Pytanie
Taniec w uwielbieniu- co mówi Biblia?
Odpowiedź
Taniec wspomniany jest przy wielu okazjach w Piśmie Świętym. Pierwsze pojawienie się ludu Bożego tańczącego w akcie uwielbienia znajduje się w 2 Ks. Mojżeszowej 15.20: "Wtedy prorokini Miriam, siostra Aarona, wzięła w rękę swoją bęben, a wszystkie kobiety wyszły za nią z bębnami i w pląsach." Ten radosny taniec dla Pana, poprowadzony przez Miriam, towarzyszył przejściu Izraelitów przez Morze Czerwone i świętowania nowo zdobytej wolności Izraela (spod niewoli egipskiej).
Jednak tańczenie nie zawsze jest przedstawione w pozytywnym świetle w Biblii. Wkrótce po tańcu uwielbienia Miriam, Izraelici tańczyli w uwielbieniu przed złotym cielcem. "A gdy Mojżesz zbliżył się do obozu, ujrzał cielca i tańce. Wtedy Mojżesz zapłonął gniewem i wyrzucił tablice z rąk swoich i potłukł je pod górą" (2 Ks. Mojżeszowa 32.19). Przy tej okazji taniec był częścią niegodziwej, bałwochwalczej hulanki. Zatem, taniec jest sposobem wyrażania się, który może być wykorzystany w imię dobra lub zła.
Inne przykłady tańca w Biblii opisane są w 2 Ks. Samuela 6.16, gdzie "król Dawid skakał i tańczył przed Panem." Także Amalekici tańczyli świętując po tym, jak zagarnęli łupy w ziemi judzkiej i filistyńskiej (1 Ks. Samuela 30.16); ich taniec jednak krótko trwał, jako że Dawid i jego ludzie wkrótce ich pokonali (wersety 17-20).
Psalmy oferują wyjątkowe spojrzenie na taniec jako akt uwielbienia. W Psalmie 30.12 psalmista mówi, "Zmieniłeś skargę moją w taniec." Psalm 149. 3 (tłum. Biblia Tysiąclecia) zachęca do użycia tańca, aby uwielbiać Boga: "Niech chwalą Jego imię wśród tańców." Podobnie Psalm 150.4 (tłum. Biblia Poznańska) zachęca "chwalcie Go przy bębnach i tańcach" tak jak Miriam.
Niektórzy wskazują, że taniec jest starotestamentową formą wyrazu siebie. Skoro taniec nie jest wspomniany jako metoda uwielbienia w Nowym Testamencie, chrześcijanie nie powinni uwielbiać w ten sposób. Jednak jest to argument ciszy i nie jest on oparty na wyraźnym, biblijnym nauczaniu. Większość chrześcijan było Żydami i prawdopodobnie włączyłoby żydowskie formy uwielbienia w swoje chwalenie zmartwychwstałego Mesjasza.
Innym problemem było powiązanie tańca z grzesznymi czynnościami. Chodzi o to, że jeśli taniec jest używany w uwielbieniu, może być postrzegany jako aprobowanie tańca w innych sytuacjach, które nie oddają Bogu czci. Jednak niekoniecznie tak jest. Taniec Amalekitów z 1 Ks. Samuela nie powstrzymał Dawida od tańczenia w 2 Ks. Samuela. Chrześcijanie mogą i powinni wykorzystywać taniec jak to czynią z inną formą sztuki taką jak muzyka, malowanie, dramat czy tworzenie filmów. Jeśli tylko taniec jest pełny uwielbienia, skupiony na Bogu i wywyższaniu Go, może zajmować właściwe miejsce w uwielbieniu. Taniec uwielbienia jest daleki od uwodzicielskiego tańca córki Herodiady (Ew. Marka 6.17-28).
Na koniec, ważne jest, aby zrozumieć, że taniec w kontekście uwielbienia nie jest po prostu wyrażeniem siebie samego. Powinno być wykonane w taki sposób, aby było pomocne dla całego zgromadzenia. Paweł zauważył, "wszystko niech się odbywa godnie i w porządku" w kościele (1 Koryntian 14.40). "Wszystko" dotyczyłoby również użycia tańca w uwielbieniu. Cokolwiek, co podczas nabożeństwa odsuwa od skupienia na Chrystusie, powinno być porzucone. Każda wspólnota ponosi odpowiedzialność, aby ułożyć strukturę swojego nabożeństwa uwielbienia w taki sposób, który wywyższy Boga i zachęci innych uczestniczących w spotkaniu.
Taniec jest wykorzystywany jako akt uwielbienia w Piśmie Świętym i może być tak dzisiaj używany. Jednak kościoły powinny zadbać o to, aby uniknąć tańca, który prowadzi innych do pokus czy grzechu, a skupienie musi pozostać raczej na uwielbieniu Boga aniżeli zwracania uwagi na siebie. Gdy jest praktykowany w ten sposób, taniec jest piękną formą sztuki, która może komunikować prawdę, przynosząc chwałę Bogu i budując innych.
English
Taniec w uwielbieniu- co mówi Biblia?
