będziemy bez znużenia" (Galacjan 6.9; zob. także Psalm 126.5).
Zbieramy w naturze to, co siejemy. Ci, którzy sadzą nasiona jabłoni, powinni spodziewać się zbioru jabłek. Ci, którzy sieją gniew, powinni oczekiwać, że otrzymają to, co gniew naturalnie wytwarza. Galacjan 6.8 mówi: "kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny". Życie w cielesności i grzechu oraz oczekiwanie na otrzymanie w dziedzictwie nieba przypomina sadzenie chrabąszczy i czekanie na róże.
Zasada ta działa zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. "kto sieje sprawiedliwość, ma pewną zapłatę" (Ks. Przyp. Salomona 11.18b), ale "Kto sieje nieprawość, zbiera nieszczęście" (Ks. Przyp. Salomona 22.8a).
Zbieramy proporcjonalnie do tego, co siejemy. Zasadą jest, że im więcej zasianych nasion, tym więcej zebranych owoców. Biblia stosuje to prawo do naszego dawania. Ci, którzy okazują hojność, będą błogosławieni bardziej niż ci, którzy tego nie robią. "Kto sieje skąpo, skąpo też żąć będzie, a kto sieje obficie, obficie też żąć będzie" (2 Koryntian 9.6). Zasada ta nie odnosi się do wielkości daru, ale do ducha, w jakim jest on dawany. Bóg kocha radosnego dawcę (2 Koryntian 9.7), a nawet wdowie grosze są zauważane przez naszego Pana (Ew. Łukasza 21.2-3).
Zbieramy więcej niż to, co siejemy. Innymi słowy, prawo siania i zbierania jest powiązane z prawem pomnażania. Jezus mówił o ziarnie, które przyniosło „owoc, jedne stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny" (Ew. Mateusza 13.8). Jedno ziarno pszenicy wytwarza cały kłos zboża. W ten sam sposób jedno małe słowo może wywołać niekontrolowany szał kłamstw, fałszu i fikcji. Siej wiatr, a zbierzesz wicher (Ks. Ozeasza 8.7). Pozytywnie, jeden dobry uczynek może zaowocować błogosławieństwem na całe życie.
Siew i żniwo są używane jako metafora śmierci i zmartwychwstania. Kiedy Paweł omawia doktrynę zmartwychwstania ciała, używa analogii do sadzenia nasion, aby zilustrować fizyczną śmierć. "Co się sieje jako skażone, bywa wzbudzone nieskażone; sieje się w niesławie, bywa wzbudzone w chwale; sieje się w słabości, bywa wzbudzone w mocy; sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe" (1 Koryntian 15.42b-44a). Ziarno może "obumrzeć", gdy upadnie na ziemię, ale to nie jest koniec jego życia (Ew. Jana 12.24).
Występująca w całym Piśmie Świętym idea siania i zbierania jest ważną zasadą przekazującą mądrość zarówno dla tego, jak i przyszłego świata.
English
Co Biblia mówi o sianiu i zbieraniu?
