Pytanie
Czy święci aniołowie są doskonali, czy też czasami zawodzą Boga?
Odpowiedź
Pismo Święte zawiera wiele historii o aniołach wykonujących Bożą pracę. Aniołowie są wykorzystywani w Biblii do ochrony wierzących (Psalm 91:11; Mateusza 4:6), przynoszenia wiadomości dla ludzkości (Mateusza 1:20; Łukasza 1:26-28; Daniela 9:20-21) i pomagania w sądzeniu ziemi (Mateusza 13:39-49). Aniołowie wychwalają Boga i wstawiają się za wierzącymi (Psalm 148:2; Mateusza 18:10), ale nie są wszechwiedzący (Mateusza 24:36). Są opisywani jako potężne istoty, które wykonują polecenia Boga i są posłuszne Jego słowu (Psalm 103:20). Wiemy, że Bóg jest doskonały (Mt 5:48) i nic niedoskonałego nie może przebywać w Jego obecności. Ponieważ wiemy, że aniołowie mieszkają w Jego obecności (Mt 18:10), możemy założyć, że święci aniołowie są rzeczywiście doskonali. Jezus nie bez powodu nazywa ich "świętymi aniołami" (Łk 9:26).
Istnieją dwa fragmenty Księgi Hioba, które wydają się zaprzeczać idei doskonałości aniołów. Pierwszym z nich jest Hioba 4:18, a drugim Hioba 15:15. Te dwa wersety są częścią dwóch oddzielnych przemówień przyjaciela Hioba, Elifaza, który próbuje pomóc Hiobowi zrozumieć jego nieszczęścia. Hiob był sprawiedliwym, dobrym człowiekiem, który bał się Boga i żył nienagannie (Hi 1:1). Dlatego też liczne tragedie, których doświadczył, wydawały się bardzo dziwne dla religijnych umysłów jego przyjaciół, ponieważ rozumowali, że Bóg nagradza dobrych rzeczami przyjemnymi, a złych bolesnymi. Opierając się na tym błędnym założeniu, powiedzieli Hiobowi, że jego ból i tragedia były wynikiem grzechu w jego życiu. Gdy Hiob utrzymywał, że jest niewinny, jego przyjaciele zwątpili w niego.
Następnie Elifaz występuje naprzód i argumentuje przeciwko niewinności Hioba, używając aniołów jako dowodu: "(18) Skoro On swoim sługom nie dowierza i w aniołach widzi braki, (19) to co powiedzieć o tych z chat glinianych, wciśniętych w proch fundamentami?!". (Job 4:18-19). Innymi słowy, jeśli nawet aniołowie są winni przed Bogiem, to z pewnością ludzie nie są w stanie żyć niewinnie! W innym przemówieniu do Hioba, Elifaz powraca do tego samego tematu: "(15) Skoro On nawet swym poświęconym nie dowierza, a niebiosa nie są czyste w Jego oczach, (16) to cóż dopiero człowiek brudny i zepsuty, który pije nieprawość jak wodę" (Job 15:15-16).
Musimy pamiętać o dwóch rzeczach. Po pierwsze, Elifaz nie był prawdomówny. W rzeczywistości pod koniec Księgi Hioba, kiedy pojawia się sam Pan, czytamy, co następuje: "[Bóg] rzekł do Elifaza, Temanity: 'Gniewam się na ciebie i na twoich dwóch przyjaciół, bo nie mówiliście o mnie prawdy'" (Job 42:7). Dlatego ważne jest, aby zawsze wiedzieć, kto mówi w Księdze Hioba. Słowa Elifaza i pozostałych dwóch przyjaciół Hioba są niewiarygodne.
Po drugie, w wersetach poprzedzających Hioba 4:18 widzimy, że Elifaz uzyskał informacje od ducha, który odwiedził go w nocy (Hioba 4:12-16). Duch ten nie ukazał się Elifazowi tak, jak święci aniołowie ukazali się Danielowi, Marii czy Józefowi. Święci aniołowie przychodzili w świetle, ogłaszali, że ich przesłania pochodzą od Boga i mówili ludziom, których odwiedzali, aby się nie bali. Duch, który ukazał się Elifazowi, przestraszył go, ukrył się w ciemności i szeptał mu do ucha. Jest pewne, że duch, który ukazał się Elifazowi, był demonem, upadłym aniołem, który wyrażał swoje rozgoryczenie z powodu oskarżenia o błąd przez świętego Boga.
Te dwa fragmenty Księgi Hioba, choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się sprzeczne z ideą świętych aniołów, nie dowodzą niedoskonałości aniołów Bożych. Zamiast tego dowodzą one niedoskonałości człowieka, który łatwo daje się zwieść i zawsze musi prosić Boga o mądrość, zamiast polegać na swoim własnym, podatnym na wpływy intelekcie (zob. Prz 3:5-6; Jk 1:5).
English
Czy święci aniołowie są doskonali, czy też czasami zawodzą Boga?
